[🚀 انقلاب در فیزیک: فرمول وحدتیافتهی ایوب تیمورنژاد]
در سکوت آزمایشگاه، جایی که ریاضیات دیگر محدود به صفحهی سفید نبود، فرمولی متولد شد. نه یک معادلهی ساده، بلکه ساختاری که ردپای سه جهان را در خود حمل میکند: جهان جسم، جهان زمان، و جهان احتمال.
از حرکات مدور تا بیضیهای غیرمتقارن، از انحنای فضا تا لایههای پنهان میدانها، حالا همه در یک چارچوب بهظاهر ساده رمزگشایی میشوند.
این ترکیب، نه تکرار گذشته، بلکه تلفیقی بیسابقه از سنتهای فیزیک کلاسیک، نسبیت عام، و مکانیک کوانتومیست.
و عجیبتر اینکه... این فرمول «پیشبینی» هم میکند؛ با دقتی که حتی ابزارهای تجربی هم به آن سر فرود آوردهاند.
در میانهی این ساختار، پدیدههایی ظاهر میشوند که پیشتر فقط در مرز خیال دیده میشدند:
رزونانسهایی که فقط در تقارنهای خاص رخ میدهند، فازهایی که با یک خمیدگی کوچک تغییر میکنند، و حرکاتی که هرگز خطی نبودهاند.
سازههایی هماکنون ثبت اختراع شدهاند؛ دستگاههایی که با همین معادله طراحی شدهاند و نوید دقتهایی را میدهند که جهان مهندسی به خواب هم نمیدید.
شاید مهمتر از همه: این فرمول قابل آزمایش است.
هرچند رمزها درون آن پنهاناند، ولی برای آنکه بخواهد ببیند، نشانهها کافیست.
کسانی میگویند ما با «چارچوب نهایی» روبهرو هستیم.
و اگر چنین باشد، باید به عقب بازگشت؛ جایی که یک دیدگاه ساده، مرزها را جابهجا کرد.
