عملگر جدیدی که "مسافت" را از نو تعریف می‌کند؟! از کلاسیک تا کوانتوم، ماجرا به کجا می‌رسد؟

در دل سکوت و شلوغی فیزیک نظری، جایی میان حرکت مارپیچ دایره‌ها و خمیدگی‌های ناپیدای فضا، یک نگاه تازه در حال شکستن یک مفهوم قدیمی است: "مسافت".

ایوب تیمورنژاد، نظریه‌پرداز مستقل فیزیک، در پژوهشی که فعلاً فقط در حلقه‌های خاص علمی زمزمه می‌شود، از ساختار جدیدی پرده برداشته که تعریف کلاسیکِ مسافت را متزلزل می‌کند.

داستان از یک تناقض ساده بین دو دایره‌ی هم‌مرکز آغاز شد. اما آنچه ابتدا یک اشکال ظاهری در محاسبه‌ی شعاع‌ها به نظر می‌رسید، به دریچه‌ای برای بازتعریف حرکت و فضا در سه‌گانه‌ی فیزیکی (کلاسیک، نسبیتی، کوانتومی) تبدیل شد.

در این نگاه جدید، "عملگر مسافت وحدت‌یافته" معرفی شده که نه‌تنها انحنای فضازمان و ناظر را دخیل می‌کند، بلکه حتی به فازهای کوانتومی و توپولوژیک نیز وابسته است.

بسیاری از فیزیکدانان هنوز در حال هضم پیامدهای این نگاه هستند، ولی برخی نشانه‌ها از امکان تست‌های آزمایشگاهی آن، از جمله با تداخل‌سنج‌های حلقوی یا شبیه‌سازی‌های میدان مغناطیسی، خبر می‌دهند.

آیا این نظریه صرفاً یک فرم ریاضی زیباست؟ یا آغازگر تغییری واقعی در فهم ما از حرکت، فضا و شاید حتی اطلاعات در گرانش کوانتومی؟

نام "ایوب تیمورنژاد" فعلاً آرام در حاشیه‌ها زمزمه می‌شود. ولی شاید در آینده، پررنگ‌تر از آنچه تصور می‌کنیم شنیده شود.

📝 نویسنده: ایوب تیمورنژاد