خدمت مبارکتان عارضم که یک موقع حضرت عیسی به حواریون گفت: «من یک حاجتی دارم، برطرف می‌کنید؟» گفتند: «بله، برطرف می‌کنیم.» حضرت عیسی فرمود: «من می‌خواهم پاهای شما را بشویم. » گفتند: «ما باید چنین کاری کنیم، نه شما!» حضرت عیسی گفتند: «نه، من باید پای شما را بشویم. » اصرار و بالاخره حضرت عیسی شروع کردند به شستن پاهای حواریون.
بعد که تمام شد فرمودند: «إِنَّمَا تَوَاضَعْتُ هَكَذَا لِكَيْمَا تَتَوَاضَعُوا بَعْدِي فِي اَلنَّاسِ»؛ «من تواضع کردم، تا شما تواضع کردن را یاد بگیرید.» بعد می‌گویند: «اگر زمینی نرم باشد و متواضع باشد، زمین عزاز نباشد، سخت نباشد، عزاز یعنی زمین سنگلاخی که چیزی در آن نمی‌رود. زمینی که متواضع است، ذلول و رام است، در آن معارف و حکمت می‌جوشد، اگر هر کسی به خودش بگوید که من همین‌طور که دارم مراتبی را بالاتر می‌روم، یا سنم، یا علمم، وجاهتم، بالاتر می‌رود، باید متواضع‌تر شوم، و افتاده‌تر شوم. و شرایط افتاده‌حالی را برای خودم رعایت کنم.
ببینید حضرت عیسی نگفت همین‌طوری می‌خواهم متواضع باشم تا شما تواضع یاد بگیرید، پاهای حواریون را شست. انسان باید تواضعش را به مرحلهٔ عمل درآورد. متواضعانه‌تر باشد. با تبختر در عالم راه نرود.
اگر نمایندگان مجلس هم حرف ما را می‌شنوند؛ هرطوری تا حالا بودید، از این به بعد متواضع‌تر باشید، رفتارهای حاکی از تواضع داشته باشید.
باید چنین رفتاری را از خود نشان دهیم، تا انشاءالله خدا بذرهایی که در این عالم می‌پراکند، در زمین متواصع قلب ما جذب کند و بعد ریشه کند و بعد ثمر دهد. انسان هر چه قدر بالاتر می‌رود، باید در پیشگاه خدا و در پیشگاه مردم متواضع‌تر شود.
انشاءالله که خدا توفیق این تواضع را به ما بدهد، به برکت صلواتی بر محمد و آل محمد.
