از اونجایی که اکثرا فکر میکنن طراحی لباس یه رشته گوگولی و راحته ، تصمیم گرفتم در این نوشته از سختی های این رشته بگم
ولی اگر بخوام از اولش بگم ، اولین سختی که وجود داره تو این راه ،اینه که ما بتونیم خانوادمون رو متقاعد کنیم هنر بخونیم ، بعدش که میریم سراغ یادگیری این فیلد ، فکر میکنیم فقط باید طراحی لباس یاد بگیریم و چیز دیگه ای لازم نیست ، اما کور خوندی عزیزم? بعد که واردش میشیم ، میبینیم که به جز طراحی لباس احتیاج داریم تدابیر خطی ، خلاقیت ، رنگ شناسی ، هنرهای تجسمی ، عناصر بصری ، تدابیر خطی ، دوخت ، الگو ، نرم‌افزار ، مقداری استایلینگ ، جامعه شناسی ، تاریخ فشن ، سبک شناسی ، به میزان لازم مارکتینگ و بازاریابی ، ترند شناسی ، کالکشن بندی ، ساخت پورتفولیو ......... و هرچی بریم جلوتر این نیازها هِی بیشتر میشه
از اون طرف همه ی اینا رو یادگرفتی ،حالا میخوای شروع کنی به کار کردن با کلی مسأله‌ی دیگه روبه رو هستی ،که هیچ کدومشون تو فضای مجازی به ما گفته نشده .
بعد از این موارد ممکنه سردرگم بشیم چه رشته ای برای من خوبه ، من تو چه زمینه ای از فشن فعالیت داشته باشم می‌تونم موفق بشم ، به کدوم یکیشون علاقه دارم ، آیا استایلینگ واسه من مناسبه ، آیا دوست دارم طراح مد بشم ،مد نویسی دوست دارم ،برند خودم ، کار تو صنعت و ..... که همه ی اینا موارد باعث میشن سردرگم بشیم و از این شاخه به اون شاخه بپریم و وقتی ندونیم که چی می‌خوایم ممکنه کلی کلاس بیخودی هم بریم و در نهایت کلی ژوژمان و کالکشن و پورتفولیو و....... روی دوش ما سنگینی میکنه .
تازه در این بین خیلی از آموزشها کافی و کامل نیستن ، یعنی بعد از یه مدت خودت این احساس رو داری که باید بیشتر یادبگیری ،و چیزهایی که توی آکادمی یا دانشگاه‌ها بهتون یاد دادن کافی نیست ،و اون چیزی که بازار از من میخواد نبوده ، مثلا توی صنعت اگر به من گفتن بشین 50 تا طرح بزن ، صبر نمیکنن تا من بشینم 9 سر جدا کنم خب حالا فیگور بکشم و واسش چشم و ابرو طراحی کنم ، یا وقتی طرح زدم بیام بشینم مداد رنگیامو پهن کنم جنسیت سازی انجام بدم واسشون ، تو صنعت چیزی که خیلی مهمه سرعت و جزییاته دوختی و الگویی طرحه .
خب بعد که اینا رو متوجه شدید ، شروع میکنید به گشتن دنبال آموزشگاه‌های خوب ، هزینه ها به کنار اینکه شما بتونید یه فرد کاربلد و دلسوز پیدا کنید، یه دغدغه ی خیلی بزرگ و همچنین خیلی سخته
بعد از همه ی این مراحل تازه میریم سراغ مرحله ی رفتن سر کار ، که اکثر بچه ها با پرزنت کردن خودشون و اینکه کجا میتونن کار کنن و اینکه چطوری از توانایی هاشون کجا میتونن استفاده کنند تا به درامد برسن دچار مشکل میشن ، چون آموزش داده نشده و اکثرا نمیدونن باید چیکار کنن ، تنها چیزی که به بچه ها گفته میشه اکثرا بحث های تئوری این رشته هست و استاد های خیلی کمی هستن که تجربیاتشون رو در اختیار بچه ها قرار میدن تا بتونن وارد بازار کار بشن .
البته اینم بگم که گاهی خود هنرجو هم وقتی که میخوای بهش آگاهی بدی نمیپذیره و مقاومته بیخودی میکنه ، مثلا بهشون میگی باید دوخت و الگو بدونی ، دایرکت پر میشه که لازمه ، حتما باید یاد بگیریم و ... خب اگه لازم نبود که گفته نمیشد عزیز من ، حالا تو گوش نکن من ضرر میکنم یا تو ( خودتون هوتن شکیبا رو تصور کنید?)
در مورد حقوق و دستمزدی هم که طراحان لباس دارند باید بدونید ، هیچ چیزی وجود نداره که شما رو یه شبه پول دار کنه و قطعا باید آموزش ببینی ، تلاش کنی ، تمرین کنی، احساس کنی مورد ظلم قرار گرفتی ، احساس کنی از تواناییهات سو استفاده کردن ، قطعا مجبور میشی با تعرفه های خیلی کم طراحی انجام بدی و تا بیاین به یه درامد قابل قبول برسین قشنگ مورد عنایت قرار میگیرین ، دیگه چیزیه که هست ،تقصیر منم نیست?
من نمیگم پول توش نیستا ، هست ، خوبم هست ، ولی نه فورا ، زمان لازمه ، نه برای طراحی لباس شما توی هر حوزه ای فعالیت کنی باید این مراحل رو بگذرونی ، آزمون و خطا کنی تا بتونی حرفه ای بشی و به درآمد برسی?
آزاده قاسمی -1402/05/29
