✍? زهرا اکبری، ورودی ۹۴ کارشناسی مهندسی شیمی
ما دختران در دانشگاه صنعتی بیش از هر چیز از دو تفکر غلط ضربه می‌خوریم؛ تفکراتی که منشاء رفتارهای نادرست با دخترانی شده که پا در دانشگاه صنعتی گذاشته‌اند. یک تفکر از ما دخترها می‌خواهد مانند پسرها باشیم و حقیقت و لطافت وجودی‌مان را انکار کنیم و به اصطلاح همرنگ جماعت شویم و دیگری برداشت اشتباه از یک حقیقت است؛ حقیقت عدم برابری توانایی‌های زن و مرد، برداشتی اشتباه که زن را ناتوان می‌پندارد و پیشرفت شغلی و یا حتی علم‌اندوزی به عنوان ابتدایی‌ترین حق را از زن سلب می‌کند. در حالی که اگر نگاه درستی به این تفاوت‌ها شود، نه دختران از راهی که انتخاب کرده‌اند دلسرد می‌شوند و نه جامعه از این ظرفیت بزرگ، محروم می‌ماند.
من از همان ابتدا با این تفکرات غلط روبه‌رو شدم. هنگامی که سیر رفتاری خودم را از ترم یک تا به اکنون بررسی کردم، متوجه یک تلاش برای تغییر شدم؛ تغییر از درون خودم، تغییری سخت و البته دردناک! که نشأت‌گرفته از یک تصمیم برای دیده‌شدن بود! تصمیم برای پیدا کردن جرأت بیات نظر و شرکت در بحث‌ها و محافل مختلف. از همان ترم های اول دوستانی داشتم که حتی در کلاس درس مجال مطرح‌کردن نظرات خود را نمی‌دیدند، چون استاد کلاس درس، در کمال ناباوری، فعالیت در فضای صنعتی دانشگاه را موثر نمی‌دانست! یا همکلاسی‌ها در کمال تاسف دائماً جمله کلیشه ای مهندسی و پیشرفت در آن روحی کاملاً مردانه می‌طلبد را مطرح می‌کردند. دکتر شبنم یزدانی، رئیس سازمان فضایی ایران فارغ‌التحصیل رشته‌ی مهندسی هوافضا از دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، دکتر فرزانه شرف‌بافی، مدیرعامل شرکت هواپیمایی هما که تمام مقاطع تحصیلی خود را در رشته‌ی مهندسی هوافضا دانشگاه صنعتی شریف گذرانده است، تبسم لطیفی که تحصیلات خود در دانشگاه شریف را با رشته‌های مهندسی برق و MBA در مقطع ارشد آغاز نموده و با گذراندن اصول مدیریت و کارآفرینی در دانشگاه کالیفرنیا به پایان رسانده و هزاران هزار بانوی موفق در عرصه‌های مختلف، مثال‌هایی هستند که باعث می‌شود جمله‌ی کلیشه.ای مذکور را دور بیندازیم. بانوان موفقی که برای رسیدن به موفقیت از قوه‌ی تفکر خود بهره جسته‌اند؛ نه زور بازوی آنها زیاد بوده و نه روحیات خشکی داشته‌اند. تمرکز آنها بر پیشرفت خود و برقراری تعادل بین عواطف و عقلانیت بوده و نه جایگزین‌کردن یکی با دیگری! اینها را گفتم تا بدانید مجال پیشرفت برای بانوان در هر حوزه‌ای اعم از مهندسی وجود دارد.
البته به سبب وجود تفاوت بین دو جنس، برای رسیدن به مجال موفقیت در جامعه وجود یک سری بسترها برای بانوان حائز اهمیت است. دانشگاه که مثال خوبی از جامعه است، از این قاعده مستثنا نیست. بسترها و راهکارهایی که می‌تواند در حل مشکلات دختران دانشگاه، موثر باشد. از قبیل احداث پانسیونی به منظور تسهیل استراحت دختران در دانشگاهی که بیشتر جمعیت آن را پسران تشکیل می‌دهند. که البته تفکر غلط اول چنین حقی برای دختران قائل نیست در حالی که دختران چنین نیازی را حس می‌کنند.
یا احداث مهد کودک برای فرزندان مادران محصل که هم تربیت فرزند دغدغه‌ی آن‌هاست و هم تحصیل. مادرانی که زحمت همزمان شریفی بودن و مادربودن را متحمل شده‌اند تا از نعمت و حق طبیعی مادری محروم نباشند.
و یا تقویت فعالیت‌های مرکز مشاوره دانشگاه در حیطه‌ی بانوان. ما متقاضی قائل‌شدن اهمیت بیشتر برای بررسی و رفع بحران‌های عاطفی به‌وجودآمده برای دانشجویان این دانشگاه هستیم. اینها همه دردودل‌هایی بود تا شاید تا با لحظه‌ای تفکر گره‌ای از مشکلات دختران پرتلاش دانشگاه صنعتی شریف باز کند.
