دیروز یکی از محبوب های من در اینستاگرام استوری ای گذاشته بود با این مضمون که سوالی دارین بپرسین؟
یکی پرسیده بود به نظرت یه ادم 20 ساله باید تو چه وضعیتی باشه و چیکار کنه؟ نسیم جواب داده بود به نظر من باید تو یه دانشگاه عالی درس بخونه و در کنارش یه نرم افزار تخصصی یاد بگیره و زبان بخونه اینکه به نظرش 20تا30سالگی سال های طلایی زبان خوندنه و باید وقتتون رو با زبان خوندن و کلاس زبان رفتن پر کنید.
فاطمه هم این استوری و جوابش رو در استوری خودش گذاشته بود و گفته بود به نظرتون یه ادم 20ساله باید چیکار کنه؟
جواب ها همش خلاصه میشد به آموزش و علاقه و هدف... یکی از جواب ها این بود که باید در اولین قدم این "باید" ها رو کنار گذاشت یه دفتر برداشت و اهداف و ارزوها رو نوشت و هر وقت گامی برداشتیم در جهت اون هدف بنویسیمش که ما یه بار زندگی میکنیم و زبان یاد گرفتن یا فروغ خوندن یک "باید" نیست یک مزیته که میتونه کمک کنه ولی باید ها همون آرزو ها هستن.
یکی گفته بود ارزش ها متفاوته و نمیشه برای همه یه نسخه پیچید ولی باید دغدغه مند بود چه از نظر اجتماعی چه فردی. باید عقایدش رو تفکیک و تثبیت کنه با دلیل. بین سنت و مدرنیته گیر نکنه و بتونه زندگی مورد علاقشو بسازه.
خیلی ها گفته بودن باید به خودشناسی برسه و علایقش رو بشناسه. مسیر رو پیدا کنه و شروع کنه به ساختن. به چالش کشیدن خودش و اشنا شدن با ادم های جدید. و عده ی زیادی که گفته بودن باید عاشق بشه. باید اشتباه کنه شیطنت کنه هیجان و خنده های از ته دل و عشق رو تجربه کنه و در یک کلمه زندگی کنه.
و یه جواب خیلی قشنگ که گفته بود 20سالگی یه فرد در دامنه کوه محسوب میشه.20 تا 30 سالگی رو باید از این قله بالا رفت و بعدش با خاطر آسوده و بدون ترس از اینده ازش پایین اومد.
کمتر از یک هفته ی دیگه تولد نوزده سالگی منه و این حرف ها خیلی فکرم رو مشغول کرد که این یک سال اخر دهه ی دوم زندگی رو باید چطوری سپری کرد، که اون 20سالگی ارزشمند که از راه رسید باید کجا بود و بعدش به کجا رسید؟؟؟
خوشحال میشم نظرات شما رو هم در مورد این قضیه بخونم، شاید به نتایج درست و البته قابل اجرایی برسم.
پی نوشت:انتخاب عنوان از سخت ترین کارهای دنیاست.
