دستگاه نوار قلب دامپزشکی یا الکتروکاردیوگراف (ECG) همانطور که از نام آن پیداست برای دریافت فعالیت و سیگنال های الکتریکی قلب و بررسی سلامت و عملکرد آن به کار می رود. این دستگاه یکی از مهم ترین تجهیزات در کلینیک های دامپزشکی است که تعدادی الکترود کوچک دارد. برای گرفتن نوار قلب حیوان در حالت ایستاده یا خوابیده قرار می گیرد و الکترودها به پاها، بازو و قفسه سینه حیوان چسبانده می شود تا فعالیت قلب را ضبط کند. برای بالا بردن عملکرد این دستگاه از یک ژل رسانا روی پوست دام استفاده می شود تا هدایت الکتریکی را بین پوست و الکترود را بالا ببرد. الکترودها به دستگاه نوار قلب وصل می شوند و دستگاه عملکرد قلب را در قالب امواج و نمودارهایی روی مانیتور و کاغذ نمایش می دهد. سرعت خارج شدن کاغذ از پرینتر دستگاه بر اساس ضربان قلب حیوان تنظیم می شود. البته بعضی از مدل های این دستگاه پرینتر و مانیتور ندارند و اطلاعات با اتصال به کامپیوتر به آن منتقل می شود.
دستگاه نوار قلب دامپزشکی معمولا با برق و در صورتی که دسترسی به برق شهری وجود نداشته باشد با باتری کار می کند. الکتروکاردیوگراف های دامپزشکی مدل های یک، دو، شش و دوازده کاناله دارند که مدل یک کاناله فقط عملکرد قلب را نشان می دهد اما مدل های چند کاناله می توانند پاسخ بدن حیوان به دارو و بیماری های قلبی را هم بررسی کنند.
به کمک دستگاه نوار قلب دامپزشکی مشکلات قلبی دام کوچک از جمله آریتمی تشخیص داده می شود. از این دستگاه در هنگام بیهوشی برای عمل های جراحی یا سایر اعمال درمانی هم استفاده می شود. کار با این دستگاه و گرفتن نوار قلب باید در محیطی انجام شود که هیچ نویزی به آن وارد نشود. نویز می تواند در درستی نتیجه این دستگاه اختلال ایجاد کند.
