سلام علیکم و رحمة الله
أعوذُ بِالله مِنَ الشَّیطان الرَّجیم بسم الله الرحمن الرحیم الحَمدللهِ رَبِّ العالَمینَ و صَلَّیَ اللهُ عَلی سَیِّدنا و نَبیِّنا ابوالقاسم مُحمَّد و علی اهل بَیتهِ الطَّیِبینَ الطّاهِرینَ المَعصومین عَلیهم السَّلام و لا سیما بَقیَهَ اللهِ فی الأرضین عَجَّلَ الله تَعالی فَرَجَهُ الشَّریف و لَعنَ الدّائِم عَلی أعدائِهِم أجمَعین مِنَ الآن إلی قِیام یَوم الدّین.
اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَهٍ وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناًحَتَّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا.
قبول باشه طاعات و عبادات شما عزیزان.
انشاءالله همه این روزهداریها، خلوتها، سجدهها و قرائت قرآن در این ماه عزیز باعث قرب ما به خداوند متعال بشود و مهر رضایت حجت بن الحسن را داشتهباشیم. از عزیزان تقاضا میکنم در هرجا که هستید مکان و محیطتان را نورانی بکنید با صلواتی بر محمد و آل محمد.
در محضر آیات پایانی سوره مبارکه فتح بودیم آیه ۲۸ سوره مبارکه فتح را در جلسه گذشته خیلی به اجمال مرور و ترجمه کردیم و بخشهایی از آن را نیز توضیح دادیم. عزیزان اگر در محضر قرآن هستند، آیه ۲۸سوره مبارکه فتح را بیاورند.
صفحه ۵۱۴ فرمود:«أعوذُ بِالله مِنَ الشَّیطان الرَّجیم هُوَ ألَّذی أرسَل رَسولَهُ بِالهُدی وَ دینِ الحَقّ لِیُظهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّه وَ کَفی بِاللهِ شَهیداً.»
خداوند متعال با بعثت نبی اکرم، نزول قرآن، فرستادن حضرت محمد بن عبدالله(ص) برنامهای را برای بشریت رقم زد و در قصه عالم یک دگرگونی ایجاد شد. با یک هدفگذاری که خداوند متعال تعیین کرده، قرار است دین، هدایت و قرآن پیغمبر برتمام ادیان عالم غلبه کند. ما در روز گذشته چند جملهای را در رابطه با خود کلمه «هُوَ» که به ذات باریتعالی اشاره دارد، عرض کردیم. عزیزان اگر مبنای توحیدی در زندگی ما شکل بگیرد، دیار بسیاری از ما را رشد و حرکت میدهد. ما معمولا به علم و قدرت خدا شک میکنیم.
یکی از نازنینترین سورههای مبارکه قرآن سوره اخلاص است که الله را به من و شما معرفی میکند.
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم قُل هُوَ اللهُ أحَد.
ما باید با تمام وجودمان باور کنیم که خداوند متعال احد است، هیچ حد و مرزی ندارد. خداوند صمد و تکیهگاه همه مخلوقات عالم است و هیچکس تکیهگاه خدا نیست. اگر عرایضم در روز گذشته خاطرتان باشد، آیه بسیار زیبا و تکان دهندهای را در سوره مبارکه زمر با هم مرور کردیم؛ آیه ۴۵سوره مبارکه زمر. اساسا این نگاه توحیدی در زندگی ما وقتی حاکم میشود، وقتی ما با همه وجود احساس نیاز نسبت به خدا داریم، خودمان را فقیر در پیشگاه خدا میبینیم که قیامت فراموشمان نشدهباشد، نسبت به معاد غافل نشدهباشیم. لذا در آیه ۴۵ سوره مبارکه زمر میفرماید:«وَ إذا ذُکِرَ الله وَحدَه. اگر حرف از الله وسط بیاید.» اما کدام الله؟ الله با کیفیت وحدانیتش و اِلّا خیلیها مانند من و امثال من مدعی هستیم که خداپرست هستیم. اگر به من بگویند خدایی که میشناسی و میپرستی، چه مختصاتی دارد؟ آخر چگونه خدایی را تو میپرستی که بارها به او شک و تردید میکنی و قوت قلب تو نیست.
آن الهی که قوت قلب ماست الله باکیفیت وحدانیت و احد بودن است. اگر خدا را اینطور یاد کنیم اگر از این الله کلامی به میان بیاید؛ قرآن:«إشمَئزت قُلوب الَّذینَ لا یُؤمِنونَ بِالأخِرَه. قلبهایی که به آخرت ایمان ندارند و فردای پس از امروز را باور ندارند، قلبهایی که گرم نیستند و با یاد قیامت امنیت ندارند.» این قلبها متاسفانه به تعبیر قرآن از خدای احد متنفر هستند.
حالت اشمئزاز به آنها دست میدهد. وقتی بگویید خدا و فقط خدا و به او بگویید:«لا مُؤثر فی الوُجود إلّا الله.»
و به او بگویید:«همه کاره عالم اوست و علتالعلل خداست، تا خدا نخواهد برگی از درخت روی زمین نمیافتد.» حالش بهم میخورد. چرا حالش بهم میخورد؟ آن میتواند این معرفت را دریابد ولی نمیتواند بفهمد چون دوست دارد آنچه را با چشم ظاهر میبیند، ما بگوییم و آن چیز را مایه قلب خودش قرار بدهد. به من بگو چقدر پول داری؟ به من بگو چقدر قدرت داری؟ به من بگو به کجا وصل هستی؟ چه کسانی پشت تو هستند؟ دلت به کدام حساب بانکی گرم است؟
اگر به او بگویی خدا و فقط خدا و خدای احد حالش بهم میخورد و میگوید:«تو دیوانهای و عقل نداری.»
چه کسانی این طور هستند؟ آنهایی که یاد قیامت از دلشان رفتهاست لذا این مبدا و معاد خدا و قیامت، توحید و قیامت، با هم ارتباط تنگاتنگی دارند و در ادامه میفرماید:«وَ إذا ذُکِرَ الَّذینَ مِن دونِه. اگر حرفی از هر کسی و هر چیزی غیر از خدا وسط بیاید. إذا هُم یَستَبشِرون. یک دفعه میبینی صورتشان گل میافتد.» میگوید خیالم راحت شد چرا که فلانکس را داریم و قرار است از ما حمایت بکند. پس یک بودجه ای رسیده و با این بودجه مشکلمان حل میشود اما اگر به او بگویی خدا و فقط خدا، خدای احد، متاسفانه حالت اشمئزاز به این قلب دست میدهد. این قلب درک این مطلب را ندارد.
به آیه ۲۸ سوره مبارکه فتح برگردیم فقط داخل پرانتز یک نکتهای را عرض بکنم که یکی از فرصتهای بینظیری که در این ایام میتوان استفاده کرد هم ماه رمضان است هم به نوعی ایام قرنطینه هم ادامه دارد، این تهدید را برای خودتان فرصت سازی بکنید. این که شما خانه هستید و بسیاری از رفتوآمدهایتان کم شدهاست و از طریق فضای مجازی خیلی از کارهایتان را انجام میدهید، یک فرصت مطالعاتی برای خودتان باز کنید آن هم مطالعه روی تاریخ شهدا و قصه جنگ تحمیلی.
یعنی باور بفرمایید وقتی انسان آیات قرآن را میخواند، آیات توحیدی قرآن را میخواند، همینطور شهدا جلوی چشمش میآیند که اینها چطور به خدا اطمینان داشتند و آب درون دلشان تکان نخورد. شما قصه جنگ را مرور کنید نکند کسانی در این جامعه موفق شوند که خاطرات شهدا را از زندگی ما پاک میکنند، شهدایی که با تمام دنیا جنگیدند، حقیقتا جنگ جهانی ۸ساله دفاع مقدس ما که همه شیاطین علیه ما بودند. شما به ظاهر میبینید شاید از لحاظ قدرت جسمی و شاید از لحاظ قدرت امکانات وضعیت مناسبی نداشتیم اما ایمانی که رزمندگان داشتند، ایمانی که یک نیروی بسیجی و سپاهی و ارتشی داشت، این ایمان چقدر رو به جلو میانداخت. «هُوَ» در آیه ۲۸ سوره مبارکه فتح یعنی خدا و همه خدا. خدا با آن توصیفی که خود خدا در قرآن درباره خودش داشته بخواهیم، دلمان به این خدا مایل و گرم شود، احد بودن او را باور کنیم.
قرآن در سوره زمر به من و شما راهحل یاد داد؛ یاد قیامت، یاد آخرت، یاد بیچارگیهای در قبر، یاد تنهاییهای در قبر و یاد قرارگرفتن در برابر همه عظمت الهی در صحرای محشر. برای عدهای قیامت با قرآن برایشان اثبات میشود، عدهای با روایات قیامت را درک میکنند و عدهای با تفکر در آیات قرآن که مثال دارد.
هُوَ ألَّذی اَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدی.
این خدای با عظمت رسولش را فرستاد. حضرت محمد بن عبدالله(ص) مأمور و مبعوث شد تا یک سبک زندگی را برای عالم بشریت بیاورد و تبیین کند و مردم را از ظلمات و جهالت به سمت نور و دانش حرکت بدهد.
خوب من این جا اگر اجازه بدهید امروز در این فرصت بسیار کوتاه و مختصر می خواهم دو سه جمله درباره عظمت پیغمبر در قرآن برایتان بگویم؛ وجود این فرد و این بشری که متصل به خدا و وحی بود، این فردی که تمام بار مسئولیتها را یکه و تنها به دوش کشید و به تعبیر سوره مبارکه انشراح:«اَنقَضَ ظَهرَک کمر پیغمبر شکست.» اما بار را زمین نگذاشت.
نگاه کنید از اولین سورهای که بر پیامبر نازل شد و بعثت رقم زدهشد یعنی سوره مبارکه علق تا آخرین سورهای که بر پیامبر نازل شد در مدینه یعنی سوره مبارکه توبه یا مائده، شما میبینید این پیغمبر عظیمالشأن به عنوان رهبر جبهه حق در برابر تمام باطل و کفر و شیاطین قد علم کرده.
در روزهای ابتدایی بعثت شما داستانش را شنیدهاید، در فیلمهای سینمایی گاهی اینها را به تصویر کشیدهاند. شما تنهایی پیغمبر را میبینید، هجمه همهجانبه علیه پیغمبر را میبینید.
آخرین پیغمبر چه موجودی است که همه عالم بر ضد او حرکت میکنند اما به تعبیر قرآن در سوره مبارکه قلم:«وَدُّوا لَو تُدهِنُ فَیُدهِنونَ.»
این دشمنان تو، یا رسولالله، آرزو میکنند اینقدر به تو فشار بیاورند و هر آنچه که از ابزار به دستشان میرسد خرج میکنند، سنگ میزنند، بر سر تو شکمبه گوسفند خالی میکنند، العَیاذُ بِالله به تو دشنام میدهند، تو را مسخره میکنند، تو را در مکه بایکوت میکنند، تهدیدت میکنند اما آرزویشان این است که تو در برابر آنها سازش نشان دهی. آرزویشان این است که از حق دو قدم عقب بروی اما یک تنه در برابر آنها ایستادی. جانها به فدای پیغمبر اعظم که چه ایستادگی و روحیهای داشت.
وقتی در روزهای ابتدای بعثت عموی بزرگوارش حضرت ابوطالب خطاب به او عرضه داشت که محمد(ص) قرار است چه بکنی؟ خیلی ساده این قصه تاریخی را تعریف میکنم؛ این مشرکین خیلی فشار میآورند. پیغمبری که شاید هیچکس را نداشت، شاید در روزهای ابتدای بعثت فقط حضرت امیرالمومنین(ع) و حضرت خدیجه کبری(س) و معدودی از مؤمنین مثل اباذر سمت پیامبر بودند. از لحاظ امکانات مادی هم که هیچ، از لحاظ سختافزار برای جنگ و مبارزه با کفار هم هیچ.
پیغمبر خطاب به حضرت ابوطالب فرمودند:«اگر مشرکینی که این طور میگویی، قدرت این را داشتند که خورشید را به دست راست من و ماه را به دست چپ من قرار بدهند، من دست از دعوت خودم برنمیدارم.»
یا رسول الله دل شما به کجا گرم است؟ یا رسول الله این عظمت روحی را از کجا آوردهاید؟
من فکر می کنم پاسخ در همان اولین سوره ای که بر پیامبر نازل شد یعنی سوره مبارکه علق روشن میشود. آیه پایانی این سوره که آیه سجده واجب است، من آیه را تلاوت نمیکنم فقط اشاره میکنم به محتوای این آیه. در همین سوره مبارکه علق که قرآن بر پیامبر نازل میشود و پیغمبر قرآن میخواند و در نماز تلاوت قرآن دارد، فرد خبیثی به مبارزه با پیغمبر اقدام میکند.
خداوند متعال در آخرین آیه سوره مبارکه علق میفرماید:«یا رسول الله به هیچ عنوان از دشمنانت اطاعت نکن، به هیچ عنوان دستورات آنها را گوش نده و اینگونه خودت را به من نزدیک کن با یک عمل ویژهای به نام سجده.»
لذا عزیزان این پیغمبر اعظم این رسولی که بار تمام تاریخ را به دوش کشید و یک تنه قیام کرد بر علیه تمام کفر و شرک و بر علیه تمام شیاطین عالم. این پیامبر قلبش مملو از نور توحید است.
ماه رمضان است خیلی از اساتید اخلاق این سیره پیغمبر را به من و شما توصیه کردند. میتوانیم انشاءالله در این ماه توفیقش را از خداوند بخواهیم که نصیبمان شود و عمل کنیم و آن هم سجده کردن است. خوش به حال آن جوانی که خداوند به او توفیق سجدههای طولانی بدهد. پیغمبر اعظم که بار رسالت را به دوش کشید و یکه و تنها در برابر ابرقدرتترین قدرتها سر خم نکرد و سازش از خودش نشان نداد و یک قدم از حق عقبنشینی نکرد و یکبار در عمر مبارکش در مکه و مدینه پا روی حق نگذاشت، همیشه دلش با یاد خدا گرم بود. این وجود نازنین اهل نماز و سجده و ارتباط با خدا بود. در سوره مبارکه علق شاید مهمترین دستوری که در شروع بعثت پیغمبر از خداوند دریافت میکند، دستور سجده است.
این را در زندگیمان جدی درنظر بگیریم مخصوصا سجده پس از نماز واجب که در برخی روایات آمده است که برای مومن پس از نماز یک دعای مستجاب است در سجده پس از نماز واجب.
خداوند را قسم میدهم به آبروی قرآن، به آبروی عترت که لحظه به لحظه نام و یاد و ذکر خودش را در زندگیهای ما پررنگتر قرار دهد. انشاءالله این ماه عظیمالشأن، این بهترین لیالی و روزهایی که خدا خلق کرد یعنی شهر رمضان و ماه نزول قرآن، ماهی باشد که ما خیلی بیشتر از گذشته با خداوند رفیق شویم و یک رفاقت مستحکم مستمر و دائمی را با خداوند متعال در زندگیهایمان رقم بزنیم طوری که دنیا تکان بخورد و آب در دل ما تکان نخورد چون بدانیم دست ما در دست احد است دست ما در دست قدرت لایزال است که تمام قدرت ها در برابر قدرت الهی هیچ هستند.
در شب سوم ماه مبارک رمضان قرار داریم و کمکم دومین روز از این ماه مبارک هم از دستمان میرود، خدایا به آبروی قرآن و عترت تکتک این آیاتی که تلاوت شد و به عظمت کتابت تو را قسم میدهیم ما را در این ماه روزهدار حقیقی و واقعی قرار بده به برکت صلوات بر محمد و آل محمد.
اللّهُمَ صَلِّ عَلی مُحمَّد وَ آلِ مُحمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم.