به کمک آندوسکوپی دامپزشکی قسمت های داخلی بدن حیوانات به ویژه سیستم گوارش حیوان طی یک فرآیند کم تهاجم بررسی میشه. دستگاه آندوسکوپی یک لوله باریک سخت یا نرم داره که داخلش فیبرهای نوری و در قسمت سر لوله یک دوربین با بزرگنمایی های مختلف قرار گرفته. این دوربین تصاویر رنگی و با وضوح بالا ارائه میده و همینطور میتونه از بافت بدن فیلمبرداری کنه.
در موارد تشخیصی اصولا از لوله های نرم استفاده میشه که بیشتر و با آسیب کمتر بتونن وارد بدن بشن. از لوله های سخت هم معمولا برای نمونه برداری از بافت های داخل بدن یا انجام بعضی از اقدامات درمانی مثل لاپاراسکوپی دامپزشکی استفاده میشه. این لوله ها قابلیت انعطاف ندارن و امکان مشاهده قسمت های مختلف بافت در زوایای متفاوت به وسیله اونها وجود نداره. هرچند که هر دو مدل ایمن هستن و اگر به وسیله فرد متخصص و متبحر استفاده بشن آسیبی به بیمار نمیرسه.
برای تامین نور مورد نیاز دستگاه آندوسکوپ دیجیتال معمولا از LED یا زنون استفاده میشه. در دستگاه‌های قدیمی از هالوژن استفاده میشد که کیفیت پایین‌تر و طول عمر کمتری داشت.
برای انجام آندوسکوپی لازمه که حیوان بیهوش بشه تا در طول فرایند بی حرکت باشه. تصاویر و اطلاعاتی رو که به دست میاد میشه روی صفحه نمایش مشاهده کرد، پرینت گرفت یا به سیستم های دیگه هم انتقال داد.
دستگاه های آندوسکوپی دیجیتال براساس امکان مشاهده قسمت های مختلف بدن به انواع مختلفی تقسیم و نام گذاری میشن:
گاستروسکوپ: آندوسکوپی معده
کولونوسکوپ: آندوسکوپی قسمت های انتهایی روده بزرگ
آرتروسکوپ: آندوسکوپی دیجیتال مفصل و استخوان با استفاده از ایجاد یک برش کوچک
برونکوسکوپ: آندوسکوپی ریه ها
رینوسکوپ: آندوسکوپی بینی
رکتوسکوپ: آندوسکوپی رکتوم
سیستوسکوپ و یوتروسکوپ: آندوسکوپی سیستم ادراری
لاپاراسکوپ: آندوسکوپی قسمت های مختلف شکم و لگن از طریق ایجاد یک سوراخ در شکم حیوان
سر دستگاه در آندوسکوپ‌های دیجیتال که برای حیوانات استفاده میشه معمولا یک بار مصرفه و بعد از هربار استفاده تعویض میشه. البته همه قسمت های دستگاه لازمه که مرتب ضدعفونی بشن تا از بیماری و عفونت به حیوانات دیگه انتقال پیدا نکنه.
