حدود تقریباً یک هفته است که از اردوی پابوس عشق بازگشته‌ایم. اما جواد برای پیگیری امور مربوط به پابوس خواهران در مشهد مانده است و قرار است جمعه به تهران بیاید که شنبه بنشینیم و با هم کارهای باقی‌مانده از اعتکاف رجب را برنامه‌ریزی کنیم. اعتکافی که خیلی از کارهایش از قبیل ثبت‌نام و تبلیغات و فرهنگی‌اش انجام شده و جلو رفته و چیزی تا شروع خود برنامه باقی نمانده است. باید برای تأمین مالی برنامه صحبت می‌کردیم و یکم هم در مورد تدارکات که چه کنیم؛ خودمان مثل سایر برنامه‌های هیأت داخل سلف غذا بپزیم و یا این که مثل اعتکاف‌های قبلی، از بیرون سفارش دهیم.
بالاخره شنبه شد و جواد به تهران رسید و حدود ساعت ۱۵ به مدرس شهید مفتح رفتیم تا گپ بزنیم. همان جا جواد گفت که به دلیل ویروس کرونا، ممکن است دو هفته دانشگاه‌ها تعطیل شود. همان لحظه با وجود جدی نگرفتن قضیه، احساس عجیبی به من دست داد. با خود می‌گفتم که دو هفته هم تعطیل شود، بعید است به اعتکاف لطمه‌ای بخورد و ان‌شاءالله برگزارش می‌کنیم. بعد از جلسه، بنرهایی که برای تبلیغات برنامه سفارش داده بودیم را از معراج تحویل گرفتیم و گذاشتیم دفتر هیأت تا سر فرصت نصبشان کنیم. شب با محمدمهدی داخل دانشگاه قدم می‌زدیم و صحبت می‌کردیم که بحث رفت سمت کرونا. برای جفتمان اصلاً جدیت موضوع واضح نبود و فکر می‌کردیم چیز خاصی نیست و برطرف می‌شود. همان شب با هم رفتیم بیرون و یک دوری زدیم. تا این که صبح یکشنبه در کانال دانشگاه رسماً اعلام کردند که دانشگاه به علت شیوع ویروس کرونا تعطیل است. این خبر، آب سردی بود بر پیکرمان؛ چراکه با این اطلاعیه، برگزاری اعتکاف هم به خطر افتاده بود. بچه‌ها داخل گروه‌های مختلف از وضعیت اعتکاف می‌پرسیدند و مردمی هم که ثبت‌نام کرده‌بودند، بلاتکلیف شده بودند. تا این که بالاخره بعد از چند روز، اعتکاف هم تعطیل شد و همه‌مان خانه‌نشین شدیم و حسرت برگزاری اعتکافی که به دلمان ماند و نشست و نشد که نشد.
در این خانه‌نشینی، شاید خیلی از ما خوشحال بودیم که تعطیل شدیم و تا لنگ ظهر می‌توانستیم بخوابیم و فعلاً هم که درس و کلاس تعطیل است و می‌توانیم عشق و حال کنیم. اما حواسمان نبود که این تعطیلی‌ها، چه ضربه‌هایی که به بعضی کسب‌وکارها وارد نمی‌کند. چه بسیار افرادی که خانه‌نشینی عذابشان می‌دهد و نمی‌دانند که در این اوضاع عجیب، چگونه جلوی خانواده‌شان سرافکنده نشوند.
کم کم این خانه‌نشینی برای ما هم عذاب‌آور شده بود و باید فکری می‌کردیم. ماه رمضان شد و بچه‌های خیریه هیأت الزهرا، آستین‌ها را بالا زدند و دست به کار شدند. طرحی به نام پویش کریمانه راه‌اندازی شد و در سه مرحله این طرح جلو رفت. در پویش کریمانه، برای خانواده‌های کم‌بضاعت که احتمالاً کرونا هم دردی بر دردهایشان اضافه کرده بود، بسته‌های ارزاق تهیه می‌شد. در مرحله نخست این پویش که در ماه مبارک رمضان شروع شد، با همکاری گروه خیریه فردای سبز، تعداد ۱۰۷۵۰ بسته ارزاق سی‌صدهزار تومانی تهیه و میان خانواده‌های نیازمند توزیع گردید. این بسته‌ها شامل این اقلام بود: ۱۰ کیلو برنج، ۲ روغن، ۳ بسته ماکارونی، یک بسته چای، یک بسته قند، یک بسته شکر، یک جعبه خرما، یک بسته حلواشکری، یک عدد تن ماهی، یک بسته عدس، یک بسته سویا و یک بسته نخود بود. در مرحله دوم که در ماه محرم انجام گرفت، ۱۰۰۰ بسته ارزاق تهیه گردید و در مرحله سوم نیز در ایام عزاداری اربعین آخر ماه صفر، تعداد ۳۱۵ بسته حاوی گوشت و مرغ، میان خانواده‌های کم‌بضاعت توزیع شد. مراحل بسته‌بندی ارزاق در مسجد دانشگاه و همچنین سالن استاد جباری انجام می‌شد. در مراحل مختلف کارها از قبیل تهیه اقلام، بسته‌بندی و توزیع و در مجموع این سه مرحله حدود ۱۵۰ نفر مشارکت نمودند و در این امر خیر سهیم شدند.
به جهت شناسایی خانواده‌های نیازمند، سازمان‌های رسمی و دولتی، گروه‌های جهادی، خیریه‌ها، مساجد معتبر و معتمدین خانواده شریف کمک حال و همراه پویش کریمانه خانواده شریف بودند. سازمان‌ها و گروه‌های زیر در این پویش به خیریه هیأت الزهراء (سلام الله علیها) کمک کردند:
• کمیته امداد امام خمینی
• قرارگاه جهادی امام رضا (علیه السلام)
• مساجد محلی (مسجد ابوذر، مسجد نظام مافی، مسجد شهید بهشتی و ...)
• گروه‌های جهادی رضوان
• قرارگاه آبادانی و پیشرفت سپاه
• خیریه‌های فردای سبز و صبح امید و ...
در مرحله چهارم پویش کریمانه که شروع آن مصادف با ایام ولادت زینب (سلام الله علیها) و روز پرستار بود، علاوه بر تهران، ۵ شهرستان دیگر نیز در این طرح همراهی کردند. خادمین هیأت الزهرا (سلام الله علیها) در شهرستان‌های اصفهان، قم، یزد، کرمان و بیرجند، یا علی گفتند و دست به کار شدند. ارزش هرکدام از بسته‌های ارزاق توزیع شده در این شهرستان‌ها حدود دویست هزار تومان بود. در اصفهان ۱۵۰ بسته، قم ۱۰۰ بسته، یزد و کرمان هر کدام ۷۰ بسته و بیرجند نیز ۲۵ بسته تهیه و توزیع گردید. در شهر اصفهان علاوه بر مواد غذایی، در برخی بسته‌ها، اسباب‌بازی نیز برای کودکان قرار داده شد تا مرهمی کوچک بر دردهایشان باشد.
در ادامه مرحله چهارم پویش کریمانه، بچه‌های تهران هفته آینده کارهای خرید و بسته‌بندی و توزیع ارزاق را به لطف خدا انجام خواهند داد. برای ادامه یافتن این کار خیر و در صورت تمایل به کمک مالی به جهت تهیه ارزاق، می‌توانید از شماره کارت زیر که به نام مرکز نیکوکاری هیأت الزهرا (سلام الله علیها) است، استفاده کنید:
6037-9979-5015-7454
برای ورود به کانال پیام‌رسان تلگرام «مکتوبات هیأت الزهرا (س) دانشگاه شریف» کلیک کنید.
