ایمپلنت دندان نوعی پایه از جنس تیتانیوم می باشد که دندانپزشک طی جراحی آن را زیر لثه اصطلاحا می کارد. این پایه به همراه داشتن سلول های استخوانی پس از چند ماه به استخوان فک جوش می خورد. سپس دندانپزشک می تواند تاج دندان را که از ممکن است از جنس طلا، فلز، آلیاژ فلز و سرامیک، سرامیک و یا کامپوزیت باشد، روی آن پایه قرار دهد. در مرحله بعد، بر روی تاج، روکش می گذارد.
ایمپلنت دندان از آنجاییکه طی مدت زمان طولانی ( حدود 6 ماه ) ترمیم می شود، می بایست از نظر بهداشتی، تغذیه و ... به آن رسیدگی شود. یکی از مهم ترین سوالاتی که بیماران در دوران بهبودی ایمپلنت با آن روبرو هستند، مراقبت های تغذیه ای است.
معمولا به این دلیل که ایمپلنت در هفته های اول بسیار حساس است، باید دقت شود که بی حسی موضعی از بین رفته باشد. باید بیمار سعی کند فشار به دندان ایمپلنت شده نیاورد. لذا می بایست از غذاهای نرم و ولرم استفاده نماید.
مصرف آب فراوان می تواند در بهبود تورم ایمپلنت بسیار موثر باشد.
معمولا چای اثر خوبی بر روی بهبود زخم های حاصل از جراحی دهان دارد. هم چنین عسل نیز به دلیل اینکه به عنوان یک آنتی بیوتیک عمل می نماید می تواند عفونت دهان را کاهش دهد.
استفاده از لبنیات بخاطر افزایش کلسیم همراه غذا منبع خوبی برای تغذیه بعد از ایمپلنت می باشد.
میوه ها معمولا می بایست به صورت پوره استفاده شود تا تاثیر بد یا فشار بر روی ایمپلنت دندان نداشته باشند. هم چنین استفاده از میوه های اسیدی هم چون گریپ فروت و پرتقال برای ایمپلنت دندان خوب نیست.
سوپ به لحاظ اینکه غذایی نرم و حاوی مواد مغذی می باشد، گزینه مناسبی برای تغذیه تغذیه بعد از جراحی ایمپلنت می باشد. نکته ای که نباید از آن غافل شد، دمای غذاست که در صورت بالا بودن، ممکن است داغی آن تاثیر منفی بر روی ایمپلنت و لثه داشته باشد.
نکته : از خوردن مواد قندی که موجب پوسیدگی دندان می شود، خودداری گردد. مواد تند و لزج و چسبنده نیز ممکن است آثار بدی روی ایمپلنت دندان بگذارند.
