استفاده از خمیر دندان برای درمان جوش صورت یکی از روشهای خانگی است که از گذشته تاکنون مورد استفاده قرار گرفته است. این روش میتواند در کوتاه مدت باعث خشک شدن جوشها شود، اما متخصصین پوست و مو اغلب استفاده از خمیر دندان بر روی پوست را توصیه نمیکنند. دلایل عمده این توصیهها عبارتند از:
تحریک پوستی: خمیر دندان حاوی موادی مانند فلوراید، سولفات لوریل سدیم (SLS)، و رنگدانهها است که میتواند باعث تحریک پوست شود، به خصوص برای پوستهای حساس.
خشکی پوست: خمیر دندان میتواند پوست را بیش از حد خشک کند، که این امر میتواند به نوبه خود باعث تولید بیشتر چربی و بدتر شدن وضعیت جوشها شود.
اختلال در PH پوست: خمیر دندان ممکن است PH پوست را تغییر دهد و محیطی را ایجاد کند که برای رشد باکتریهای مضر مساعد باشد.
واکنشهای آلرژیک: برخی افراد ممکن است به مواد تشکیلدهنده خمیر دندان حساسیت داشته باشند و استفاده از آن بر روی پوست صورت میتواند باعث واکنشهای آلرژیک شود.
به جای استفاده از خمیر دندان، توصیه میشود که از روشها و محصولات تایید شده برای درمان جوش استفاده شود. محصولات حاوی اسید سالیسیلیک، بنزوئیل پراکساید، و رتینوئیدها میتوانند در درمان جوشها موثر باشند. همچنین، مشاوره با یک متخصص پوست برای دریافت یک برنامه درمانی متناسب با نوع پوست و شرایط خاص پوستی توصیه میشود.