بسم الله الرحمن الرحیم
خلاصه سخنرانی جلسه اول / 23 بهمن ۱۴۰۲ / حجت الاسلام طباخیان
آغاز صحبت با انتقاد از آقای معاون وزیر به دلیل ناتوانی در خواندن دعای تحویل سال در یک مراسم رسمی بود. سرپوش گذاشتن روی اینکه این فرد در این کار نمادین و برخی کارها اشتباهاتی داشتند سبب می‌شود که به جای اینکه نقد را به سمت خطاکننده ببریم به سمت اصل هدف می‌بریم. پس ما باید بتوانیم از خودی‌ها هم نقد کنیم و نباید از خطاهای دیگران به راحتی چشم‌پوشی کنیم.
بررسی جوامع پیشین مثل دوره‌های اهل‌بیت علیه‌السلام از تحلیل اشتباهی برخوردار است. در مسئله کربلا هم ابتدا باید به طور کامل بررسی کنیم که چه رخدادهایی در آن زمان اتفاق افتاده است که کوفیان مجبور به ترک یاری امام حسین علیه‌السلام شدند و نباید همه را در یک دسته قرار دهیم. در این مسئله باید گارد خود را دربرابر تحلیل‌ها از بین ببریم و حقایق را بپذیریم و با دقت همه را تحلیل کنیم.
به طور مثال همین نماز و روزه ما را کوفیان روایت کرده‌اند و نباید سریعا بگوییم که ما اهل کوفه نیستیم. به طور کلی نباید به طور یقین انسان‌ها را دسته‌بندی کرد و انسان‌ها را مجازات کرد و درباره آنها نظر داد زیرا باید درباره این‌ها پاسخ داده شود و هیچگاه نمی‌توان به طور قطع درباره حقایق نظر داد. با این سخنان مردم احساس می‌کنند به دو گروه تقسیم‌بندی می‌شوند. دسته اول کسانی که بسیار مومن هستند و اعتقاد بسیار محمکی درباره عقاید دارند و غربی‌ها به آنها می‌گویند «هسته سخت نظام» که چون هدف محکمی دارند هرچیزی روی آنها تاثیر می‌گذارد. دسته دوم هم کسانی هستند که همه چیز را منطقی قبول می‌کنند و هیچ چیزی را الکی قبول نمی‌کنند.
در حالت کلی تصور کلی که ما از کوفه داریم تصور کاملا اشتباه و شوخی هست. اقدام امام حسین علیه‌السلام اقدام دقیقی بود که به دلیل بحران‌های موجود در جامعه بود. اگر کوفه را به صورت یک جامعه و یک‌پارچه ببینیم، دچار تحلیل به شدت نادرستی می‌شویم و باید هرکدام را به صورت گروه گروه جداگانه در نظر بگیریم. دومین گام تحلیل نادرست وقایع تاریخی فروپاشی اخلاقی است که وقایع را به صورت نادرست در کنار هم قرار می‌دهند و برداشت‌های نادرستی از آنها بدست میاورند. در حالت کلی آنچه که بر امام حسین علیه‌السلام در روز عاشورا گذشت تک بعدی نبوده و همه ابعاد آن را برای تحلیل این اتفاق باید در نظر گرفت. همانند تفاوت بیمارها که باعث تفاوت درمان‌ها هم می‌شود. بنابراین بحران‌های اجتماعی باید به صورت کامل و در زمان‌های طولانی بررسی شود و کار مطالعاتی طویلی نیازمند است.
