«نیت» به عمل وزن می‌دهد!

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

ارجحیت نیت مؤمن بر عملش

روایت‌های بسیاری در مورد این موضوع داریم که «نِيَّةُ اَلْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ...». بارها و بارها این را از زبان رسول‌ خدا (ص) و بقیه ائمه اطهار (علیهم‌السلام) شنیدیم که همیشه مؤمن بر اساس نیت‌ش و آن چیزی که در ذهن‌ش می‌گذرد در پیشگاه خدای متعال ارزیابی می‌شود، به‌ او ثواب می‌دهند و عقاب می‌کنند، نه بر اساس آن چیزی که به‌ آن عمل می‌کند.

باطل کردن عمل با ناخالصی در نیت

آیه‌ای بخوانم، این آیه مانند تیری در قلب آدم می‌رود. در آخر سوره‌ی یوسف خدای متعال می‌فرماید: «وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلَّا وَهُمْ مُشْرِكُونَ (یوسف - ۱۰۶)» این‌هایی که ادعای ایمان دارند، اکثریت‌شان در عین این‌که ایمان دارند مشرک هستند، عمل‌ش مشرک است، کارش، حرکتش، حتی غذا خوردن، حتی راه رفتن، حتی نگاه‌ش مشرکانه است. چرا؟ نیت مشکل دارد. جایی که به نیت نیاز داری، نیت خراب‌ می‌کند. آن وقت وقتی نیت افول کند، عمل هم اثرش را از دست می‌دهد، عمل هم اثرش را از دست می‌دهد.

نیت به عمل وزن می‌دهد

یک شخصی داریم به نام «جُهَني» پیش رسول‌الله (ص) آمد و گفت:«آقا! می‌خواهم یک شب به من بگویی، فقط یک شب به من بگو بیایم، هر چه از خدا می‌خواهم، بگیرم و بروم. من که مدینه زندگی نمی‌کنم، من سالی یک‌بار می‌خواهم بیایم. هم شما را ببینم، هم آن شب با خدای خودم حرف بزنم و بگیرم.» پیغمبر (ص) یواش در گوشش یک چیزی گفت، این رفت! فکر می‌کنید چه شبی می‌آید؟ «لیلة الجهني» اصلا معروف است، در منابع اهل‌سنت هم هست. روایت‌هایش را اهل سنت هم آورده‌اند. شب بیست و سوم ماه رمضان! این فقط آن شب می‌آمد! آقا! چرا من نمی‌گیرم ولی آن می‌آید یک شبه همه را می‌گیرد و می‌رود! چرا من نمی‌گیرم؟! «نیّةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ»...«نیّةُ المُؤمِنِ خَیرٌ مِن عَمَلِهِ» خیلی نیت کار می‌برد، این نیت پاک شدن، خیلی کار می‌برد، خیلی گریه لازم دارد!

عظمت مصیبت حضرت زینب (س) و ایستادگی‌شان

این است که زینب (س) می‌شود زینب (س) ، این است که سخن این خانم در دمشق یزید را بی‌چاره می‌کند، که آن نماینده‌ی روم بلند می‌شود و یزید را محکوم می‌کند، و کشته می‌شود، کشته می‌شود، چرا؟ خانم چه گفت در حضور آن یزیدی که امام (ع) دارد بر ضد او قیام می‌کند، ولی وقتی تمام این شخصیت‌هایی که با امام بودند، کشته شدند، یک خانم رفت سخن امام حسین (ع) را رساند به آن ملعون و او را محکوم کرد. چی است پشت صحنه‌ی آن کلمات؟ یک روح بزرگ است. یک روح بزرگ است.