وقتی خانواده‌ای صاحب فرزندی می‌شوند، از عنایت خداوند و هدیه‌اش خوشحال می‌شوند. شکرگزاری می‌کنند.
در دوران قبل از اسلام که جاهلیت بر جامعه‌ی آن زمان سایه افکنده بود، داشتن فرزند دختر، مایه‌ی ننگ خانواده بود و سالیان سال زنده به گور کردن این هدیه‌ی الهی، امری عادی بود. (نحل/ 58 و59) تا آنکه پیامبر اسلام (ص) با این عمل مجرمانه به مبارزه برخاست و سعی در تغییر این افکار جاهلانه نمود تا جایی که اطرافیان ایشان از شیوه‌ی رفتار پیامبر با دختر بزرگوارشان، حضرت فاطمه (س)، تعجب می‌کردند و حتی بعضاً برآن حضرت خرده می‌گرفتند. اما در مقابل، پیامبر دست دختر خود را می‌بوسید و تکریمش می‌کرد و او را ریحانه‌ی بهشتی توصیف می‌کرد. (الامالی ص 400)
در دنیای مدرن امروزی اگرچه در اکثر خانواده‌ها توجه و محبت والدین نسبت به فرزندان ابراز می‌شود و بین فرزندان دختر و پسر تفاوتی قائل نمی‌شوند ولی هنوز هم افرادی با افکار جاهلانه چندین هزار سال پیش وجود دارند!
امروزه اهمیت و تاثیر رفتار والدین و رابطه‌شان با فرزندان برکسی پوشیده نیست. نشان‌دادن علاقه به فرزندان از جانب پدران و مادرانشان و برخوردار بودن فرزندان از حمایت و محبت آنها در تمام مراحل زندگی، تاثیر شگرفی بر شخصیت و زندگی‌شان دارد. بطوریکه یکی از عوامل اصلی بزهکاری و اعمال مجرمانه افراد، مخصوصاً نوجوانان، ریشه در شکاف عمیق روابط خانوادگی آنها دارد.
در‌این میان، فرزند دختر به دلیل روحیه‌ی لطیف‌تر و فطرت حساس‌تر، بیشتر باید مورد حمایت و توجه والدین باشد و پدر دختر به عنوان اولین مرد در زندگی او، باید روح لطیف او را با محبت و عشق بی‌دریغ‌ش سیراب کند تا این روح لطیف، خواستار هر محبت راست و دروغ دیگری نباشد. محبت پدر به دخترش باعث ایجاد حس ارزشمندی و کرامت در وی می‌شود. دریافت این محبت و عشق از سوی خانواده و مخصوصاً پدر، دختر را در گرفتن تصمیمات مهم زندگی‌اش یاری می‌کند و از تاثیرگذاری کمبودهای عاطفی و روحی بر آینده او، در صورت عدم دریافت این محبت، مصون می‌دارد. رابطه‌ی عمیق و صمیمانه‌ی پدر و دختر، راه را برای مشورت، همدلی، همدردی و درک متقابل بین آنها باز می‌کند و در نتیجه، خانواده اولین ملجأ و پناهگاهی می‌شود که دختر در هنگام مواجهه با بحران‌ها و مسائل سخت زندگی، به آن پناه می‌برد.
در نتیجه پدر و مادرهایی که فرزندان خود را از جهت عاطفی و روحی سیراب می‌کنند، کمک بزرگی در تشکیل جامعه‌ای سالم و بدون عقده روحی می‌‌نمایند.
و در آخر امید است که سخن پیامبر مهربانی‌ها راه‌گشای زندگی ما باشد :
«هرکس دختری داشته باشد که او را تباه نسازد و خوارش نکند و پسرش را بر وی برتری ندهد، خداوند او را به بهشت می‌برد.»[1]
[1] : عوالی اللئالی، ج 1، ص 181 و مستدرک الوسائل ج 15 ص 118
نویسنده: رعنا دادفر / 94 مهندسی شیمی
