مدت هاست که احساس میکنم از خودمفاصله گرفتم
ظاهرم یا کارام به من تعلق ندارن
شاید واقعاً همینم شاید مشکل اینه که نمیتونم فاصلهی بین خود واقعی و تصویری که از خودم ساختم رو بپذیرم
در طول زندگیم همیشه جذب آدمایی شدم که راه خودشون رو متفاوت از بقیه میرن
اونایی که کاراکتر منحصربهفرد ساختن
انسانهایی که نشون دادن برای تبدیل شدن به آنچه امروز هستن جنگیدن و در برابر قضاوتها و فشارها ایستادن
اینا همون آدمهای عمیقیان که فقط روی سطح زندگی نمیلغزن بلکه به عمق ماجرا شیرجه میزنن
به چنین انسانهایی عمیقاً احترام میگذارم چون اونا تونستن به خودشون یک آفرینش دوم هدیه بدن
و شخصی با مسیر جدید خلق کنن
شاید جذبشون میشم چون چیزی از خودِ گمشدهمو توی اونا پیدا میکنم
شاید روزی برسم به همون خود گمشدهای که هنوز ته ذهنم دست تکون میده
