کتاب سرودههای مهدوی
در این کتاب سعی شده است تا اشعار به زبان فارسی عالمان و مراجع تقلید بزرگ تاریخ شیعه درباره حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) گردآوری شود تا رجوع به شعر گذشتگان، در دو وجه محتوایی و هنری انجام شود. یکی از مزیتهای این نحوه نگارش، احیای میراث مکتوب شیعی در عرصه شعر مهدوی و زنده نگهداشتن آن برای نسلهای آینده، آشنا کردن نویسندگان، شاعران و هنرمندان جوان با پیشینه بسیار قوی شعر مهدوی و زمینهسازی برای تحقیقهای کاربردی و عمیق در این عرصه است. از طرف دیگر، زمینهسازی برای رشد شاعران جوان فارسیزبان، با توجّه به الگوهای خبره و عالم نیز مورد توجّه بوده است؛ زیرا با توجه به اینکه اشعار این کتاب، سروده عالمان و فقیهان درجه اوّل است، از بسیاری از اشتباهات به دور است و میتواند نقش مؤثری در شناساندن صحیح امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) و تاریخ زندگی ایشان به شاعران جوان داشته باشد.
کتاب سرودههای مهدوی به کوشش محمد غفاری در 102 صفحه در سال 1397 منتشر شده است. این کتاب شامل 32 شعر فارسی از چهرههای شاخص و مراجع بزرگ تاریخ شیعه از قرن دهم تا به امروز است که به همت نشر باهوش وابسته به موسسه علمی فرهنگی دارالحدیث روانه بازار کتاب شده است. در این کتاب اشعار بر اساس تاریخ ولادت این عالمان دینی مرتب شده است.
در مقدمه این کتاب میخوانیم: «در عصری به سر میبریم که شاعران و محققان، دسترس آسانی به منابع و آثار درخشان گذشتگان دارند، امّا فاصلهی آنها با ادبیات کلاسیک، هرلحظه بیشتر و دورتر میشود. شاید بتوان سرعت تغییرات اجتماعی و فرهنگی را عامل این فاصله دانست، امّا از طرف دیگر اثبات شده است که آن دسته از شاعران و نویسندگانی که پیوند محکمی با آثار درخشان گذشتگان برقرار کردهاند، توانستهاند درسهای بزرگی از تجربیات آنان بگیرند و راه موفّقت در خلق آثار جدید را زودتر بیابند. این روزها سرودن در موضوعات مرتبط با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) اقبال گستردهای روبهروست، امّا اغلب اشعاری که در این زمینه منتشر میشود، دچار یکنواختی هستند و تنوع موضوعی و فرمی در آن به چشم نمیخورد، حالآنکه شاعران گذشته در این عرصه، تجربیات بسیار موفّق و بدیعی داشته و آثار درخشانی از خود به یادگار گذاشتهاند.»
نخستین شاعر این مجموعه، میر برهانالدین محمدباقر استرآبادی معروف به میرداماد و آخرین آن، رهبر معظم انقلاب اسلامی آیتالله سید علی خامنهای است. هرچند از شیخ بهایی نیز شعر زیبایی در این موضوع بهجای مانده، امّا با توجّه به اینکه شعر به زبان عربی سروده شده از آوردن آن صرفنظر شد. غزل آیتالله سیّد محمدهادی حسینی میلانی نیز به همین دلیل، منتشر نشده است.
برای ورود به کانال پیامرسان تلگرام «مکتوبات هیأت الزهرا (س) دانشگاه شریف» کلیک کنید.