به یاد دارم زمانی در متنی خواندم که در دادگاه های فرانسه وقتی کسی لازم است سوگند بخورد و شهادت بدهد باید مطلبی به این مضمون بگوید « سوگند می خورم که به جز واقعیت نگویم و همه واقعیت را بگویم » .
این که به عوض « همه واقعیت » فقط « قسمتی از واقعیت » گفته شود، داوری را به خطا می برد.
در خبری تحت عنوان « دستگیری پدر دانش آموز پس از ضرب و شتم معلم خوزستانی » که اخیراً منتشر شده، آمده است « براساس گزارش روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش ، روز چهارشنبه -پنجم اردیبهشت- در پی تاخیر یکی از دانش آموزان روستای دهکده حمیدیه، معلم وی را به دفتر راهنمایی می کند که پس از تماس وی با اولیا خود، پدر دانش آموز بدون هماهنگی به کلاس درس می رود و معلم را مورد ضرب و شتم قرار می دهد . در پی این حادثه با دستور وزیر آموزش و پرورش، معاون حقوقی و امور مجلس مامور پیگیری ویژه این حادثه شد. »
آیا به عقیده شما همه واقعیت گفته شده ؟ شما باور می‌کنید که معلم فقط دانش آموز را به دفتر راهنمائی کرده و پدر دانش آموز چنین واکنشی نشان داده باشد! ؟ آیا شما هم مثل من فکر نمی کنید که آقا معلم دانش آموز را کتک زده باشد؟
من تهمت نمی زنم. زیرا کسی که تهمت می زند باید حرفش را ثابت کند وگرنه از لحاظ حقوقی مرتکب جرم شده. فقط سوء ظن دارم و تا آن جا که می دانم سوء ظن جرم نیست.
خاطرات تلخی از رفتارهای زشت معلمین طی دوره دبستان و دبیرستان دارم. به عنوان نمونه، معلمی بود که اول سال وقتی وارد کلاس جدیدی می‌شد بلافاصله یک دانش آموز را صدا می کرد و به او سیلی می زد و می گفت « چرا دیر از جایت بلند شدی ؟ ». این کار را می کرد تا مثلاً از کلاس زهر چشم بگیرد.
