آفتاب، اختلالات پوستی، افزایش سن و حتی وراثت، می تواند باعث ایجاد مشکلات پوستی در صورت و هر جای دیگر بدن شود. این مشکلات می تواند مانند چین و چروک و آکنه و خال به بافت صورت آسیب برساند. به علاوه پوست ممکن است استحکام بافت خود را از دست داده و شکننده تر شده و شفافیت و درخشانی خود را، که خاص پوست های جوان تر است، از دست بدهد. درمان های زیادی برای جوانسازی پوست و رفع آسیب های وارده به پوست وجود دارد.
لیفت لیزری پوست، لیفت مکانیکی پوست، لایه برداری شیمیایی پوست و انواع تزریقات جوانسازی پوست ، می تواند به حذف خطوط اضافی و چین و چروک صورت بسیار کمک کند. بسیاری از نقاط صورت که بیشتر مستعد ایجاد چین و چروک هستند، نظیر بالای لب یا اطراف چشم ممکن است به دفعات بیشتری از جلسات تزریق ژل یا بوتاکس نیاز داشته باشند.
این روش های درمانی همچنین می توانند خال های صورت و لکه های پدیدآمده ناشی از تابش آفتاب یا بالا رفتن سن را از بین ببرند یا محو کنند.
برای انتخاب بهترین و مناسب ترین روش جوانسازی پوست ، باید با متخصص پوست و جراحی زیبایی خود مشورت کنید. اغلب درمان های پوستی شامل چند ترکیب چند روش می شوند تا دستیابی به بهترین نتیجه امکان پذیر باشد. به طور معمول به بیمار توصیه می شود که پس از عمل، مراقبت های پوستی را ادامه دهد تا نتایج حاصل از جوانسازی پوست ، ماندگاری بیشتری داشته باشد.
هر بیماری، ویژگی های ژنتیکی و جسمانی خاص خود را دارد بنابراین، نوع درمان های جوانسازی پوست برای هر فرد، متفاوت است. بعلاوه آنکه سن افراد نیز مؤثر است. به طور کلی روش های زیادی برای درمان بیماری های پوست و رفع چین و چروک
پوست وجود دارد، اما باید برای انتخاب این روش ها حتماً با پزشک متخصص پوست خود مشورت کنید.
در اینجا به برخی مشکلاتی که درمان های جوان سازی مختلفی برای آن ها می تواند انتخاب شود می پردازیم:
چروک استاتیک: این چروک ها همیشه مشخص هستند و با تغییر حالات صورت از بین نمی روند.
چروک دینامیک: این چروک ها تنها در زمانی که پوست صورت حرکت می کند یا حالت آن تغییر می کند دیده می شود.
لکه و خال روی پوست: خال ها، جوش ها، آفتاب سوختگی، و نقاط تیره دیگری که بر روی پوست به وجود آمده و عمدتاً در اثر تابش آفتاب ایجاد می شود.
اسکارها: در نتیجه بروز آکنه یا جراحت بر روی پوست، اسکارها ممکن است باعث تغییر رنگ پوست یا چال افتادگی و خط افتادن روی پوست شوند.
مشکلات عروقی: رگ های خونی بر روی سطح پوست مشخص شده و باعث قرمزی پوست می شود.
کاهش استحکام پوست: تضعیف بافت حمایتی پوست (فیبرهای الاستین و کلاژن) باعث کاهش استحکام پوست و شکنندگی و ترک خوردن پوست می شود.
