بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه سخنرانی هفتگی / ۲۵ آذر ۱۴۰۲ / حجت الاسلام علوی
معرفت اساس هویت انسان است. «و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون» گاها ترجمه می‌شود به «الا لیعرفون» چون عبادت پوسته معرفت است. عبادت معنای خضوع دربرابر یک حقیقت است. اگر انسان، پدر و مادرش را شناخت رفتار وی در مقابل آن‌ها می‌شود ادب. بنابراین معنای این عبارت این نیست که ما آفریده شده‌ایم برای آنکه سراسر عبادت کنیم گرچه به جهتی درست است اما درجهت تحمیل، نادرست است. زیرا انسان برای چیز تحمیلی آفریده نشده لذا دوست داشتن‌ها با مسیولیت‌ها در تعارض می‌افتند. مسیولیتی حقیقی است که با ذات هم‌جهت باشد.
انسان چیزی جز اندیشه و درک حقیقت نیست. عبادت پوسته‌ای است که قلب آن معرفت است. روایات زیادی درباب وجود معرفت است که چرا باید خدا را بشناسیم؟ یکی از پاسخ‌ها دلیل وجود شکر منعم است. انسان می‌فهمد به وجود آمده و این نعمت است بنابراین به دنبال خالق می‌گردد. وقتی محل نعمت را دید به دنبال ادای حق منعم برمی‌گردد. پس باید خدا را بشناسیم. انسان ذاتا برای شناختن افریده شده است.
شکر پوسته معرفت است. نیمی از ایمان در صبر و نیمی دیگر در شکر است. صبر اهل معرفت شکر است و شکر عوام صبر است و اگر متوجه عنایات نشدی رها می‌کنی.
به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقی است
به ارادت بکشم درد که درمانم از اوست
بعضی نعمت‌ها را نمی‌توان شناخت و نعمتی که برای ان معرفتی داده نشود بلاست. همانطور که تنها گناه نابخشودنی کفر است که همان نعمتی است که شکر نشده باشد. اگر کسی نتواند شکر کند اما ایمان داشته باشد از خدا استحقاق لطف پیدا می‌کند. نعمت‌های بی‌انتها را نیز نمی‌توان شکر کرد.
نعمتی مثل شب قدر که در آن می‌توان اندازه‌ها را تغییر داد قابل اندازه‌گیری و شکر نیست. امام صادق (ع) فرمودند: اگر کسی می‌خواهد شب قدر را درک کند به دنبال معرفت حضرت زهرا (س) باشد. «و ما ادراک ما لیله القدر» حرف از بی‌نهایت است. این شب شناخته‌شدنی نیست و هرچه شناختید از درک خودتان است زیرا حقیقت آن مخفی است از شما و هر درکی بدهند نیز فیض از خودشان است.
«انا انزالناه فی لیله القدر» لیل فاطمه و قدر خداست. همانگونه که می‌فرماید، خداوند همه چیز را در راه فاطمه (س) نازل کرده است. خدا عهد کرده است که هرچه بخواهد بشود در ظرف شب قدر می‌شود. بنابراین هرچه بخواهیم بگیریم باید از حضرت فاطمه (س) بگیریم و اگر از این شب عبور کرد و چیزی بدست نیاورد دیگر نخواهد گرفت. حق معرفت فاطمه (س) را کسانی درک کردند که شب قدر را درک کردند. دو موجود در دنیا شب قدر را درک کامل می‌کنند یکی امام زمان (عج) و یکی امام کفر است. زیرا شیاطین برای مقابله با این تقدیرات نازل می‌شوند.
معرفت معنای شناخت و حب است. معنای تعلق و ایمان است. همه هستی فاطمه است و آن زمان که حضرت خدیجه همه چیز را در راه پیامبر (ص) داد، اصل وجود شد فاطمه. روز تولد حضرت فاطمه (س) وقتی زنان قریش دیدند حضرت خدیجه (س) از پیامبر حمایت کرده پیام فرستادند که برای کمک به ایشان نمی‌آیند. اما از بهشت چهار تن امدند. زنان قریش قابل نبودند. مردم مدینه بدبخت بودند که نتوانستند برای فاطمه کار کنند. صاحب همه مجالس عزا حضرت فاطمه (س) است. گره کار اخر سر به دست فاطمه است و فرج به دست اوست.
