پیامبر اکرم (ص) :«در میان فرزندان خود عدالت را مراعات کنید؛ همان گونه که دوست دارید در نیکی و لطف به شما، به عدالت رفتار کنند.»
از سختی های مادر بودن، رفتار برابر و عادلانه میان فرزندان است. گاهی اوقات شرایط به گونهای پیش میرود که از ترس دلشکستگی فرزندان نمیتوان به راحتی میان آنها قضاوتی کرد. در چنین حالتی که مصداق آن در زندگانی حضرت فاطمه سلام الله علیها در تربیت فرزندان گرامی شان رخ داد، نکته اخلاقی و تربیتیِ زیبایی نهفته است که موجب تلنگر برای ما میشود.
من و برادرم حسین امروز تصمیم گرفتیم تا متنی را با خط خوش نوشته و در نهایت برای داوری نزد پدربزرگ برویم. در میان شلوغی مسجد پدربزرگ را یافتیم و نوشته هایمان را به او نشان دادیم. او هردو نفرمان را تشویق کرد اما هیچکدام را به عنوان نفر برتر انتخاب نکرد. ما به او اصرار کردیم، اما او ما را به پدرمان علی که هم خط خوبی دارد و هم نویسندهی قرآن است، ارجاع داد. نزد پدر که رسیدیم، نوشته هایمان را به دستش دادیم. همانند پدربزرگ، او هم از هر دو نوشته تمجید کرد اما انتخابی نکرد. پدر ما را روانهی خانه کرد تا داوری را مادرمان انجام دهد. نزد مادرمان به راه افتادیم و او را به قضاوت دعوت کردیم. این بار هم همان حرف ها تکرار شد ولی از پافشاری برای انتخاب مادر دست برنداشتیم. مشغول گفتوگو بودیم که مادر با گردنبندی در دست برگشت. فکر نمیکردیم چنین چیزی را از مادر بشنویم اما او قضاوت را به مسابقهای تغییر داد. او با لبخند همیشگیاش گفت کسی برنده است که دانه های بیشتری جمع کند. ما هم پذیرفتیم.تعداد دانه هایی که من و حسین پیدا کردیم، مساوی بود. دانه ی آخر نصف شده بود که یک نیمه اش را من در گوشه ی اتاق پیدا کرده بودم. با برادرم مشغول به جستوجو بودیم که صدای یافتم، نیمه دیگر را یافتم حسین توجه مرا به خود جلب کرد.
رقابت امری است که همیشه بین بچه های یک خانواده وجود دارد. اما ممکن است والدین نیز، با رفتاهای ناخودآگاه خود، به آن دامن بزنند. در جوامع سنتی تفاوت گذاشتن بین فرزندان بیشتر دیده میشود. در اینگونه از جوامع، مرد به عنوان «نان آور خانواده» محسوب شده که به دنبال این تفکر وقتی خانواده ای صاحب فرزند پسر میشود برایشان بسیار خوشایندتر است از اینکه صاحب فرزند دختر شوند. برای مثال در این فرهنگ پسر حق دارد تا پاسی از شب بیرون از منزل و در میان گروه دوستان حضور داشته باشد و همچنین به سرگرمیهای مورد علاقه خود بپردازد، اما دختر باید بسیاری از مسائل را رعایت کند. این اعطای آزادی عمل بیشتر به پسران در خانواده به مرور دختران را به نگرش نارضایتی از جنسیت خود وا میدارد و ایجاد عقدههای روانی خاص خود را مهیا میسازد. در بسیاری از موارد خانوادهها بین فرزند کوچک و بزرگ، فرزند پسر و دختر ، فرزندی که تحصیلات بهتری دارد و فرزندی که در این امر ضعیفتر است، فرق می گذارند. شکل ظاهری افراد نیز یکی از عوامل بروز این رفتار است.از پیامدهای تبعیض بین فرزندان می توان به کینه توزی، انتقام، ترس، اضطراب، عدم اعتماد به نفس، ایجاد فاصله و کمبود محبت اشاره کرد.
برای ورود به کانال پیامرسان تلگرام «مکتوبات هیأت الزهرا دانشگاه صنعتی شریف» کلیک کنید.