برنامه کتابخوانی این تابستونم امتحان کردن ادبیات ژاپن و افغانستان بود.
برای اولین بار موراکامی خوندم و همین طور اولین سفر نامه ام رو این تابستون خوندم.
#تکه_هایی_از_یک_منسجم_کل (#پونه_مقیمی عزیزم)
این کتاب مدت زیادی همراه من بود و با جملات زیبایش من را مدت در آغوش گرفت، کلا حس کتاب ترجمه نشده خیلی متفاوته و این کتاب بود که منو متوجه این تمایز کرد و این کتاب رو قطعا دوباره خواهم خواند. کاش نسخه جیبی هم داشت و من این کتاب را می نونستم هر جا که هستم با خودم ببرم.
#سوکورو_تازاکی_بی_رنگ_و_سال_های_زیارتش (#هاروکی_موراکامی)
رمان ست در باره عشق،دوستی و سال ها دل شکستگی است. حس خیلی قشنگی در جریان داشت یکی از وجه تمایز های کتاب های کوراکامی با بقیه جریان داشتن موسیقی در روند داستان هست .
#ایکیگای
اینکه روی جلد کتاب نوشته راز های ژاپنی ها در داشتن زندگی شاد و عمر طولانی شاید به نظر اغراق آمیز به نظر بیاد ولی خیلی هم این طور نیست انقدر که زندگی ها از مسیر اصلی خودش به بیراهه رفته که رعایت این اصول به نظر رازی تازه کشف شده میاد، معنای اسم کتاب و اصطلاحات ژاپنی برام جالب بود.
#عطر_سنبل_عطر_کاج (فیروزه جزایری دوما)
این کتاب اولین سفر نامه ای بود که خوندم و خیلی دوسش داشتم داستان سفره فیروزه از عطر سنبل بر روی سفره هفت سینه تا عطر کاج کریسمس است.
کتاب #دوباره_فکر_کن (#آدام_گرانت)
از این کتاب میشه به عنوان یک کتاب درسی استفاده کرد طوری که سر تا سر نکته است و از صفحه به صفحه کتاب میشه چیز جدید یاد گرفت ولی من متاسفانه این جوری کتاب رو نخوندم و قصد دارم دوباره برگردم و از اول بخونمش
در این کتاب از اهمیت بازاندیشی فردی و به روز رسانی دیدگاه هایمان و معایب تعصب ها سخن می گوید. و همین طور به بازکردن ذهن دیگران و باز اندیشی بین فردی و جمعی اشاره می کند. اگر کسی هستید که دوست دارید در مذاکرات عملکرد بهتری داشته باشید این کتاب می تواند راهنمای خیلی خوبی برای شما باشد و به شما کمک کند.
کتاب The Boy, the Mole, the Fox and the Horse
این کتاب تلفیقی از مهربانی ،دوستی ،ارزش ها،شکیبایی،قدرشناسی و حس های خوب دیگه است خیلی راحت در یک نشت تمام می شود، این کتاب را می توان در آغوش گرفت تا به خودمان یادآوری کنیم که اگر زندگی مملو از ناملایمات است، خانواده و دوستان چقدر می توانند به ما کمک کنند.
کتاب #کافکا_در_ساحل (#هاروکی_موراکامی)
قبل از خواندن این کتاب خیلی درباره اش نظرات خوبی نشنیده بودم و انگار به نظر همه کتاب خیلی گیج کننده و نامفهومی بود ،نمی توانم منکر اینکه این کتاب کمی گیج کننده است بشوم ولی حداقل نامفهوم نبود ،اینکه موراکامی زندگی کسانی را می نویسد که از نظر عموم مردم زندگی خیلی حوصله سربری دارند بسیار جذاب می نویسد و زندگی آنان را به موسیقی و کتاب آغشته می کند و آن را در غالب رمان می نویسد که به نظرم بهترین بخش ماجراست.
در باره این کتاب می توانم نا فردا حرف بزنم و حتما بخشی از حرف هایم را در پست مجزایی می نویسم.
#بادبادک_باز (#خالد_حسینی)
او گفت : خیلی می ترسم.
و من گفتم : چرا؟
و او گفت : چون از ته دل خوشحالم ، خوشحالی این شکلی وحشتناک است.
ازش پرسیدم : چرا؟
او گفت : وقتی سرنوشت بخواهد چیزی را ازت بگیرد ، می گذارد این طور خوشحال باشی.
این کتاب هم از آن دسته کتاب هایی است که نمی شود آن را زمین گذاشت. کتابی که شما را به ترن هوایی تمام احساسات انسانی خواهد برد،شادی، ترس، غم، شرم، اندوه، خشم، شادی، هیجان، معصومیت کودک و مسئولیت های بزرگتر. همچنین تجربیات و شرایط بد مردمی را که پس از جنگ به سر بردند و در فقر شدید و بحران، ویرانی، گدایی، مردن، ظلم و ستم تا نشاط و کمک و حمایت زندگی کردند، بیان شد. این کتاب اینقدر احساسی، تأثیرگذار و پر از خاطرات کودکی هست. در واقع من کلماتی برای توصیف درخشش این رمان نداریکی از قسمت های زیبا این کتاب وقتی است که امیر در جستجوی سهراب با تک تک چیزهایی که در افغانستان دید، خاطرات زیبای کودکی خود را با حسن و بابا به یاد می آورد.
یکی از بهترین پیام های این است که همه می توانند انسان بهتری شوند بدون توجه به گذشته ای که زندگی کرده اید، اولین قدم این است که خودتان را ببخشید.
حتماً کتابی است که باید بخوانید.
