وقتی زمزمۀ شیوع ویروس کرونا پیچید، هیچ‌کس تصوری از آینده نداشت. کشور ما تا به حال سختی‌های مختلفی را از سر گذرانده؛ از بلایای طبیعی گرفته تا جنگ و بیماری‌های مختلف. اما گویی این بار داستان فرق می‌کرد. این بیماری، تعاملات اجتماعی را نشانه گرفته بود .
هیچ‌وقت فکر نمی‌کردیم که نتوانیم با خیال راحت، دست به سطوح مختلف بزنیم و نگران سلامتی‌مان نباشیم! کسی نمی‌دانست این آخرین دیدار حضوری‌مان با فامیل باشد یا آخرین حضور فیزیکی در کلاس‌های درس دانشگاه و مدرسه. و خیلی نعمت‌های دیگر که قدر نمی‌دانستیم. شاید برای جوانانی در سن ما، تعدد مهمانی‌های عید نوروز، حوصله‌سربر باشد اما امسال که از این دیدوبازدید هم محروم بودیم، عمیقاً دلتنگ آن روزها شدیم.
در آخرین ماه سال، دیگر خبری از شور عیدانۀ بازارها نبود. ماه رجب و شعبان با سرعت می‌گذشت و از جشن‌های دسته جمعی آن محروم بودیم. اوایل، این اتفاق آنقدر عجیب و غير قابل باور بود که همه نگران و درگیر نکات منفی بودیم اما خداوند به انسان نعمتی به نام «عادت» داده که با آن بتواند سختی‌های زندگی را تحمل کند و خود را برای مقابله با آن آماده کند. کم‌کم نکات مثبت، جریان پیدا کرد. ایستادگی و فداکاری کادر درمان، شروع فعالیت‌های جهادی برای پیشگیری از بیماری و کمک به کادر درمان، گذشتن از اجاره‌بهای مغازه‌ها و تمدید قسط وام‌ها، کمک به افراد سن‌بالا در خرید مایحتاج که نیازی به بیرون رفتنشان نباشد، غسل و تدفین بیماران فوت شده توسط طلبه‌ها، دوختن ماسک و تهیۀ مواد ضدعفونی‌کننده به صورت گسترده توسط مردم، امید تازه‌ای به ارمغان آورد. ارمغانی که برخاسته از فرهنگ ایرانی‌اسلامی ما بود که در دیگر کشورها شاهد همچین اتفاقی با این شدت نبودیم. همچنین این بیماری از واقعیت زندگی غربی که مبتنی بر مادیات است پرده برداشت و حقایق زیادی را از جوامع به اصطلاح متمدن نشان داد.
به لطف خدا هیأت‌ها تعطیل نشدند، بلکه نوع فعالیت‌های خداپسندانۀ خود را تغییر دادند. مراسمات، مجازی شدند و مساجد، محل جمع‌آوری، بسته‌بندی و توزیع کمک‌های مردمی شد. در ماه رمضان که این نوع فعالیت‌ها بیشتر از قبل بود؛ افطاری‌ها تعطیل شد، اما مواسات و رزمایش همدلانه رونق گرفت. جمع‌آوری و پخش ارزاق برای کمک به افرادی که بخاطر کرونا دچار مشکل شدند، توسعه یافت و مثل همیشه دانشجویان و فارغ‌التحصیلان شریف بی‌تفاوت نبودند و پویش‌های مختلفی راه انداختند.
گویی به مرحلۀ همزیستی مسالمت‌آمیز با بیماری کرونا رسیده‌ایم و ان‌شاءاللّه به یاری خداوند کرونا را به زودی شکست خواهیم داد.
برای ورود به کانال پیام‌رسان تلگرام «مکتوبات هیأت الزهرا (س) دانشگاه شریف» کلیک کنید.
