خیلی وقت بود که دلم می خواست کتابی از جومپا لاهیری بخونم. کتاب مجموعه ای از داستان های کوتاه مرتبط با زندگی خانواده های هندی است. با اینکه خیلی از داستان ها در آمریکا اتفاق می افتد اما به دلیل شخصیت های هندی یک فضای شرقی را در داستان ها احساس می کنیم آدم های زیبا با درونی زیبا و آرام و به بن بست رسیدند.
با اینکه اولین کتاب حومپا لاهیری، نویسنده ی هندی است ، اما در مدتی کوتاه پس از انتشار برندهی جایزه های متعددی شد و خانم لاهیری قلمی بسیار روان، داستان ساده و ساختاری منظم دارد.. جومپا لاهیری نویسنده ای هندی الاصل است که در سن هجده سالگی تبعیت آمرکا را پذیرفته است. دغدغه لاهیری در این اثر و اثر دیگرش خاک غریب ، توصبف حال مردمانی است که از سرزمین هند به ایلات متحده و انگلستان مهاجرت کرده بودند . درونمایه عمده داستان های او در این کتاب تقابل فرهنگ هندی و سبک زندگی آمریکایی است.
ماجرای اکثر داستان های مترجم درد ها به تصویر کشیدن فرهنگ هندی در کنار فرهنگ غربی است، شخصیت های داستان های کتاب اکثرا هندی هستند که در هندوستان با فقر و سختی زندگی مواجه هستند و برای آینده بهتر خودشان و یا فرزاندانشان به آمریکا مهاجرت کردند . تجربه مهاجرت و دوری از سرزمین مادری ، تفاوت و شکاف بین نسل اشاره شده و نویسنده از عشق ، خیانت ، دلتنگی و درد دوری از خانواده و سرزمین می کویدترجمه کتاب بسیار روان و جذاب است از جمله نقاط قوت این ترجمه می توان به کوشش و تقدیر مترجم در حفظ طنز پنهان و ملیح قلم نویسنده در سراسر داستان ها اشاره کرد. متن به شیوایی آرامبخش است، مثل مرهم. روایت و همچنین طرح داستان در مورد گوشه های نادیده گرفته شده زندگی های ساده زمزمه می کند.
ولی من اصلا از این کتاب لذت نبردم. به نظر من داستان یکنواخت، مکرر، درباره افراد غمگینی است که چیزهای غم انگیزی را تجربه می کنند. نه امیدی وجود دارد، نه انگیزه ای، و نه چیز خنده دار و لذت بخشی. شما اصلا نمی توانید با شخصیت ها همدردی کنید و به جز چیزهایی که شما را غمگین می کند چیزی برای فکر کردن وجود ندارد
روشی که در فصل ها توضیح داده شده است، تجسم صحنه را آسان می کند. نویسنده در کشاندن خوانندگان به دنیای داستان موفق است! درسی که از آن آموختم - هر داستان مجموعه ای از شخصیت های خاص خود را دارد. و هر مجموعه ای از شخصیت ها مبارزات خاص خود را دارد! و مرغ همسایه همیشه غاز است!
