بسم الله الرحمن الرحیم
شب سیزدهم محرم‌الحرام ۱۴۴۵ / ۸ مرداد ۱۴۰۲ / حجت‌الاسلام قنبریان
(منبع: کانال حجت‌الاسلام قنبریان: تلگرام / ایتا / اینستاگرام)
• بنی امیه دو دستی کار می کرد. با دستی در واقع پدیده ای می ساخت و با دست دیگر روایت دلخواه خود را می ساخت و با دستگاه تبلیغاتی فراگیرش به اذهان حقنه می کرد.
• از قضا هیچ خلیفه ای به اندازه علی(ع) ، برآمده از جماعت نبود:
- دو ۱۸ ذی حجه (۱۰هجری ، غدیر/ ۳۵هجری، خلافت) بی نظیرترین بیعت اختیاری با علی(ع) شد. یعنی امامت و خلافت با جماعت عجین بود لکن بنی امیه توانست خود بر چنین جماعتی بشورد و در عین حال دوره علی(ع) را دوره فتنه و تفرقه جا بزند!
- اینرا به خورد ما شیعیان هم دادند ! بعدتر طیفی از مسلمین "اهل سنت و جماعت" نام گرفت در حالیکه طیف دیگر نه اهل "بدعت" بود و نه "ضد جماعت"! بلکه امامت آنها بیش از خلافت دیگران همراهی جماعت در بدو امر داشت!
• امروز همین معرکه در جمهوریت-ولایت مطرح است. ولایت از اول همراه با جمهور مردم بوده ؛ نمیشود علیه جمهور و ولایت شورید و بعد خود دوگانه ساخت که جمهوریت یا ولایت؟!
• پروپاگاندای اموی نه فقط سر دوگانه های نظری، عملیات طراحی می کرد بلکه ماهرانه از #نماد هم استفاده می کرد:
- در ماجرای قتل عثمان، زود پیراهن خون آلود او و انگشتان قطع شده زنش به شام فرستاده شد؛ معاویه پیراهن خون آلود را بر نیزه کرد و کنار منبر عَلَم کرد و بهانه خون خواهی از عثمان تراشید و بر خلیفه مورد بیعت مسلمین (علی) شورید!
- ۲۵ سال بعد یزید در اولین خطبه سلطنت موروثی اش این پیراهن را برتن کرد و برای کوفه و مخالفان خط و نشان کشید!
- همین نماد، توجیه جنایات کربلا شد! هم به حر و هم به ابن سعد و موکلان فرات نامه زده شد که حسین(ع) را در بیابان دور از آب سکنی دهید و اجازه نوشیدن یک قطره از فرات را به او ندهید همانطور که با خلیفه مقتول (عثمان) کردند!
حیرت آور در این جنگ تبلیغاتی این بود که تنها علی(ع) و دو فرزندش (حسن و حسین) بودند که آب و غذا در محاصره خانه عثمان به او می رساندند!
در چنین جنگ پیچیده شناختی و تبلیغاتی زینب کبری و امام سجاد(ع) با همه محدودیتهای اسارت باید پرده دروغ را پاره می کردند.
اقلا سه قاعده مهم در سیره آنها قابل کشف است:
آنها براساس معیارهای الهی و نوامیس عالم خود را "اولوا بقیه" و دستگاه یزید را "احدوثه" می دیدند! قرآن مبارزان با فساد را صاحب بقاء و تکذیب گران آیات الهی را احدوثه و افسانه می خواند. در تقابل حسین(ع)با یزید این تطبیق درست و حتمی بود.
#کانون_اصلی_امید این اسرای دربند علیرغم غلبه ظاهری یزید و طمطراق دستگاه تبلیغاتی او همین "ایمان" بود.
این امید موجب خلق ابتکارات ساده اما نافع شد.
عبیدالله وقتی پیروزی اول زینب کبری را دید- که احساسات عمومی کوفه را برانگیخت و به ملامت کشاند- به خود دل داری و به زینب(س) گفت: مثل پدرت سجاعت( جملاتی با سجع و قافیه) بلدی!
زینب کبری(س) پاسخ داد مرا با سجع و قافیه چکار؟! ناله درونم بود!
⬅️ #تبیین زبان بازی و لفاظی و وراجی نیست، همایش و دوره های تکراری برای آدمهای تکرای نیست؛ باید روشنگران از جنس آرمانها باشند.
زینب به واقع دنباله حسین(ع) و عملا وفادار به مکتب آزادی بخش و عدالت خواه اوست. این تبیین را انفسی و موثر می کند" آتش است این بانگ نی و نیست باد!"
وقتی دستگاه تبلیغاتی دشمن فراگیر است و رابطه مردم و اهالی را بجای "مردم- مردم" به رابطه "آحاد با بنگاه های خبرپراکنی و تفسیری" خود تبدیل کرده است؛ چه راهی برای اسرای دربند می ماند؟!
واضح است مجال سخنرانی کمتر یافته میشود پس باید در ضمن پدیده هایی که ساخته یا خود می سازند ، به مردم پیام دهند و وجدانها را بیدار کنند:
- امام سجاد(ع) منبر یزید را "چوب" خطاب کرد و اجازه خواست برآن بنشیند! فرار یزید از سخنان با اذان زودهنگام را استفاده کرد و فراز فراز اذان را به بهترین نحو برای معرفی خود و نهضت استفاده کرد...
- بیرون کوفه آنها ، خارجی و کافر جار زده شده بودند . مستحق زکات تلقی شده برایشان نان و خرما می ریختند و صدای کوبنده ای می گفت زوات برما حرام است! مردم از این سخن میخکوب شده و گوشها تیز می شد که مگر اینها کیان اند؟!
- رقیه بنت امیر المومنین و سکینه بنت حسین در دو موقف از حاملان سر شهدا خواستند جلو بروند تا نگاه های هرزه از آنها گرفته شود! این فقط یک رعایت اخلاقی نبود صدای بلند سیاسی در خطه شام بود که اینها مسلمان و مومنه اند و کنیز و اسیر نیستند که نگاه به آنها جایز باشد!
- امام سجاد(ع) بعد عاشورا تا سالیان بسیار چنین بستره هایی برای انتقال پیام عاشورا در اختناق اموی می ساخت. گریه کنار قصاب وقت ذبح گوسفند، کنار سفره غذا ، کنار غریبان و... همه خلاقیت های انتقال پیام در سلطه تبلیغاتی بنی امیه بود.
- باز پس گیری پیراهن خون آلود سیدالشهدا(ع) از غنائم کربلا، فقط یک یادگاری خانوادگی نبود برای همیشه نماد پیراهن عثمان برای بنی امیه را بی ارزش و بجایش نماد خون خواهی حسین(ع) شد که تا ظهور امام زمان(ع) کارا خواهد بود!
• زینب و اسرا شام را فتح کردند . در همان جلسات اول یزید ، جنایت را گردن عبیدالله انداخت! روزها بعد آنها را به خانه خود برد! در خانه اش شیون و عزا برای سیدالشهدا برپاشد و محترمانه به مدینه برگردانده شدند!
- فراموش نکنید این همان یزید واقعه حره است اگر میتوانست جنایت بیشتری به اهلبیت کند هیچ ابایی نداشت! آن "خون عزت مند" و این "حماسه دربند" به او اجازه نداد!
- نگاه کنید اغلب زنان اسراء پس از برگشت به مدینه در شهرهای دور دست جان داده و دفن شده اند! چون روشنگری آنها پس از بازگشت هم ادامه یافت و موجب تبعید آنها از مدینه به شام و مصر و... شد!
