مطالعات جدید به این نتیجه رسیدن که برخی از میمون‌ها برای اینکه از تنش های بین اعضای گروه کم کنن و دعواها و جنجال ها رو کاهش بدن، سیاستی پیش می گیرن و پیش‌قدم می‌شن که با بقیه بازی کنن.
در بین میمون‌ها گروهی وجود دارن که بهشون میمونهای جیغ‌کش گفته میشه. این نوع از میمون‌ها بیشتر در جنگل‌های آمریکای جنوبی پیدا می‌شن و صدای فریاد زدنشون تا 5 کیلومتر دورتر هم به گوش می‌رسه.
حالا مطالعات اخیر توسط تیمی از محققان اسپانیایی و برزیلی نشون داد که این میمونهای جیغ‌کش به جای بازی با میمونهای کودک وقت بیشتری رو به بازی با بزرگسالان گروه می‌گذرونن. این میمون‌ها از دم خودشون آویزون می‌شن و با صورتشون اداهای مختلف درمیارن.
از اونجایی که میمونهای نوجوان سراغ درخت‌های میوه نمی‌رن تهدیدی هم برای میمونهای بالغ محسوب نمیشن و ایجاد تنش هم نمیکنن. به همین خاطر میمونهای بالغ سعی می‌کنن میمونهای بالغ دیگه رو سرگرم کنن تا بدون ایجاد تنش، منابع غذایی رو هم کنترل کنن.
محققان معتقدن وقتی میمون‌ها میوه می‌خورن انرژی بیشتری برای بازی پیدا می‌کنن و زمان بازیشون بیشتر میشه. در بین اونها، میمونهای ماده بالغ زمان بیشتری رو نسبت به میمونهای نر بالغ صرف بازی با افراد داخل گروه می‌کنن. این میمون‌ها بیشتر میوه و برگ می‌خورن و زمان بازیشون به نسبت زمانی که دنبال غذا می‌گردن زیاد میشه.
