در آوریل گذشته، فروشگاه آنلاین شین فست مد چینی (یعنی لباس های مد بسیار ارزان) 100 میلیارد دلار، حدود 96 میلیارد یورو، بیش از مجموع H&M و زارا، و تقریباً 7 برابر رقمی که همان شرکت در آن رتبه بندی شده بود، ارزش گذاری شد.تجارت الکترونیک شین به ویژه توسط مخاطبان زنان جوان و نوجوان به دلیل انتخاب بسیار گسترده اقلام و قیمت های بسیار پایین مورد استقبال قرار می گیرد.
در دو سال گذشته نیز به لطف نقش شبکه های اجتماعی بسیار محبوب شده است. در همان زمان انتقادات زیادی نیز به رویکرد این شرکت وجود دارد،اینکه خرید افسارگسیخته و فست مد را تشویق می‌کند و احتمالاً تأثیرات زیست‌محیطی منفی بسیار زیادی دارد.
برخلاف سایر فروشگاه های لباس فست فشن مانند زارا و اچ اند ام، شین به منظور کاهش هزینه ها، محصولات خود را مستقیما و بدون واسطه به مردم می فروشد. این مبتنی بر یک جریان تولید در کوتاه مدت است و علارغم انکه هویت یا زیبایی‌شناسی خاص خود را ندارد، از الگوریتم‌ها و تجزیه و تحلیل داده‌ها برای رهگیری مدهای کشورهای مختلف و پیشنهاد مجدد آنها در سریع‌ترین زمان ممکن در مجموعه‌های جدید خود استفاده می‌کند( یکجور کپی کردن مدها). این شرکت به صراحت از خلاقیتهای طراحان کم و بیش معروف کپی می کند و آنها را با کیفیت بسیار پایین تری تکرار می کند.
با این سیستم، شین می‌تواند مجموعه‌های جدیدی را در عرض چند روز تولید کند، در حالی که رقبای اصلی او به طور متوسط حداقل سه هفته زمان نیاز دارد. علاوه بر این، روزانه هزاران کالای جدید مانند تی شرت های 6 یورویی و لباس های تابستانی 11 یورویی را به صورت آنلاین در معرض فروش قرار می دهد و از طریق تخفیف و تبلیغات خرید بیشتر را تشویق می کند.
همه‌گیری ویروس کرونا کمک زیادی به رشد شین کرد، هم به این دلیل که سایر برندهای فست فشن همیشه به شدت بر فروشگاه‌های فیزیکی تمرکز داشتند این شرکت بیشترین موفقیتش را از قراردادهای تبلیغاتی در رسانه ها اجتماعی با اینفلوئنسرها بدست آورد.
راه دیگری که شین از طریق آن جایگاه خود را در بین نسل‌های جوان تثبیت کرده است، ویدیوهایی که با برچسب "Shein Haul" در TikTok تگ شده اند، بیش از 5.7 میلیارد بار مشاهده شده است. شین با بیش از 25 میلیارد بازدید ازبرخی هشتگهایش، پر استنادترین برندی است که تاکنون در TikTok وجود دارد، شبکه اجتماعی که عمدتاً توسط افراد "نسل Z" (یعنی متولدین پس از 1996) مورد استفاده قرار می گیرد.
در حالی که هزاران جوان همچنان شین را جذاب و رقابتی می دانند، بسیاری دیگر که بیشتر به پایداری محیط زیست توجه دارند، رویکرد او را به چالش می کشند و همچنین از این شرکت به دلیل استثمار از طریق کار کودکان و کارگران ارزان به طور کلی انتقاد می کنند، این موضوع در تمام در صنایع فست فشن یک موضوع است.
شین درنشر اطلاعات یک شرکت بسیار محرمانه است و عملاً هیچ چیز در مورد زنجیره تأمین یا فرآیندهای تولید آن شناخته شده نیست: به همین دلیل حتی نمی توان با اطمینان از تأثیرات زیست محیطی آن مطلع شد.
یکی از عادات مورد مناقشه شین این است که هر یک از لباس‌های او در بسته‌های پلاستیکی تحویل داده می‌شود. تخمین زده شده است که شین حداقل 35000 لباس در روز تولید می کند: این یک مشکل بزرگ است، با توجه به اینکه لباس هایی که می فروشد ماندگاری محدودی دارند و به طور متوسط مردم 60 درصد از لباس هایی را که می خرند در همان دوره دور می ریزند.
علاوه بر این، در برخی موارد در لباس ها و لوازمی که از طریق سایت به فروش می رسد، آثار سرب به مقدار زیاد مشاهده شده است. میریام دایموند، استاد شیمی در دانشگاه تورنتو، به تلویزیون عمومی CBC کانادا گفت که این مقداراندازه گیری شده تا 20 برابر آن چیزی است که مقامات بهداشتی کانادا معتقدند برای کودکان خردسال بی خطر است.
در ماه‌های اخیر شین سعی کرده از خود در برابر انتقادات مختلف دفاع کند و توجه بیشتری به نگرانی‌های مشتریانش در مورد پایداری محیط‌زیست نشان دهد. این سازمان از ایجاد یک صندوق 50 میلیون دلاری برای کاهش ضایعات منسوجات خبر داد و با یک سازمان غیرانتفاعی که با حفاظت از محیط زیست سر و کار دارد شریک شده است. او در گزارش خود درباره پایداری و تأثیر اجتماعی سال 2021 گفت که می‌خواهد خود را متعهد به محدود کردن مصرف آب و کاهش ضایعات در تمام مراحل تولید کند. این تبلیغات را میتوان در مقایسه با سود سرشارش تنها سبزشویی دانست.
