چکیده سخنرانی شب پنجم فاطمیه 98

ایثار انصار در سوره حشر

وقتی که اموال فِیء به پیغمبر رسید، قرار بوده پیغمبر آن اموال را پخش کنند. خب در سوره مبارکه حشر گزارش این اموال و نحوه توزیع این اموال هست. باید به مهاجرین می‌دادند، در ضمن آن، تعریفی از انصار می‌کنند، آنهایی که در مدینه بودند. انصار خانه و ایمانشان را زودتر اماده کرده بودند، به این سرای ایمان آمده بودند. مهاجرین را دوست داشتند، کسانی که فی سبیل الله هجرت کردند، از مکه آمدند، آنها را دوست داشتند. حتی در قلب خودشان هم به واسطه اینکه آن اموال و غنیمت‌های فیء را پیغمبر بین مهاجرین تقسیم کرد، در قلب خودشان هم احساس نارضایتی نمی‌کردند. خودشان هم احتیاج داشتند، ولی ایثار کردند.

مزمت بخل نفس

انسان از بخل نفسش اگر چیزی به اون رسید، همه را می‌خواهد برای خودش نگه دارد. این ایثار نیست. کسی با این کارها به جایی نمی‌رسد. به جای دینی نمی‌رسد.

وظیفه دربرابر ایثار به جای حقوق

امروز ادبیات‌ها تبدیل به ادبیات حق‌ محور شده. می‌خواهد ببیند حقم چیست. می‌خواهد حقش را بگیرد. این دوتا رویکرد هست. رویکردی که طرف با اینکه ممکن است در کار تقسیم وظایف شده باشد ولی ایثار می‌کند، ممکن است کار دیگران را هم جمع کند، ممکن است کار دیگران را هم انجام دهد.

کمک مالی به رزمنده

اگر رزمنده به میدان می‌فرستی، رزمنده باید ایثارگر باشد. ولی تو حواست را به پشت صحنه بده. که این خانواده‌اش لنگ نشوند. تو داری این رزمنده را جلو می‌فرستی، بگذار ذهنش دچار قسط و وام و فلان و اینها نباشد. حواست به این پشت صحنه و پشت جبهه باشد. ولی رزمنده نباید اینطور باشد که بگوید الان می‌رزمم، چقدر می‌گیرم؟ اینکه نباید این باشد. آنها باید حواسشان جمع باشد.

آدم تک‌خور ملعون است.

ایثار را از خانه یاد بگیرید، به فرزندانتان هم یاد دهید. اینطور که تقسیم وظایف، خب این تکه را شما جارو می‌زند، این ظرف را هم می‌شوید، می‌گویید آنجا را هم جارو کن. می‌گوید نه این وظیفه یکی دیگر است. تقسیم وظایف سرجای خودش، ایثار سر جای خودش. حتی تا این حد که سر تقسیم ارث، فامیل‌ها آمدند، به آن‌ها هم بده. تو که ثروت داری، به پدر و مادرت بگو ثلث اموالشان را به فقرا دهند.

کوچ فرهنگی

درددلم باز شد. دیگر نگویید چرا این آخوندها بی سوادند؟ خب، این همه از نخبه‌ها دانشگاه می‌روند، خب وضعیت حوزه همینی که هست می‌شود. خب این فکر مردم، دین مردم، متولی نمی‌خواهد؟ دین مردم متولی نمی‌خواهد؟ سلامت مردم متولی می‌خواهد، دین مردم متولی نمی‌خواهد؟ که ورودی‌های حوزه اینطور به قهقرا می‌رود. چرا چهار نفر آدم با استعداد حوزه نمی‌روند؟ این قرآن را بخوانند، روایات را بخوانند، فقه را بخوانند، اعتقادات بخوانند، اینها را بفهمند، اینها را بگویند. اینها متولی نمی‌خواهد؟

وحدت حول ولایت

ببینید قانون، وقتی می‌گویند میثاق عمومی، می‌خواهیم وحدت داشته باشیم، وحدت حول چی؟ می‌گویند قانون! قرآن این را رسما خط بطلان کشیده است. گفته اسم این وحدت نیست. همین الان قانون ببینید پشت صحنه‌اش با چه شامورتی بازی‌هایی قانون وضع می‌شود، این میثاق عمومی است؟ همه می‌گویند قانون، رهبر هم می‌گوید قانون، ولی قانون را بت نکن. مگر در این برجام خلاف قانون عمل شد؟ بفرمایید یک دانه خلاف قانون؟ خب رفته مجلس تصویب شده، بعد شورای نگهبان تصویب کرده بعد آن تصویب کرده، می‌شود قاکون دیگر! دقت کنید من بارها این نکته را عرض کردم، آن چیزی که قرآن می‌گوید، حتی حول قانون که هیچی، حول قرآن هم قبول نمی‌کند. این را دقت کنید. حول قانون که هیچی، وحدت را حول قرآنش هم قبول نمی‌کند. عرض کردیم ولی‌ای که قرآن دستش است.

آن موقع این جریان حق راه بیفتد، کسانی که زیر پرچم ولی بر اساس حق عمل می‌کنند، خدا گنده کاری‌هایشان را هم درست می‌کند. خیلی عجیب است. این طرف کار درست متقن انجام می‌دهد.

کی تمام می­شود؟

کلا جنگ ما با کفار بار خودش را زمین نمی‌گذارد. همین است که هست. بعد می‌گوید من که می‌گویم بروید و بجنگید، برای این است. دقت کنید. می‌گوید "ذَلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّهُ لَانْتَصَرَ مِنْهُمْ"؛ اگر خدا می‌خواست خودش انتقام می‌گرفت، فکر می‌کنید خود خدا ضعیف است، نمی‌تواند انتقام بگیرد؟ نه. "وَلَكِنْ لِيَبْلُوَ بَعْضَكُمْ بِبَعْضٍ"؛ می‌خواهد عده‌ای را به یک عده‌ی دیگر امتحان کند. خدا "إن کنّا لمبتلین" است.

صاحب مملکت مردم­اند

حضرت آقا می‌فرمایند مرگ این حکومت زمانی است که بگویند "مملکت برای خودش صاحب دارد" این مرگ حکمت است. صاحب این مملکت کیست؟ مردم. مردم صاحب حکومت‌اند.

کمپین و کار گروهی

این جوانی که مدام به من می‌گوید من چه کار کنم؟ تو به تنهایی نمی‌توانی کار کنی، اگر تجمیع در کنار هم شدید، کمپین سازی کردید، کارآفرینی کردید، زور زدید، جنگیدید، مبارزه کردید، می‌توانید کارهای اجتماعی کنید، می‌توانید کارهای اقتصادی کنید. می‌توانید کارهای سیاسی کنید. برای آن هزینه هم می‌پردازید. همین است دیگر. هزینه آن را هم می‌پردازید. البته قضیه را به گند نکشید. اگر قرار است اعتراضی کنید، یک اعتراض سالم بکنید. و اینطور نشود که آدم بگوید این اصلا اعتراض است؟