بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه سخنرانی هیأت هفتگی / ۱۱ مهر ۱۴۰۲ / حجت‌الاسلام صالحی (جلسه دوم)
در جلسه‌ی گذشته گفته شد که حرکت به سمت خدا یک حرکت قطعی‌ست. در این مسیر اگر خودمان اراده نکنیم هم داریم می‌رویم. همه‌ی عالم خلقت به سمت وعده‌ی خدا می‌روند، اما انسان فرقی دارد و آن اینکه می‌تواند دو جور و با دو مواجهه به ملاقات خدا برسد.
انتخاب این مسیر چگونه است؟ ما خیلی اوقات اگر نماز و روزه و احکام و آداب دین را هم رعایت می‌کنیم، خیلی توجهی به این حرکت نداریم. با نماز مثل باری که روی دوش‌مان مانده برخورد می‌کنیم. در نماز احساس حرکت نمی‌کنیم. در کار‌های دیگرمان احساس حرکت نمی‌کنیم. گاهی عادت است گاهی رفع‌تکلیف است... ما خیلی اوقات دین‌داری‌هامان رخوت دارد، سست است، جدی نیست، با نشاط نیست.
واقعا آن حالتی که وقتی یک فیلم جدیدی می‌آید دنبال این هستم که کی این نسخه‌ی جدیدش را ببینم، با همان ذوق و شوق منتظر وقت نمازم هستم که کی وقتش می‌رسد که بروم نماز بخوانم؟ نماز یک وقت ملاقات با خداست. اولیاء الهی چنددقیقه‌مانده به اذان منتظر می‌نشستند برای نماز. در روایات داریم که انتظار برای نماز خودش از افضل عبادات است.
نماز ملاقات با خداست، زیارت خداست. و نماز زیارت‌نامه‌ی خداست. خدای عالم وقت ملاقات با خودش داده به ما. و واقعا چشیدن ملاقات با خدا در نماز شدنی است. تمام آداب نماز، طهارتش، روبه‌قبله‌بودنش، لباس‌پاک‌پوشیدنش، معطربودنش، تمام اینها دارد توجه مرا و قلب مرا رقیق می‌کند تا من بتوانم به ملاقات خدا برسم. هر کسی به میزانی که در نماز به این توجه می‌رسد توانسته نماز بخواند.
در قرآن کریم حضرت ابراهیم(ع) در دعای خود می‌فرماید:
وَ لَا تُخْزِنِی یَوْمَ یُبْعَثُونَ ﴿٨٧﴾ یَوْمَ لَا یَنفَعُ مَالٌ وَ لَا بَنُونَ ﴿٨٨﴾ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ ﴿٨٩﴾
در آن روزی که دارایی‌ها هیچ‌کدام به‌دردی نمی‌خورد، تنها چیزی که مهم است قلب سلیم است.
قلب سلیم چه می‌کند؟ قلب سلیم محل کلِم‌ُالطّیب است، که در جلسه‌ی قبل عرض کردیم. «إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ» آن چیزی که صعود می‌کند به سمت خدا باور پاک است که محل استقرار آن، قلب سلیم است.
