ترازنامه حسابداری، صورتحسابی است که هر مالک اقتصادی در یک تاریخ معین باید ارائه کند تا توسط آن به صورت بدهی ها، دارایی ها و سرمایه های وی رسیدگی شود.
در ترازنامه های حسابداری، معادله زیر صادق است:
دارایی برابر است با جمع بدهی و سرمایه!
در ترازنامه مواردی مورد بررسی قرار می گیرد که به شرح زیر است:
دارایی ها شامل دارایی جاری (نقدینگی، سهام و کلیه اوراق بهادار، موجودی کالا و حساب های پرداخت شده) و دارایی غیر جاری (دارایی های ثابت، مبالغ سرمایه گذاری شده و دارایی های نامشهود) می باشد.
دارایی های جاری در خلال یک سال مالی نقد یا صرف می شوند. اما دارایی های غیر جاری به زمانی طولانی تر برای سود دهی نیاز دارند. املاک و مستغلات و تجهیزات از جمله دارایی های ثابت هستند.
بدهی ها نیز مانند دارایی ها به دو دسته جاری و غیر جاری تقسیم می شوند. سود سهام، اجاره ها، مالیات ها و پیش پرداخت ها و انواع بدهی های بانکی شامل بدهی های جاری می شوند. اما اصل و سود اوراق قرضه و بدهی های مالیاتی بلند مدت در زمره بدهی های غیر جاری قرار می گیرند.
بدهی ها در ستون سمت چپ ترازنامه درج می شود.
هنگامی که بدهی ها از دارایی ها کسر شد، آنچه باقی می ماند، حقوق سهامداران بنگاه اقتصادی خواهد بود.
آنچه پس از تهیه ترازنامه مهم است، تجزیه و تحلیل صورت های مالی است. به این صورت که واحد اقتصادی، یک گزارش یا صورت مالی از فعالیت های مالی خود تحت استاندارد خاصی ارائه می کند.
یکی از واحدهای مهم در شرکت های بزرگ، واحد خزانه داری است که به مدیریت اسناد دریافتنی و پرداختنی و کنترل و اداره چک ها و ... می پردازد. به این اسناد در حسابداری، اسناد مدت دار خزانه داری می گویند.
اسناد دریافتنی، چک، سفته و ... هستند که در قبال خدمات شما ارائه می شود و تاریخ پرداخت مشخص دارد.
اسناد پرداختنی، از جنس همان اسناد دریافتنی هستند اما تنها تفاوت آن این است که شما در قبال دریافت خدمات به دیگران ارائه می کنید.
برای ثبت اسناد خزانه داری می توانید از نرم افزارهای مالی مناسب استفاده کنید.
