اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین و صل الله علی سیدنا محمد و آله الطاهرین
روز قیامت و تصور ما
«اَنَّهُ يُفتَحُ لِلعَبدِ يَومَ القِيامَةِ عَلى كُلِّ يَومٍ مِن أيّامِ عُمُرِهِ أربَعٌ وعِشرونَ خِزانَةً عَدَدَ ساعاتِ اللَّيلِ والنَّهار...ِ» دارد: روز قیامت به ازای هرروز ۲۴ خِزانَه و خَزانَه به اندازه ۲۴ ساعت زندگی شخص در شبانه‌روز باز می‌شود. می‌گویند یک پرونده‌هایی این طوری باز می‌شود که طرف داخل آن طاعت الهی را به جای آورده؛ زحمت کشیده. این ها سرور و ... می‌آورد و بعد چنان فرح و سروری درونش هست که اگر این فرح و سرور را بر اهل جهنم توزیع کنید؛ عذاب جهنم برداشته می‌شود.
یک دسته پرونده برای طرف باز می‌شود که معصیت کرده. در آن ساعاتی که معصیت کرده آن قدر جزع و فزع از آن پرونده بیرون می‌آید که اگر قسمت شود بر تمام اهل بهشت؛ همه را نابود می‌کند.
تطهیر با آتش
یک عده جاهل هم جهنم خدا را علیرغم این همه تذکر خدا در قرآن؛ در حد یک اتاق سی‌سی‌یو و آی‌سی‌یو‌ای که یک عده پرستار خوشگل مشغول دوا درمان یک جهنمی هستند تصور میکنند. خب اگر خدا می‌خواست همین طوری بگوید که همین طوری می‌گفت. یک عده پرستار خوشگل می‌آیند به جهنم که یک اتاق سی‌سی‌یو است و یک عده هم برای این تفکر غش و ضعف می‌روند. که بگوییم آقا جهنم هم خبری نیست. بله ما یک چیزی را داریم به نام تطهیر. منتها با آتش. تطهیر با آتش. آتش را هم خودمان می‌بریم نه این‌که خود آنها برایمان بیاورند. انسان باید تطهیر بشود با آتش. بله وقتی تطهیر شد تمام آن عقبات کبود رفت آن موقع به بهشت می‌رود.
سپری شدن عمر با مباحات
منظور ما چیست؟ «ثُمَّ یُفْتَحُ لَهُ خِزانَةٌ اُخری» یک پرونده دیگری باز می‌شود. «فیراها فارغتاٰ» می‌بینند خالی است، «لیس فیها ما یسرهُ و ما یصبٰ» نه در آن خوبی است نه در آن بدی است. موقعی است که او می‌خورد، می‌خوابد، صحبت می‌کند، به مباحات مشغول است. کارهای عادی روزمره‌اش را انجام می‌دهد. «فیناله منن القبن و الاسف» آن‌جاست که تاسف می‌خورد. بیشتر اوقات روز ما همین مباحات است، جمع بزنی مگر چقدر عبادات انجام می‌دهیم؟ بیشتر ساعات روزِ ما همین است.یعنی یا خوابیدیم یا مشغول غذا هستیم یا داریم با دیگران حرف می‌زنیم یا داریم درس می‌دهیم یا داریم درس می‌خونیم یا داریم همین کارها را انجام‌می‌دهیم. این تذکر است. «قبن و الاسف علی فواتها...» یوم تغابن، روز ضرر، همچین چیزی است. آدم می‌بیند من این چیز‌ها را می‌توانستم نیت کنم. ورزش کردم می‌توانستم نیت کنم که عبادت بشود، نیت نکردم، عمل مباح شده‌‌است.
ارزش نیت
من می‌توانستم با نیت بخوابم. اثر همین چیز به نام نیت است در لسان عرفا مثل حضرت امام(ره) قاعده‌ای به نام تفهیم دارند. تفهیم یعنی چی؟ یعنی به خودت این مطلب را حالی کن. تفهیم کن. ذکر میخواهی بگویی، ذکرت را تفهیم کن. میخواهی بگویی «لَاحَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَظِیمِ» یک دفعه می‌توانی همینطور بگویی «لَاحَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ» بی‌اثر است؟ نه بی‌اثر نیست ولی اثر تفهیمی ندارد. اصلا عنوان آن در لسان عرفا تفهیم است. تفهیم یعنی این را به‌خودت بقبولانی که خداهمه کاره است. «لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم » خدا همه‌کاره است.
یوم التغابن
در غیر این‌صورت این‌ها به یک‌سری مباحات تبدیل می‌شوند. یوم‌التغابن می‌شود، بعد می‌روی می‌بینی که چیزی که من می‌دانستم در روایات دیگر آمده‌است که یک‌سری از درهای بهشت را باز میکنند که تو فقط می‌توانی ببینی. آقا من می‌خواهم برم. نه، درمعرضِ رفتنش بودی اما خودت نرفتی، شرمنده‌ایم. دروغ و غیبت و دیگر گناهان را به‌کنار بگذارید و همین جزئیاتش را گاهی اوقات ما دقت نمی‌کنیم. یک بنده‌ی خدا در کنار عارفی درحال خواندن نماز بود. اسم عارف یادم رفته‌است. تشهد و السلام را که گفت «الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ،اَلسَّلامُ عَلَیکمْ وَ رَحْمَةُ اللَّه وَ بَرَکاتُه» بغلی به او زد. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته، تمام. این عالم گفت: این بالا را نگاه کن. نگاه کرد، گفت: عجب باغی، این مال من است؟ گفت: نه، قرار بود با دو تا سلام مستحبی، این باغ را به تو بدهند، ولی ندادند. گاهی اوقات به این کوچکها ما باید حسرت بخوریم. لذا هر چه دارید، نیت کنید. باور کنید امکان پذیر است و کم کم آدم دستش می آید. من به استخر می روم، یک عرض برای حضرت نوح شنا می کنم، یک عرض برای حضرت آدم، حضرت موسی، حضرت عیسی، حاج قاسم و ... تمرین کنید، ممکن است. فکر می‌کنید شنا می کنید، در واقع عبادت می کنید. برای شهدا، پدر و مادرتان، ما و ... در همین مباحات هم می شود. این می‌شود «ذلک یوم التغابن» {تغابن، ۹} روزی که آدم ضرر می‌کند، اگر فکر کند، من یک جا نیت نمی کنم؛ بعد آن موقع جایی که نیت می‌کنم، آن کار، کارستان است؛ جاییکه شما نیت می‌کنید، خدا وسط می‌آید. آن موقع می شود توکل کرد و همه این مفاهیم بعدی. ان شاالله خداوند نیت پاک و سالم به همه ما عنایت بفرماید، به برکت صلوات بر محمد و آل محمد (ص).
برای ورود به کانال پیام‌رسان تلگرام «مکتوبات هیأت الزهرا (س) دانشگاه شریف» کلیک کنید.
