«دنیا به قهقرا می‌رفت. وجود او آیینه‌ی جهان بود، آتش گرفته از ظلم! طاقت او طاق شده بود! خَماری (روسری) بر سر کشید؛ جلبابی (چادر عربی) بر خود پیچید و رفت به جمعِ «به‌خواب‌رفتگان» تا وجدان‌ها را بیدار کند. شعله‌های کلام گیرا و پرنفوذش زبانه کشید و دل‌ها را ذوب کرد. ولی چشم آنان کورتر از آن شده بود که بتوان آن را بینا کرد!»
آنچه خواندید، تصویری بود از عزیمت پرشکوه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها به مسجد مدینه برای خواندن خطبه‌ی فدکیه.[۱] ایشان در یک موقعیت حساس و برحسب ضرورت در اجتماع حاضر شدند و انقلابی در قلوب پدید آوردند. حضوری برای نجات دین اسلام و دفاع از امام زمانه. آیا این نقطه عطف تاریخی، برداشت ما از حجاب به‌عنوان حصر و تحدید را تصدیق می‌کند؟ آیا براستی می‌توان اثر نوع پوشش ایشان را در رفعت جایگاه و نفوذی که درجامعه داشتند، انکار کرد؟ در این شماره قصد داریم از نقطه نظرهای گوناگونی به مقوله پوشش بانوان بپردازیم؛ به امید آن‌که گشایش مسیری باشد در جهت رسیدن به پاسخ درست.
۱. برگرفته ازکتاب سقیفه نوشته‌ی علامه محقّق سیّد مرتضی عسکری
