چند سالی است که روش های مرتب کردن و زیبایی دندان ها از ارتودنسی های بزرگ و بدشکل به سمت روش های نوینی رفته است. امروزه نه تنها براکت های ارتودنسی ظاهر ظریف تر و جذاب تری دارند، بلکه عمل های متنوعی نظیر کامپوزیت ونیر و لمینیت و ... نیز به این عمل ها اضافه شده است.
به همین منظور چند روز پیش به یکی از دندانپزشکان متخصص زیبایی و ترمیمی در شمال تهران مراجعه کردم. بیماران زیادی با هدف های مختلفی به دندانپزشک مراجعه می کردند. از وی درباره تفاوت لمینیت و کامپوزیت دندان پرسیدم.
کامپوزیت ونیر و لمینیت (یا همان پورسلین ونیر) هر دو روش هایی برای اصلاح ظاهر دندان ها هستند. این دو روش علاوه بر سفید کردن دندان، شکستگی های دندان را می پوشاند، ظاهر دندان ها را مرتب می کند و در نهایت به زیبایی طرح لبخند شما کمک می کند.
برای انجام روش کامپوزیت، به طور معمول از دندان قالب گیری می شود و سپس کامپوزیت برای هر فرد به صورت جداگانه در لابراتور ساخته می شود. پس از آن، سطح دندان آماده شده و کامپوزیت بر روی آن قرار گرفته می شود. اما در روش لمینیت، از ونیرهای آماده استفاده می شود.
انتخاب کامپوزیت یا لمینیت، به شرایط دندان فرد بیمار، هدف وی از عمل، بودجه فرد و تشخیص دندانپزشک متخصص کامپوزیت دندان بستگی دارد.
برخی اعتقاد دارند که ونیر بدون تراش بهتر است. اما جالب است بدانید هیچ مرجع عملی درباره معایب تراشیدن دندان برای روکش صحبتی نکرده است.
به همین دلیل، بسته به هدف بیمار از انجام عمل و شرایط و موقعیت دندان وی، سطح زیرین روکش باید آماده سازی شود که برای این کار به فرز و تراش نیاز است. آنچه مسلم است این است که تراشیدن دندان را نمی توان در زمره معایب کامپوزیت دندان قرار داد زیرا به ماندگاری و حفظ دوام کامپوزیت می کند.
کامپوزیت دندان همانطور که ماندگاری بالا و ظاهر مناسبی دارد، اما رنگ پذیر تر هستند و به مرور زمان ، رنگ کامپوزیت دندان تغییر می کند. علاوه بر اینکه بلیچینگ کامپوزیت دندان امکان پذیر نمی باشد. اما می توان آن ها را به طور منظم پولیش و تمیز کرد تا دیر تر تغییر رنگ دهند. اما در مقابل نسبت به روکش های سرامیکی یا همان لمینیت ها، هزینه کمتری دارند.
