در دامپزشکی، در شرایط مختلفی لازمه که حیوان بیهوش بشه که معمولا داروهای بیهوشی به صورت تزریقی به کار میرن. گاهی اوقات هم مثل بعضی جراحی ها، لازمه که دام بیهوش بمونه که در این صورت در حین جراحی از گازهای بیهوشی استفاده میشه. در این مواقع از ماشین بیهوشی دامپزشکی استفاده می کنیم. ماشین بیهوشی سیستم تنفس حیوان رو در حین عمل جراحی کنترل و اکسیژن مورد نیاز و گازهای بیهوشی رو تامین میکنه.
این گازها معمولا به صورت منبع در کلینیک ها وجود دارن و به ماشین بیهوشی متصل میشن. در واقع این گازها در دما و فشار اتاق در حالت مایع هستن و اندازه اونها برای بیمار به همین صورت مشخص میشه اما به کمک یک تبخیر کننده به گازهای استنشاقی تبدیل و وارد سیستم تنفسی حیوان میشن. مقدار این گازها براساس وضعیت و جثه حیوان، نوع و مدت عمل تعیین میشه.
بعد از اینکه گازها به سیستم تنفسی دام رسیدن، لازمه که دام مرتب نفس بکشه و چون حیوان بیهوشه از یک سیستم تنفس مصنوعی یا یک ونتیلاتور اتوماتیک در ماشین بیهوشی استفاده میشه. این سیستم اکسیژن مورد نیاز رو به ریه ها میرسونه و دی اکسید کربن رو خارج میکنه. از طرفی هم اکسیژن بازگشتی رو از دی اکسید کربن جدا و مجدد در ماشین بیهوشی استفاده می کنه.
گازهای مورد نیاز برای بیهوش کردن یا بیهوش ماندن دام، یک فشار نسبی دارن و جریان اونها به وسیله فلومتر یا جریان سنج ماشین بیهوشی محاسبه میشه.در کنار دستگاه یک استوانه شیشه ای قرار گرفته که یک توپ کوچیک داخل اون شناوره. روی این شیشه اعدادی بر حسب واحدهای اندازه گیری cc/min و L/min نوشته شده و برای اندازه گیری جریان گاز به کار میره. گازی که وارد این استوانه میشه توپ رو به سمت بالا هدایت میکنه و عددی که توپ نشون میده عدد جریان گازه.
ماشین بیهوشی علاوه بر کارکردهایی که گفته شد، پارامترهایی مثل دما، غلظت اکسیژن خون و دی اکسید کربن رو هم نشون میده و از اونجایی که به سیستم هشدار مجهزه میتونه افت اکسیژن، قطع جریان گازها یا بالا و پایین بودن فشار راه هوایی دام رو هم اعلام کنه.
