معرفی کتاب ۸
تمامی انسان‌ها با یک‌دیگر تفاوت‌های بی‌شماری دارند. هیچ نقطه اشتراکی بین ما انسان‌ها وجود ندارد مگر اینکه دیگر واژه‌ای به‌‌نام هدف و آرزو وجود نداشته باشد؛ اهدافی که معنابخش زندگی ما هستند. بیشترشان هم ریشه در کودکی‌هایمان داشتند و همیشه در خیالات‌مان راه رسیدن به آن‌ها را مرور می‌کردیم.
️اما همان طور که معلوم است، هیچ هدف بزرگی وجود ندارد که راه رسیدن به آن آسان باشد. این را از همان کودکی هنگام ورود به این دنیا فهمیدیم که از ابتدا این زندگی قرار است با درد و سختی شروع شود. اما این را هم می‌دانیم که دریای آرام، احتیاجی به ناخدای ماهر ندارد!
️دیگر تصمیمش با ماست که با دیدن موج‌های سهمگین تسلیم شویم و قید آرزوهای‌مان را بزنیم یا با جنگیدن و رسیدن به مقصد، به مراد دل‌مان برسیم و علاوه بر آن برای اهداف بزرگ‌تر تجربه‌اندوزی کنیم.
فکر کن یک ماهی را از تنگ آب دربیاورند و کنار همان تنگ قرارش دهند. آب که با آن زندگی میکند درست جلوی چشمان اوست. آن را حس میکند، اما دیگر نمی‌تواند از آن لذت ببرد. دیگر نمی‌تواند زندگی کند. در غم از دست دادنش آنقدر بالا و پایین میپرد تا از دوری‌اش جان بدهد. شاید ماهی تا وقتی که در آب است قدر آن را نمی‌داند!
زندگی برای امیر هوشمند به پایان راه رسیده. آرزوهای بچگی‌اش که در یک‌قدمی رسیدن به آن بود، یکی پس از دیگری در مقابل چشمانش نابود شدند. خانواده‌اش، دوستان و آشنایان یا طرفدارانی که او را تشویق می‌کردند ... او دیگر هیچ کدام از آن‌ها را ندارد. حالا در تنهایی خودش، به گذشته‌ای که دیگر برنمی‌گردد فکر میکند و چشم انتظار آینده‌ای است که سرانجامش نامعلوم است.
داستان «من می‌جنگم» زندگی بسیاری از ما آدم‌ها را با محوریت شخصیت اول خود بیان میکند؛ جایی که امیر هوشمند با آرزوهای کودکی‌اش بزرگ می‌شود و با پا گذاشتن به دوران جوانی، همان آرزوها تبدیل به بزرگ‌ترین اهداف زندگی‌اش می‌شوند.
اما همیشه همه‌چیز همان‌طور که ما می‌خواهیم پیش نمی‌رود! بله. ما هدف و راه‌های رسیدن به آن را می‌چینیم اما هیچ‌وقت نمی‌دانیم چه موانعی روبه‌روی ما قرار دارند، مگر اینکه در آن راه‌ها قدم برداریم. همیشه هم انتظار پیروزی نباید داشت. گاه باید شکست خورد تا پیروزی‌های بعدی شیرین‌تر از قبل شوند.
«من می‌جنگم» تراوش‌یافته‌ی ذهن پویای حسین سروش، ورودی سال ۹۸ رشته‌ی مهندسی نفت دانشگاه صنعتی شریف است. «من می‌جنگم» متعلق به افرادی‌ست که اهداف بزرگ دارند؛ اهدافی که دلیل بر نفس کشیدن ماست.
