اگر مردم دنیا رو کسی میتونست حول یک متیقنی جمع بکنه به نظرم همه آرزوشون اینه دنیایی پر از صلح و آرامش و بدور از ظلم و تجاوز،دنیایی پر از عدالت و خوبی ها و کرامت های اخلاقی داشته باشند.
اصل این چیزی ست که بشر دوست داره حالا اگر حتی مطالبه اش هم نباشه آرمانش هم نباشه.
رسیدن به همچین نقطه ای یه همت بالا می خواد.
من از کلمات امیر المومنین درباره این همت بلند دو سه تا روایت می خوام براتون بخونم.
من رقا درجات الهمم عظمته الامم
کسی اگر از درجات همت بره بالا،همت خودش رو افزون بکنه،ملت ها و امت ها اون رو بزرگش می‌دارند.
می‌بینیم در تاریخ دنیا و تاریخ هنر که اونایی که همت بلند داشتند همواره تحسین می شدند.
الشرف بالهمم العالیه لا بالرمم البالیه
شرف در همت بالا داشتنه،در همت عالی داشتنه.
بهترین همت ها عالی ترین و بلندترین اون هاست.
در یک روایت دیگه می فرماید:
ینبقی ان یکون التفاخر بعلی الهمم
یکی از جاهایی هست که تفاخر گردن با هم جا داره.
حالا این همت بلند که یک فردی پیدا بکنه که هم در مقیاس فرد و هم در مقیاس جمع هست همون دنیای پر از عدل و داد و کرامت و خوبی هاست.
اگر کسی خواست همت بلندی داشته باشه اون یک توابعی داره.
یک مثلی وجود دارد.
یه وقتی یه فردی از اهل معنا در یکی از این مساجد متعلق به امام زمان(عج) مناجات می‌کرد با حضرت که شما چقدر آدم دارید.
یک تصرفی شد که این فرد بتونه از نیات آدم هایی که اومدن آگاه بشه.
یکیش مریض داشت،یکیش قرض داشت،یکیش یه حاجت دیگه ای داشت.
همه هم اومدن خوش هم اومدن.حضرت هم تکریمشون میکنه ولی همت کسی برای او نبود توی اون دوره ای که اون اتفاق افتاد.
اگر کسی بتونه همتش رو اون بالا نگه داره یه دسته خصائص همراهش میاد.
من بنظرم چیزی به اندازه انتظار ظهور حضرت مهدی و دین حق نتونه همت ها رو ارتقا بده.
دیگرانی که باور ندارن بیرون این مرز ها اون ها رو کار ندارم ولی کسی که وعده خدای متعال رو میدانه و در وعده خداوند متعال تخلف هرگز وجود نداره.
وعده داده که امامت دوازده تا باشه و دوازدهمیش زمین رو پر از عدل و داد میکنه.
وعده خداوند متعال درباره حضرت مهدی اینه که زمین رو پر کنه از عدل و داد و رسیدن انسان به کمالات نهایی خودش.
این قطعی قطعیست و شکی در اون نیست.
وقتی این وعده هست و اون هم عالی ترین اتفاق با زمین و زمان همت های بلند اون جا رو میگیره.
اگر همت بلند آمد تمام خصلت های خوب آدمی همراهش میاد.
امیر المومنین فرمود:المرء بهمته
یعنی بجای این که بگی چند تا بهار از عمرش گذشته بگو که همتش چقدره.
اگر انسان ها می خوان شجاع بشن و می خوان ریسک بکنن شجاعت هر انسان به اندازه همتش هست.
نترسی و شجاعت کجا میاد برای یک فرد و یک جامعه از همت بالا
هیچ چیزی مانند همت انسان رو بالا نمیاره و هیچ چیزی مانند شهوت و اشتها هاش اون رو زمین نمیزنه.
همت یکی از علائمش اینه که اهتمام میاره.
جوانی خودش رو ذره ذره داره پیمانه گیری میکنه که چجوری خرجش بکنه.
چه چیز هایی رو بلد بشه و چه مهارت هایی رو بیندازد و چه چیز هایی رو نجس نشه.
در زیارت سید مظلومان هست که (لم تنجسک الجاهلیه بانجاسها)
بقیشو هم همانند.
امام رضا هم به نجاست های مأمون عباسی نجس نشد.
امام کاظم(ع) به نجاست های هارونی نجس نشد.
امام مهدی(ع) هم به نجاست های مدرنیته نجس نشده است.
اهتمام لازمه آدم نجس نشه وگرنه ما توش زندگی می کنیم.
من شرفت همته عظمت قیمته
هر کسی همتش شریف شد قیمتش بیشتر میشه.
انسان منتظر اوناست که اهتمام داره شجاعت داره مروت داره و مرامش هم مرام نفوذ ناپذیری میشه و قابل معامله نیست.
من صغرت همته بطلت فضیلته
اگر کسی همتش کوچک شد فضیلتش تباه میشه.
هر دانشجویی فضیلت هایی داره.
اولیش پاکی دوره جوانیش.
دومیش هوش عالیشه.سومیش قدرت جوانی اون هست.
همتش کم شد همه این فضیلت ها هدر رفت.
در حالی که اگر این ها یه همت بالایی می‌شد در عرصه علم می‌شد انیشتین و در عرصه مصلحان اجتماعی می‌شد بزرگترین مصلحان اجتماعی.
یه همتی هست که همه همه همت ها باید به این طرف قرار بگیره و اگر اون رو بگیری همه فضیلت ها رو گرفتی.
اصلی ترین کاری که باید بکنی چیه که همه چیز همراهش میاد؟
امیر المومنین می فرماید:
همت چجوری میاد با درد
همت هر کسی به اندازه دردیست که میکشه.
راه رسیدن به امام زمان همت بلنده و راه رسیدن به این همت شراکت در درد امام زمانه.
عمده کسایی که هدف برشون مشتبه شده یه همت دیگه رو هدف گرفتن اینه که آیا درد میکشه یا درد نمی کشه.
هموم الرجل الی قدر همته
به اندازه همت ها آدم ها درد دارند.
در کتاب انسان کاما شهید مطهری هست که تعریف می کنند انسان را به حیوان ناطق ولی من می گویم انسان حیوانی است دردمند.
هرکسی درد بیشتری میکشه اون انسان تره.
درد چیزی است که یک واحد انسان را تبدیل به جامعه انسانی می‌کند.
ابراهیم کان امه
انگار من هر یک از سلول های من بهش یه سوزنی اگه وارد بشه از اون جا دردی به من منتقل میشه.
اگر کسی تونست آدم دیگری رو هم مثل خودش تصور کنه درد او هم بهش منتقل بشه اون آدم متکثر شده و وجود بزرگتری پیدا کرده است.
این وجود های بزرگتر هستند که تقدیرات عالم رو عوض می کنند.
از بچه و خانواده و اقربای خودت شروع میشه از همسایه ات شروع میشه و بعد انسان می شود انسان بزرگ.
انسان های بزرگ رو اگر زندگی نامشون رو بخونید متوجه میشید که نوعا انسان های درد مندی بودند.
درد خدا یا درد انسان؟؟
انسان های الهی یا درد انسان داشتند یا درد دین داشتند یا درد خدا داشتند.
شهید مطهری این سه تا رو اونجا جمع می کنه.
کسی که درد خدا دارد حتما درد انسان هم دارد و حتما درد گرسنه ها رو هم دارد.
حتما درد محرومان و پابرهنه ها رو هم دارد.
این روایت آخر من باشه.
خسته ترین آدم کسی که قلبش به درد افتاده کسی است که همتش بالاست و مروتش هم که گفتم زیاده خیلی مرده خیلی آقاست اما مقدورات کمه.شرایط زمانه شرایطی نیست که بتونه هرکاری بکنه.
که الان امام زمان این چنین است.
الان امام میتونه یه مریضی رو شفا بده اما فرج عمومی برای مردم در گرو ظهوره.
آدم های مهدوی سلول های درد دنیا رو نوش می کنند .
هر جایی که دردی هست اونا اونجا هستند و دنبال مخدر نیستند.کسی به ما خبر نده تا خوش باشیم.
درد اصلی برای من و شما درد نبودن این آقاست.
