إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ (111) التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنينَ (توبه 112)
از مهم‌ترین و بارز‌‌ترین دستورات اسلامی، جهاد است. جهاد می‌تواند با اموال نیز صورت پذیرد؛ همان‌طور که قرآن مکررا فرموده است. برای مثال: «فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدينَ دَرَجَة»
امام باقر در نامه خطاب به حاکم اموی، که ثقه الاسلام کلینی آن را نقل نموده است، علت گرامی بودن جهاد را این‌چنین بیان می‌دارند که: «لِأَنَّهُ ظَهَرَ بِهِ الدِّينُ وَ بِهِ يُدْفَعُ عَنِ الدِّينِ وَ بِهِ اشْتَرَى اللَّهُ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِالْجَنَّةِ بَيْعاً مُفْلِحاً مُنْجِحا...» به بیان ایشان، جهاد به آن دلیل گرامی است که دین بدان وسیله یاری می‌شود و از آن دفاع می‌گردد و هم‌چنین جهاد، محلی برای فروش اموال و نفوس به خداوند متعال است. فروشی که رستگارانه و پیروزمندانه است.
در روایت است که فردی به امام سجاد علیه السلام که عازم حج بودند، طعنه زد که شما جهاد را رها کرده (به فتوحات خلفای اموی اشاره دارد) و به حج می‌روید. امام به او پاسخی می‌دهند که در حقیقت بیانگر دیدگاه کلی اهل بیت علیهم السلام در‌برابر فتوحات خلفا نیز هست.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: لَقِيَ عَبَّادٌ الْبَصْرِيُ عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ ص فِي طَرِيقِ مَكَّةَ فَقَالَ لَهُ يَا عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ تَرَكْتَ الْجِهَادَ وَ صُعُوبَتَهُ وَ أَقْبَلْتَ عَلَى الْحَجِّ وَ لِينَتِهِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجِيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ» فَقَالَ لَهُ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع أَتِمَّ الْآيَةَ فَقَالَ «التَّائِبُونَ الْعابِدُونَ الْحامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّاهُونَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الْحافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّهِ وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ» فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ ع إِذَا رَأَيْنَا هَؤُلَاءِ الَّذِينَ هَذِهِ صِفَتُهُمْ فَالْجِهَادُ مَعَهُمْ أَفْضَلُ مِنَ الْحَجِّ.
عباد بصری به حضرت می‌گوید که شما سختی جهاد را رها کرده و حج را که آسان‌تر است برگزیده اید در صورتی که خداوند درباره جهاد چنین می‌فرماید که خداوند از مومنین نفوس و اموالشان را می‌خرد ... (آیه 111 سوره توبه را قرائت می‌نماید) حضرت در پاسخ، به او می‌فرمایند که آیه بعد را نیز بخوان. و در ادامه چنین توضیح می‌دهند که اگر عاملین جهاد چنین صفاتی را که در آیه 112 توبه ذکر شده را داشتند، جهاد با اینان از حج افضل است. که حقیقتا این صفات در میان غاصبین حق اهل بیت یافت نشدنی است.
روایت دیگری نیز از امیرالمومنین درباره جهاد همراه کسی که احکام آگاهی ندارد، با مضمونی مشابه روایت امام‌سجاد وجود دارد که خواندنی است: «لَا يَخْرُجِ الْمُسْلِمُ فِي الْجِهَادِ مَعَ مَنْ لَا يُؤْمَنُ عَلَى الْحُكْمِ وَ لَا يُنْفِذُ فِي الْفَيْءِ أَمْرَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ مَاتَ فِي ذَلِكَ كَانَ مُعِيناً لِعَدُوِّنَا فِي حَبْسِ حُقُوقِنَا وَ الْإِشَاطَةِ بِدِمَائِنَا وَ مِيتَتُهُ مِيتَةٌ جَاهِلِيَّة»
در حقیقت امیرالمومنین این جهاد را نه تنها بی ارزش می‌دانند؛ بلکه یاری دشمنان اهل بیت نیز محسوب می‌دارند.
از خدای متعال خواستاریم که به حق سیدالشهداء و شهدای در راه‌شان؛ به ما توفیق همراهی و جهاد در راه امام عصر (عج) را عنایت فرماید.
