یکی از کارهای رایجی که پرنده ها برای دسترسی داشتن به آذوقه انجام میدن، پنهان کردن غذا در فصل هاییه که خوراک به راحتی پیدا میشه، تا در فصول دیگه بتونن از اونها تغذیه کنن. اما یکی از مهم ترین موضوعات اینه که اونها جایی رو که خوراکی هاشون رو پنهان می کنن، در حافظه نگه دارن. تحقیقاتی که روی پرنده Black-capped Chickadee انجام شده نشون میده که پرنده ها در مغزشون مکانیسمی شبیه به بارکد ایجاد می کنن تا بتونن بعد از نقل مکان کردن، غذاهاشون رو پیدا کنن.
محققان در آمریکا، صد و بیست جایگاه برای پنهان کردن تخمه های آفتابگردون به پرنده ها دادن؛ در عین حال ایمپلنت های کاوشگری رو در مغز پرنده ها گذاشتن و رفتار و فعالیت های نورون های مغز اونها رو در طول پنهان کردن و بعد بازیابی غذاها مورد بررسی قرار دادن. این تحقیقات نشون داد که هربار این پرنده ها دانه ای رو پنهان می کنن، ترکیب متفاوتی از نورون ها در هیپوکامپ مغزشون فعال میشه و یک مکانیسم بارکد مانند ایجاد می کنه. این مکانیسم بیان کننده تجربه اپیزودیک خاصی در یک زمان و مکان مشخصه و مثل زمانی عمل می کنه که در فروشگاه، از روی بارکد، اطلاعات محصول بازخونی میشه.
