زمان هایی مثل عمل های جراحی یا وقتی که حیوان به مراقبت های ویژه نیاز داره از دستگاه مانیتور علائم حیاتی دامپزشکی استفاده می شه. این دستگاه پارامترهای حیاتی بدن رو که بهش ماژول گفته میشه، به صورت مرتب اندازه می گیره و نمایش میده. این پارامترها مواردی مثل میزان اکسیژن خون، دی اکسید خون، فشار خون، ضربان قلب، دمای بدن و آریتمی رو شامل میشه.
مانیتور علائم حیاتی پالس اکسیمتری داره که برای بررسی و نشون دادن اکسیژن خون ازش استفاده می کنه. این قسمت یک پروب داره که به زبان یا پلک چشم حیوان وصل میشه، از طرف دیگه ضربان قلب از طریق محاسبه تپش های سرخرگی انجام میشه. برای اندازه گیری دمای بدن دام هم از سنسورهای Temp استفاده میشه که در رکتوم دام قرار می گیره. این پارامترها در مانیتور علائم حیاتی، اندازه گیری، تقویت و پردازش میشه و به صورت عدد، موج یا نمودار روی صفحه نمایش به تصویر درمیاد. این دستگاه صفحه کلیدی داره که می شه به وسیله اون حالت های مختلف مانیتور رو تنظیم و کنترل کرد. دامپزشک با این وسیله می تونه پارامترهایی که لازم میدونه رو به دستگاه اضافه یا کم کنه. هر کدوم از ماژول های لازم باید با بیشترین دقت محاسبه بشن و به همین دلیل حسگر های دقیقی برای این کار تعبیه شده. در مانیتور علائم حیاتی بازه استانداردی برای هر پارامتر تعریف میشه و زمانی که از محدوده مشخص خارج بشه، سیستم هشدار دستگاه فعال میشه.
