مقصد سفر و از دهلی به سمت آگرا و مقصد اصلی سفر یعنی تاج محل ترک کردیم.
قطاری که سوار شدیم به نسبت تمیز بود و به جزء سر صدای خود هندی‌ها مشکل دیگه‌ای نداشتیم. بعد از سه ساعت رسیدیم آگرا و سریع یک ریکشا گرفتیم به سمت هاستلی که رزرو کرده بودیم.
هاستل‌مون خوب و تمیز بود و نزدیک به تاج‌محل. (اسم هاستل آگرا، HOT-House of travelers Taj view) از شانس ما چون دو هفته قبل جشن هولی بود کلا هند خلوت بود و با اینکه ما اتاق چهارتخته گرفته بودیم، تو اتاق تا روز آخر هیچ مهمان دیگه‌ای نبود. بچه‌های هاستل خیلی مهربون بودن و با حوصله همه فضاهای هاستل و بهمون نشون دادن، ما هم بعد از اینکه کوله‌ها روز گذاشتیم داخل اتاق، راهی این شدیم که بریم ناهار بخوریم، چون دیگه نمی‌تونستیم ادامه بدیم.
از اونجایی که چشم‌مون از تندی غذاها ترسیده بود دوباره رفتیم مک دونالد و دلی از عزا درآوردیم. بعد از غذا هم تو راه که دیده بودیم costa یک شعبه داره تو آگرا، رفتیم که قهوه بخوریم. تقریبا یک دو ساعتی برای استراحت اونجا بودیم و باید بگم واقعا قهوه این برند خیلی بهتر از استارباکس و ارزون‌تر بود.
بلاخره مقصد اصلی سفر تاج‌محل
شب خیلی زود خوابیدیم چون قرار بود فردا صبح بریم تاج محل و باید صبح زود بیدار می‌شدیم.
و بلاخره روزی که براش انتظار کشیده بودیم.
ما ساعت 5:30 از هاستل حرکت کردیم و چون 1.2 کیلومتر با تاج‌محل فاصله داشتیم تصمیم گرفتیم ریکشا نگیریم، دم ورودی تاج محل هم مجددا میشد که از ماشین‌های برقی خود اونجا استفاده کرد و نفری 20 روپیه می‌دادیم که چون صبح زود بود و هوا خنک باز هم ما پیاده رفتیم.
نزدیک ورودی تاج محل که شدیم هوا تقریبا روشن شده بود، بلیط‌هارو خریدیم که نفری 1300 روپیه بود و گرون‌ترین ورودی لوکیشن‌های تاریخی در هند بود که باید بگم قطعا ارزشش رو داره.
ما از قبل خیلی شنیده بودیم که صف ورودی زیاده و حتما صبح زود بیاین، ولی خوشبختانه هیچ خبری از صف نبود و خیلی راحت بلیت‌ها رو نشون دادیم و رفتیم داخل محوطه. باید بگم همینطوری که از ایکس ریت رد شدیم و وارد محوطه شدیم، فضا به قدری قشنگ بود که همینطوری ایستاده بودیم و اینور و اونور و نگاه می‌کردیم.
از یک طاقی رد شدیم و بلاخره تاج محل زیبا بهمون خودنمایی کرد.
قطعا اگر بهم بگن دوباره تاج محل میری میگم قطعا، چون واقعا این فضا به غیر از زیبایی بی حد و اندازش، به شدت احساسی بود و حال خوبی داشت و ما هم سرمست این زیبایی‌ها شده بودیم.
برای دیدن تاج محل حداقل یک دو سه ساعت زمان بزارین و اینقدر داخلش بگردین و کیف کنید که هر وقت خسته شدین بیاین بیرون، چون ممکنه دیگه هیچ وقت شانس دیدن اون زیبایی رو نداشته باشید.
یک تجربه جالب دیگه موقع دیدن تاج محل اینه که از محوطه اصلی تاج محل بیاین بیرون و از یکی بپرسید که می‌خواین برید نزدیک رودخانه گنگ تا راهنمایی‌تون کنه، بعد یک پیاده‌روی 10 دقیقه‌ای می‌رسین دم رودخانه، می‌تونین یک قایق بگیرین، برین داخل رودخانه و تصویر تاج محل و از روی آب ببینید. که البته باید بگم به خاطر قیمت بالای قایق ما تا دم رودخانه رفتیم و تصمیم گرفتیم نریم وسط آب. (قیمت قایق برای هر نفر، 500 روپیه بود.)
بعد از تاج محل گردی ما که دیگه خیلی خسته شده بودیم برگشتیم هاستل تا یک لباس عوض کنیم و بریم بیرون، ولی همین که به پامون و گذاشتیم داخل اتاق خنک‌مون و چشم‌مون به تخت افتاد، گفتیم یک استراحت کوچک کنیم و بعد بریم بیرون، استراحت کوچک همانا و خوابیدن تا ظهر همانا.
از خواب که بیدار شدیم از اونجایی که صبحونه هم نخورده بودیم خیلی گشنه بودیم، رفتیم سمت پیزا هات و یک پیتزا گرفتیم که واقعا باید بگم خیلی خوشمزه بود.
همینجوری داشتیم بالا پایین می‌کردیم که بریم جاهای دیگه آگرا رو ببینیم یا نه؟ در خیلی از سفرنامه‌ها خونده بودیم که آگرا فقط تاج محلش خوبه و بقیه جاها ارزش رفتن نداره و ما هم دیگه پشیمون شدیم.
وقتی برگشتیم هاستل، رفتیم تراس و با بچه‌ها یک کم هم‌صحبت شدیم و بهمون گفتن که از فردا در جیپور یک فستیوال هم داره برگزار میشه و ما هم خیلی بی‌تفاوت بودیم و خیلی به این فستیواله توجه نکردیم.
شب کوله‌هامون و جمع کردیم که برای 6 صبح بلیط قطار داشتیم به سمت جیپور.
از قبل یک کم استرس اینکه باید صبح خیلی زود ریکشا بگیریم به سمت راه‌اهن و داشتیم که اصلا به مشکل نخوردیم، همین که از درب هاستل اومدیم بیرون ریکشا جلوی در بود و ما خیلی راحت رفتیم راه‌آهن.
بر عکس دهلی که راه‌آهن بزرگ بود و برای پیدا کردن شماره سکو خیلی اذیت شدیم، همون جلوی درب راه‌آهن آگرا یک تایم تیبل بود و با شماره قطار راحت تونستیم شماره سکو رو پیدا کنیم.
قطار اومد و سوار شدیم و آگرا رو به سمت مقصد آخر سفر هند یعنی جیپور، شهر صورتی هند ترک کردیم.
