کانادا هم تصمیم گرفت ظرفیت پذیرش مهاجر را برای سه سال آینده کاهش دهد!
در دهه‌های اخیر، بسیاری از کشورهای پیشرفته با کاهش نرخ زاد و ولد و افزایش امید به زندگی مواجه شده‌اند که به تدریج به کاهش جمعیت و پیر شدن آن منجر شده است. برای مقابله با این چالش، بسیاری از این کشورها به سیاست جذب مهاجر روی آورده‌اند. این سیاست با هدف تأمین نیروی کار جوان، حفظ رشد اقتصادی و جلوگیری از پیری جمعیت اتخاذ شده است. اما آیا این سیاست واقعاً به نفع این کشورها تمام شده است؟ آیا اساسا افزایش جمعیت از طریق مهاجرت به اقتصاد کمک می کند؟
در روزهایی که این نوشته آماده می شود اکثر سیاستمداران کشورهای اروپایی ترجیح داده اند سیاست های مهاجرتی خود را تعدیل کنند. در انگلستان تظاهرات ضد مهاجر شکل می گیرد. در سوئد، نروژ، دانمارک ، آلمان ، کانادا و حتی آمریکا سیاستمداران قول کاهش پذیرش مهاجران را به رای دهندگان می دهند. چه شده که این تفکر ضد مهاجرتی در حال شکل گیری است؟
دلایل افزایش مخالفت با مهاجرت در کشورهای توسعه‌یافته
افزایش مخالفت با مهاجرت در کشورهای اروپایی، کانادا و آمریکا، پدیده پیچیده‌ای است که ریشه در عوامل مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی دارد.عوامل زیر برخی از مهم‌ترین این دلایل هستند ولی تاثیر رکود اقتصادی پس از اپیدمی کویید -19 و همچنین بحران پناهندگی را بر تغییر سیاستهای مهاجرتی نباید نادیده گرفت. دو مورد اخیر را به صورت جداگانه بررسی خواهیم کرد.
نگرانی‌های اقتصادی:
رقابت بر سر شغل: بسیاری از مردم نگرانند که مهاجران با نیروی کار محلی بر سر مشاغل رقابت کنند و دستمزدها را کاهش دهند.
فشار بر منابع: افزایش جمعیت به دلیل مهاجرت می‌تواند بر منابع محدود مانند مسکن، آموزش و خدمات بهداشتی فشار وارد کند.
هزینه‌های اجتماعی: برخی معتقدند که مهاجران هزینه‌های قابل توجهی برای دولت‌ها ایجاد می‌کنند و این هزینه‌ها بر دوش مالیات‌دهندگان می‌افتد.
نگرانی‌های فرهنگی:
هویت ملی: برخی نگرانند که مهاجرت گسترده هویت ملی و فرهنگی کشورشان را تهدید کند.
تغییرات در سبک زندگی: برخی از تغییرات در سبک زندگی و ارزش‌های جامعه ناشی از مهاجرت را نمی‌پذیرند.
ترس از جرم و جنایت: برخی از افراد مهاجران را با افزایش جرم و جنایت مرتبط می‌دانند، حتی اگر شواهد آماری این ادعا را تأیید نکند.
عوامل سیاسی:
پوپولیسم: سیاستمداران پوپولیست اغلب با دامن زدن به ترس از مهاجران، حمایت عمومی را جلب می‌کنند.
رقابت سیاسی: احزاب سیاسی برای کسب آرا، اغلب در مورد موضوع مهاجرت موضع‌گیری‌های افراطی اتخاذ می‌کنند.
تغییرات در ساختار جمعیتی: پیری جمعیت در بسیاری از کشورهای توسعه‌یافته، باعث شده است که برخی از سیاستمداران به مهاجرت به عنوان راهی برای جوان‌سازی جمعیت نگاه کنند و این موضوع باعث ایجاد اختلاف نظر شده است.
تأثیر رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی:
اطلاعات نادرست: انتشاراطلاعات نادرست و اخبار جعلی در مورد مهاجران در رسانه‌های اجتماعی، می‌تواندبه تشدید نگرانی‌ها و ترس‌ها کمک کند.
تقویت تعصبات: رسانه‌ها می‌توانند با برجسته کردن جنبه‌های منفی مهاجرت، تعصبات موجود را تقویت کنند.
مهاجرت و تاثیراتش
عوامل دیگری که می‌توانند بر افزایش مخالفت با مهاجرت تأثیر بگذارند عبارتند از:
بحران‌های اقتصادی: در دوران رکود اقتصادی، رقابت بر سر مشاغل افزایش می‌یابد و این می‌تواند منجر به افزایش تنش‌ها در رابطه با مهاجران شود.
تروریسم: حملات تروریستی که توسط مهاجران انجام می‌شود، می‌تواند به طور قابل توجهی بر نگرش عمومی نسبت به مهاجرت تأثیر بگذارد.
جنگ‌ها و بحران‌های انسانی: بحران‌های انسانی در کشورهای دیگر می‌تواندمنجر به افزایش موج‌های مهاجرت شود و فشار بیشتری بر کشورهای پذیرنده وارد کند.
در نهایت، باید توجه داشت که مهاجرت یک پدیده پیچیده است و هیچ راه حل ساده‌ای برای آن وجود ندارد. مقابله با مخالفت با مهاجرت نیازمند یک رویکرد جامع و مبتنی بر شواهد است.
مزایای جذب مهاجر
تأمین نیروی کار: یکی از مهم‌ترین مزایای جذب مهاجر، تأمین نیروی کار مورد نیاز در بخش‌های مختلف اقتصاد است. مهاجران می‌توانند در مشاغلی که نیروی کار بومی برای آن وجود ندارد، مشغول به کار شوند.
افزایش رشد اقتصادی: مهاجران معمولاً جوان و دارای تحصیلات هستند و می‌توانند به افزایش تولید ناخ داخلی و نوآوری در اقتصاد کمک کنند.
تنوع فرهنگی: مهاجران فرهنگ‌های مختلف را به جامعه وارد می‌کنند که می‌تواند منجر به غنی‌سازی فرهنگی و افزایش خلاقیت شود.
حفظ نظام بازنشستگی: با افزایش جمعیت فعال، فشار بر سیستم‌های بازنشستگی کاهش می‌یابد و پایداری مالی این سیستم‌ها تضمین می‌شود.
"طارق حسن" استاد دانشگاه بوستون در آمریکا طی مطالعات اخیرش به نتایجی رسیده است که موارد فوق را تایید می کند.
نتایج این تحقیقات که در جامعه آمریکا صورت گرفته به طور خلاصه موارد زیر است :
مهاجران در واقع با ایجاد نوآوری و افزایش دستمزدها به تقویت اقتصادهای محلی کمک می‌کنند.
داشتن همسایگان با تبار خارجی باعث کاهش تعصب می شود.
فشار بر منابع: افزایش جمعیت مهاجر می‌تواند به افزایش تقاضا برای مسکن، آموزش،بهداشت و سایر خدمات عمومی منجر شود که ممکن است بر منابع محدود این کشورها فشار وارد کند.
مشکلات ادغام: ادغام مهاجران در جامعه میزبان می‌تواند با چالش‌هایی مانند تفاوت‌های فرهنگی، زبانی و اجتماعی همراه باشد.
افزایش بیکاری: درصورت افزایش بیش از حد تعداد مهاجران، ممکن است رقابت بر سر کار افزایش یابد و نرخ بیکاری در میان جمعیت بومی بالا رود.
تغییرات فرهنگی: ورو دمهاجران می‌تواند بر هویت فرهنگی جامعه میزبان تأثیر گذاشته و به تغییرات اجتماعی و سیاسی منجر شود.
چالش‌های پیش رو
انتخاب مهاجر: انتخاب مهاجرانی که مهارت‌ها و تخصص‌های مورد نیاز بازار کار را داشته باشند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
ادغام موفق: ایجاد برنامه‌های جامع برای ادغام مهاجران در جامعه میزبان، از جمله آموزش زبان،فرهنگ و مهارت‌های اجتماعی، ضروری است.
توزیع عادلانه منابع: باید اطمینان حاصل شود که منابع عمومی به طور عادلانه بین جمعیت بومی و مهاجران توزیع می‌شود.
مدیریت تنوع فرهنگی: مدیریت تنوع فرهنگی و جلوگیری از ایجاد تنش‌های اجتماعی، یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی کشورهای مهاجرپذیر است.
سیاست جذب مهاجر، فرصت‌ها و چالش‌های متعددی را برای کشورهای پیشرفته ایجاد می‌کند. موفقیت این سیاست به عوامل مختلفی از جمله برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت صحیح و برخورداری از یک رویکرد جامع بستگی دارد. برای بهره‌مندی حداکثری از مزایای جذب مهاجر، این کشورها باید به ایجاد توازن بین نیازهای اقتصادی و اجتماعی و حفظ هویت فرهنگی خود بپردازند.
تاثیر رکود اقتصادی پس از همه گیری کووید-19 بر تغییر سیاستهای مهاجرتی
رکود اقتصادی ناشی از همه‌گیری کووید-19، تأثیرات گسترده‌ای بر سیاستهای مهاجرتی بسیاری از کشورها گذاشته است. این تأثیرات، در تعامل با عوامل دیگری مانند نگرانی‌های امنیتی، فشارهای جمعیت شناختی و تغییرات در اولویت‌های سیاسی، شکل گرفته‌اند. در ادامه به برخی از مهم‌ترین این تأثیرات می‌پردازیم:
کاهش مهاجرت اقتصادی
کاهش تقاضا برای نیروی کار: با رکود اقتصادی، بسیاری از مشاغل از بین رفتند یا تقاضا برای نیروی کار کاهش یافت. در نتیجه، کشورهای بسیاری تمایل کمتری به پذیرش مهاجران اقتصادی نشان دادند.
توجه به نیروی کار داخلی: دولت‌ها تلاش کردند تا با حمایت از مشاغل داخلی و آموزش نیروی کار، به جای جذب نیروی کار خارجی، به بهبود وضعیت اشتغال در کشور خود بپردازند.
سخت‌گیری در قوانین مهاجرتی
افزایش موانع ورود: بسیاری از کشورها قوانین مهاجرتی خود را سختگیرانه‌تر کردند. این سخت‌گیری‌ها شامل افزایش هزینه‌های درخواست، طولانی‌تر شدن زمان پردازش پرونده‌ها و اعمال محدودیت‌های بیشتر بر انواع ویزاها بود.
تاکید بر مهارت‌ها و تخصص: کشورها بیشتر به دنبال جذب مهاجرانی بودند که دارای مهارت‌ها و تخصص‌های مورد نیاز بازار کار داخلی باشند.
دو مورد فوق به وضوح در وضعیت مهاجرت به کانادا پس از دوران اپیدمی کرونا قابل مشاهده است.
تغییر در اولویت‌های پناهندگی
کاهش ظرفیت پذیرش پناهندگان: با توجه به فشارهای اقتصادی، برخی از کشورها ظرفیت پذیرش پناهندگان را کاهش دادند یا روند پناهندگی را پیچیده‌تر کردند.
توجه به پناهندگانی با مهارت‌های خاص: برخی کشورها به پناهندگانی که دارای مهارت‌های مورد نیاز بازار کار باشند، اولویت دادند.
بحران پناهندگی و تأثیر آن بر سیاستهای مهاجرتی کشورهای غربی
بحران پناهندگی 2024
بحران پناهندگی در سال 2024 همچنان یکی از چالش‌های بزرگ جهانی است که کشورهای اروپایی و آمریکایی را به سمت تغییر سیاستهای مهاجرتی خود سوق داده است. این بحران ریشه در جنگ‌ها، درگیری‌ها، فقر، تغییرات آب و هوایی و عدم ثبات سیاسی در بسیاری از مناطق جهان دارد.
دلایل اصلی بحران پناهندگی:
جنگ‌ها و درگیری‌ها: جنگ‌های داخلی در کشورهای مانند سوریه، افغانستان و یمن ، جنگ اسرائیل با جبهه مقاومت در سوریه ، فلسطین ، لبنان و جنگ روسیه و اوکراین میلیون‌ها نفر را آواره کرده است.
فقر و نابرابری: فقر شدید و نابرابری اقتصادی در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، مردم را به دنبال فرصت‌های بهتر به کشورهای ثروتمندتر سوق می‌دهد.
تغییرات آب و هوایی: خشکسالی، سیل و سایر بلایای طبیعی ناشی از تغییرات آب و هوایی، باعث آوارگی گسترده در برخی مناطق شده است.
عدم ثبات سیاسی: کودتاها، انقلاب‌ها و بی‌ثباتی سیاسی در برخی کشورها، باعث ناامنی و فرار مردم شده است.
تأثیر بحران پناهندگی بر سیاستهای مهاجرتی:
بحران پناهندگی باعث شده است که بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی با چالش‌های جدیدی در زمینه مهاجرت مواجه شوند. این چالش‌ها منجر به تغییرات زیر در سیاستهای مهاجرتی این کشورها شده است:
سخت‌گیری در قوانین پناهندگی: بسیاری از کشورها قوانین پناهندگی خود را سختگیرانه‌تر کرده‌اند و روند رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی را طولانی‌تر و پیچیده‌تر ساخته‌اند.
افزایش دیوارها و حصارها: برخی کشورها برای جلوگیری از ورود غیرقانونی مهاجران، اقدام به ساخت دیوارها و حصارهای مرزی کرده‌اند.
برون‌سپاری کنترل مرزها: برخی کشورها کنترل مرزهای خود را به کشورهای دیگر یا سازمان‌های بین‌المللی واگذار کرده‌اند.
توافقات با کشورهای مبدا: برخی کشورها با کشورهای مبدا مهاجران،توافقاتی برای بازگرداندن مهاجران منعقد کرده‌اند.
افزایش هزینه‌های مربوط به مهاجرت: بسیاری از کشورها بودجه‌های خود را برای کنترل مرزها، مراکز نگهداری مهاجران و برنامه‌های ادغام مهاجران افزایش داده‌اند.
چالش‌های پیش رو:
تعادل بین امنیت و بشردوستی: دولت‌ها باید بین نیاز به حفظ امنیت ملی و تعهدات بین‌المللی در زمینه حمایت از پناهجویان، تعادل برقرار کنند.
ادغام مهاجران: ادغام موفق مهاجران در جوامع میزبان نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و سرمایه‌گذاری طولانی‌مدت است.
همکاری بین‌المللی: برای مقابله با بحران پناهندگی، همکاری بین‌المللی در زمینه‌های مختلف مانند کمک‌های بشردوستانه، توسعه اقتصادی و مبارزه با قاچاق انسان ضروری است.
با توجه به کلیه موارد فوق پاسخ ابتدایی این مبحث واضحا مثبت است : بله مهاجرت این روزها ( سال 2024) سخت تر شده و سخت تر نیز می شود.
حال در شرایط کنونی که مهاجرت به کشورهای غربی سخت‌تر شده است، تمرکز بر چندین عامل کلیدی می‌تواند شانس موفقیت را افزایش دهد:
1. افزایش مهارت‌ها و تخصص:
تسلط بر زبان: تسلط کامل بر زبان رسمی کشور مقصد، چه به صورت نوشتاری و چه شفاهی، از اهمیت بالایی برخوردار است.
تحصیل در رشته‌های مورد نیاز بازار کار: انتخاب رشته‌های تحصیلی که تقاضا برای آن‌ها در کشور مقصد بالاست، می‌تواند شانس یافتن کار را افزایش دهد.
کسب گواهینامه‌ها و مدارک بین‌المللی: داشتن گواهینامه‌های معتبر و مدارک بین‌المللی می‌تواند رزومه شما را تقویت کند.
2. تقویت شبکه ارتباطی:
برقراری ارتباط با افرادی که قبلاً مهاجرت کرده‌اند: این افراد می‌توانند اطلاعات مفیدی در مورد بازار کار، شرایط زندگی و روند مهاجرت در اختیار شما قرار دهند.
شرکت در رویدادهای مرتبط با مهاجرت: حضور در کنفرانس‌ها، نمایشگاه‌ها و جلسات آنلاین مرتبط با مهاجرت، فرصت‌های خوبی برای شبکه‌سازی و آشنایی با افراد کلیدی است.
3. انتخاب کشور و شهر مناسب:
مطالعه دقیق شرایط مهاجرتی کشورهای مختلف: هر کشوری قوانین و مقررات مهاجرتی خاص خود را دارد. قبل از انتخاب کشور مقصد، به طور کامل در مورد شرایط زندگی، بازار کار و فرصت‌های مهاجرتی آن کشور تحقیق کنید.
انتخاب شهرهایی با فرصت‌های شغلی بیشتر: شهرهای بزرگ معمولاً فرصت‌های شغلی بیشتری دارند، اما هزینه زندگی در آن‌ها نیز بالاتر است.
4. آماده‌سازی مدارک و مستندات:
تکمیل دقیق فرم‌های درخواست ویزا: هرگونه اشتباه در تکمیل فرم‌ها می‌تواند منجر به رد درخواست شود.
آماده‌سازی مدارک مورد نیاز: تمام مدارک مورد نیاز برای درخواست ویزا را با دقت آماده کنید.
داشتن یک رزومه قوی: رزومه شما باید به طور کامل مهارت‌ها،تجربیات و دستاوردهای شما را نشان دهد.
5. ارائه برنامه‌ای جامع برای آینده:
داشتن یک برنامه مشخص برای زندگی در کشور مقصد: نشان دادن اینکه شما برای زندگی در کشور مقصد برنامه‌ریزی کرده‌اید، به افسر مهاجرت اطمینان می‌دهد که شما قصد ماندن در آن کشور را دارید.
اثبات تمکن مالی: داشتن منابع مالی کافی برای تأمین هزینه‌های زندگی در کشور مقصد، یکی از الزامات اصلی برای دریافت ویزا است.
6. استفاده از خدمات شرکتها و مشاوران مهاجرتی:
مشاوران مهاجرتی می‌توانند در تمام مراحل فرآیند مهاجرت به شما کمک کنند و شانس موفقیت شما را افزایش دهند.
برای دریافت مشاوره مهاجرتی رایگان می توانید با کانادید تماس بگیرید
