بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه سخنرانی احیای شب ۲۱ام رمضان / ۱۲ فروردین ۱۴۰۳ / حجت الإسلام قاسمیان
در روایات داریم که شب قدر (اولُ السَّنَه) است؛ یعنی اول سال سلوکی است. حال این دوستان دست اندرکار این مراسم مهمترین لحظات و اول سال سلوکی خود را دارند به خدمت در هیئت می گذرانند؛ حقیقتا خدا ان شاءالله (فوق رغبتان) به آنها عطا فرماید.
در ابتدای بحث امشب به یک روایت جدی اشاره می کنم که علامت شب قدر را نسیم خنکی می داند. یعنی انسان یک خنکایی را در خود احساس می کند و این همان حالتی است که اگر پیش از اذان بیدار شوید آن را حس می کنید؛ یا همان حالت متفاوتی که قطعه شهدا با قطعات اموات در بهشت زهرا دارد؛ آن حال خوش و دلگشا...
این مقدمه ای بود برای این سخن پیغمبر خدا فرمودند:((اگر تکثیر کلام شما نبود و اگر دلتان اینقدر پر رفت و آمد و پرمزاج نبود، آنچه میدیدم میدیدید و آنچا می شنیدم می شنیدید.))
این کلام در درجه اول هر نوع حرف ناپسندی ازجمله دروغ و تهمت و غیب و... و در درجه دوم خود سخن گفتن است چرا که ممکن است حرف لغو در آن به وجود بیاید. طبق این حدیث، دل نیز نباید مانند بازار سیداسماعیل باشد، نباید اینقدر مریض و پر شهوت باشد. ما در همین فضای مجازی داریم شبانه روز تمرین بی تمرکزی می کنیم. با اعلاناتی که باز اند ما مدام در حال تغییر دل به موضوعات مختلف هستیم و این مفید نیست!
نفس انسان برق طمع دارد، شهوت دارد. در یکی از داستان های مولوی جوانی اژدهایی پیدا می کند که در ظاهر آن را بی خطر میابد و به شهر می آورد. چون در شهر هوای گرم به اژدها می خورد، او را گرسنه می کند و جوان را می بلعد. مولوی می گوید:
((نفس اژدرها است، او کی مرده است؟
در غم بی آلتی افسرده است!))
اگر در صحنه ها به این نفس اژدها مانند پا داده شود؛ بد انسدن را زمین می زند...
امیرالمومنین نیز در نامه لی به مالک اشتری که در آستانه گرفتن ولایت مصر است می فرمایند که چموشی نفس را باید کنترل کرد.
در این شبهای قدر اما مهمان اصلی حضرت صاحب الزمان عج اند. هرکه بیشتر در این جمع طاهر باشد، بهتر به قطب طهارت عالم و امام زمانش متصل خواهد شد. برخی آنقدر خوب هسیس وسوسه را کنترل کرده اند که گویی آن را نمی شنوند. ائمه گفته اند همان چیزی که شما میبینید را می بینیم و همان چیزی را که می شنوید ما هم می شنویم؛ اما این کنترل کردن دیده ها و شنیده هاست که بصیرت می دهد. در مقابل افرادی اند که قرآن می فرماید:((لهم اعین لا یبصرون بها و لهم اذان لا یسمعون بها)) نه این که کور و کر باشند، بلکه چشمشان بی بصیرت است. بصیرت در همین چشم های مادی ظاهر می شود. چشم انسان براساس روح پاکش می تواند پولاریزه می کند، یعنی صحنه ها جلوی دید هستند اما روح پاک نمی خواهد چشم نامحرم را ببیند. ر خواب هم به همین نحو انساس خیلی چیزها را نمیبیند. قرآن از این حالت با لفظ ((اَمَنه نُعاسا)) یاد می کند. یعنی روح جایی را که نخواهد ببیند انگار چرت می زند! شما همین الان تصمیم بگیرید نامحرم نبینید و بعد روحتان خود را جمع و جور می کند و چشم هم متقابلا جمع و جور می شود و نخواهید دید.
امشب شب شهادت حضرت امیر ع ست. ایشان امشب آنچنان که نفسشان در رفت و شد است وصایایی می کنند:((الله الله فی الایتام...الله الله فی القرآن...)) خیلی قابل توجه است که در این لحظات پایانایی چه کلماتی از دهانمان خارج خواهد شد...
آیت الله جاودان استاد ما در شب های قدر این آیه را خیلی تکرار می کنند که ((فلیعفوا و الیصفحوا الا تحبون ان یغفرالله لکم)). یعنز اگر می خواهید ببینید خدا امشب شما را می بخشد یا نه نگاه کنید ببینید خودتان می بخشید یا نه! اگر دلی کینه نداشتا باشد آن دل دل خوب و بزرگی است. ائمه ما بی کینه بودند.
در سوره مبارکه حج، آیه ۳۹ آیاتی راجع به اکنون غزه می میبینیم. آیه می فرماید:((کسانی که به آنها ظلم شده ماذون اند به حمله متقابل و خداوند به نصر آنان تواناست. و آنان که از سرزمینشان به غیر حق اخراج شدند، اگر دفاعشان نبود، تمام مراکزی که در آنها نام خدا به کثرت یاد می شود منهدم می شدند. و خدا حتما کسانی را که دین خدا را نصرت می کنند، یاری می کند)) البته بین نصرت ما و نصرت خدا فاصله ای وجود دارد و بلافاصله نخواهد بود. امیرمومنان ع فرموده اند که زمانی که ما برای خدا وارد جنگ می شدیم، درگیری به صورت زد و خورد ادامه می یافت و تا مدت ها نصرت الهی نمی رسید، بلکه آنها که مقاومت می کردیم و صدق ما اثبات می شد، یاری خدا فرا می رسید و دست خدا همراه سپاهیان اسلام می شد. یعنی در این پایداری هاست که مرد از نامرد مشخص می شود. اکنون امثال ترکیه اند که باید در صدقشان شک کرد، چرا که در سخت ترین لحظات به اسرائیل یاری می رساند!
در ادامه آیه می خوانیم:((کسانی که وقتی مکنت پیدا می کنند، نماز می خواند و زکات می دهند و امر به معروف و نهی از منکر انجام می دهند))
دقت داشته باشید که الان ما در زمان پس از انقلاب امام و در همین مرحله مکنت هستیم. پس ما باید اول دو کار اول را انجام دهیم، یعنی نماز و زکات را بپا داریم. سپس در مرحله دوم باید هنجار بسازیم. یعنی معروف را در جامعه به فرهنگ تبدیل کنیم. حال چه گروهی این کار را انجام می دهند؟ عده ای که حاضراند هزینه بدهند، کار رسانه ای کنند و فرهنگ بسازند.
بنابراین دین داری ورژن نایس و آرام و صورتی ای ندارد. یعنی نمی شود به نحوی دیندار بود که بگوییم ما می نشینیم دعایمان را می کنیم و به کار های سیاسی کاری نداریم و استدلال هم بیاوریم که اتفاقا به این طریق ظلم و جور هم بیشتر می شود و امام زمان عج زودتر ظهور می کنند. ما دینداری حجتیه ای نداریم. دین داری یعنی (ان اعبدوالله و اجتنبوا الطاغوت)، خدا را عبادت کنید و در دهن آمریکا بزنید!
و لعنه الله علی القوم الکافرین...
