راهبردهای نابودی ساختار اقتصادی رژیم صهیونیستی

مقدمه:

رژیم صهیونیستی به عنوان یکی از پیشرفته ترین سیستم های اقتصادی خاورمیانه به شدت تحت تاثیر متغیرهای بین المللی است. نقاط قوت این اقتصاد را می توان تعداد بالای افراد تحصیل کرده در مقطع تحصیلات تکمیلی، تمرکز بسیار بخش خصوصی بر تحقیق و توسعه و وجود صنایع پیشرفته با فن آوری بالا دانست. از سوی دیگر وجود یک دوگانگی که ناشی از ارزآوری صنایع پیشرفته از یک سو و بهره وری پایین محصولات داخلی ناشی از انحصار دولت در برابر محصولات خارجی از سوی دیگر است نقطه ضعف اقتصاد رژیم صهیونیستی به شمار می رود. این کشور همچنین دارای یکی از بالاترین سطوح نابرابری درآمدی بین کشورهای جهان است.

پیشینه:

تا یک دهه پس از تصرف فلسطین، حوادث مهمی همچون امواج مهاجرت یهودیان به سرزمین های اشغالی و کوچ اجباری فلسطینیان ساکن، اقتصاد آن روزهای رژیم صهیونیتی را شکل می دادند و به عبارتی اقتصاد یشوف یعنی اقتصادی که در دوران قیمومیت انگلیس بر فلسطین جاری بود با سنت جمع گرایی و اشتراک محوری صهیونیسم در هم آمیخته بود. از عوامل رشد اقتصادی رژیم صهیونیستی، دریافت مساعدت های خارجی، چه به شکل وام، و چه به صورت کمک های بلاعوض یا تسهیلات تجاری است. دریافت غرامت یهودآزاری از دولت آلمان هم، در رشد اقتصادی کمک مؤثری بود.به بیان دیگر، رژیم صهیونیستی به محض این که به عنوان یک دولت نامشروع اعلام موجودیت کرد، خود را نماینده همه یهودیان جهان اعلام نمود و با این ادعا توانست قراردادهای متعددی با دولت آلمان منعقد کند، که بر اساس آن، این کشور می بایست مبالغی را به عنوان غرامت به زیان دیدگان یهودی از حکومت نازی به رژیم صهیونیستی بپردازد.از جمله این قراردادها، پرداخت 882 میلیون دلار، به صورت رایگان به این رژیم است که می بایست صرف خرید کالا و خدمات از آلمان شود. رژیم صهیونیستی در راستای قراردادهای منعقده با آلمان تا سال 1966 بالغ بر 60 میلیارد دلار دریافت نموده و این مبالغ همچنان ادامه دارد.

در سال 1952 پس از بحران اقتصادی ناشی از کنترل قیمت ها و گسترش نقدینگی حاصل از چاپ پول، طرح اقتصاد جدید در رژیم اشغال گر قدس رونمایی و از تحمیل نظرات دولت بر اقتصاد تا حد بسیار زیادی کاسته شد.

این تصمیم نیز در کنار بحران های اقتصادی دهه گذشته منجر به تورم و بر هم خوردن تعادل اقتصادی در سال 1960 گردید و هم زمان با کاهش ارزش پول ملی، سیاست ثابت نگه داشتن درآمدهای کارگران و کارمندان به مدت 2 سال دنبال شد که منجر به شکست این سیاست اقتصادی در سال 1962 و آغاز رکود تورمی گشت. اگر چه تاثیر جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال 1967 تا حدودی به لحاظ روانی وضعیت اقتصادی رژیم را بهبود بخشید اما جنگ رمضان 1973 و آغاز بحران اول نفتی توسط اعراب باعث ایجاد تورم 40 درصدی ناشی از افزایش قیمت حامل های انرژی و مواد غذایی گردید و وضعیت اقتصادی دشواری را ایجاد نمود. این موضوع حداقل به مدت دو دهه اقتصاد رژیم صهیونیستی را دچار بحران شدید نمود و تورم 445 درصدی را رقم زد.

اگر چه در سال های 1980 تا 1986 با گسترش فضای کسب و کار و برنامه های اقتصادی جدید، تورم از 445 به 20 درصد کاهش یافت اما انتفاضه اول مجددا شوک جدی و تکانه شدیدی را بر اقتصاد رژیم صهیونیستی وارد ساخت.

از سال 1990 با مهاجرت بیش از یک میلیون یهودی از روسیه به سرزمین های اشغالی که عمدتا از سطح تحصیلات و درآمد بالایی نیز برخوردار بودند و نیز حرکت به سوی اقتصاد لیبرال، فصل جدیدی در اقتصاد رژیم صهیونیستی آغاز گردید. اما با ورود به قرن جدید و آغاز انتفاضه دوم که ریسک هرگونه سرمایه گذاری داخلی و خارجی را در اراضی اشغالی بالا برده، تمایل به مهاجرت از اراضی اشغالی را به طرز بی سابقه ای افزایش داده، امکان جذب نیروهای متخصص خارجی را در بخش دولتی و خصوصی به شدت کاهش داده و درآمدهای ممکن حاصل از صنعت گردشگری را نیز به حداقل ممکن رسانده، اقتصاد رژیم اشغالگر قدس با چالش ها و موانع جدیدی رو به رو گشته است.

صهیونیست ها علی رغم این که خود از نظر تامین مواد اولیه در فقر به سر می برند، امّا همواره در تربیت افراد متخصص، در زمینه های اقتصادی و صنعتی تلاش نموده و سالیانه 2 درصد بودجه آن رژیم را به مسائل اقتصادی و تحقیقات، اختصاص داده اند، از این رو، یکی از راه های نفوذ صهیونیست ها در اقتصاد کشورهای جهان، از طریق اقتصاددانان آن رژیم می باشد، که در طرح های اقتصادی منطقه ای و فرامنطقه ای، همواره به صورتی عمل نموده اند که منافع رژیم صهیونیستی تأمین گردد.

در دهه اخیر اگر چه عادی سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم اشغالگر قدس در ابتدا موجبات بهبود نسبی وضعیت اقتصادی آنان را به همراه داشت ولیکن هوشیاری رهبر فرزانه انقلاب اسلامی و تدبیر ایشان و تلاش دولت سیزدهم در بحث دیپلماسی، اتفاقات بسیار مهمی را در منطقه رقم زد که ضربه مهلکی بر پیکره رژیم جعلی اسرائیل وارد ساخت. از جمله این موارد می توان به تقویت جریان های مبارز فلسطینی، برجسته شدن مساله فلسطین و قدس به عنوان مساله اصلی جهان اسلام، وارد شدن انتفاضه فلسطین به مبارزه نظامی، حمایت آشکار مادی و معنوی جمهوری اسلامی از هرگونه اقدام علیه رژیم صهیونیستی، از سرگیری روابط در سطح گسترده با برخی کشورها که اقدام به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی کرده بودند، پیروزی حزب الله و حماس در جنگ های اخیر با رژیم اشغال گر قدس، تاکید مقام معظم رهبری بر این موضوع که " اسرائیل 25 سال آینده را نخواهد دید" و تبدیل آن به یک کابوس برای اشغال گران، انکار موضوع هولوکاست و به تبع آن بدبینی گسترده مردم جهان نسبت به صهیونیست های اشغال گر، حمایت بسیاری از دولت ها و ملت های جهان از فلسطین و آرمان های آن در مجامع و رویدادهای گوناگون، ضربه های مهلک امنیتی بر پیکره سرویس جاسوسی رژیم اشغال گر قدس، اثبات ناکارآمدی قدرت نظامی آنان، ناآرامی ها و اغتشاشات ناشی از اصلاحات قضایی دولت فعلی و ده ها مورد دیگر را نام برد.

نتیجه گیری:

اقتصاد و معیشت یکی از مهمترین موضوعات هر جامعه ای به شمار می رود که لازم است دولت ها و حکومت ها تمامی تلاش خود را برای بهبود وضعیت و سر و سامان دادن به آن به کار بندند به گونه ای که حیات و بقای هر حکومتی به صورت جدی به این امر وابسته است و نتیجه این اقدامات را می توان عامل رفاه و خوشبختی یا سقوط و نابودی یک ملت قلمداد نمود زیرا چنانچه وجود یک اقتصاد ناتوان و بیمار می تواند آسیب های اجتماعی فراوانی را به دنبال داشته باشد و یک اقتصاد قوی نیز می تواند باعث حل بسیاری از مشکلات فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و ... گردد. در حال حاضر رژیم صهیونیستی در حوزه اقتصاد با چالش های اساسی زیر روبرو است:

1-گسترش فقر ناشی از نابرابری در درآمد و دارایی

بر اساس آمارهای اداره ملی بیمه و موسسه اصلاحات ساختاری رژیم صهیونیستی که در سال 2015 منتشر شده موارد ذیل بیان گردیده است:

1-1-درآمد دهک آخر جامعه حدود 8.1 برابر دهک اول جامعه است.

2-1-حدود 37 درصد مردم زیر خط فقر زندگی می کنند.

3-1-شاخص فقر ناهمگن بوده و خط فقر برای عرب های ساکن سرزمین های اشغالی 57.2 و برای یهودیان ارتدودکس 66.7 است.

4-1- ده درصد افراد جامعه بیش از نیمی از دارایی های جامعه را در اختیار دارند.

2-عدم وجود امنیت جهت سرمایه گذاری داخلی و خارجی

1-2-همجواری جغرافیایی با کشورهای متخاصم همچون لبنان، سوریه و ...

2-2-عدم امکان مبادلات تجاری از مسیر زمینی به دلیل شرایط جنگی

3-2-چالش با کشورهای همجوار در خصوص بهره برداری از منابع عظیم انرژی اکتشاف شده

3- تحریم های اعمال شده از سوی کشورهای اسلامی

1-3-نفرت روزافزون مردم جهان نسبت به رژیم اشغال گر قدس و تحریم آنان در رویدادهای گوناگون

2-3- حمایت از مردم فلسطین و آرمان های آنان در مجامع ورزشی، سیاسی، علمی، هنری و ...

4-فضای کسب و کار نامناسب

1-4-بوروکراسی اداری نامناسب

2-4-فساد اداری

3-4-نرخ بالای مالیاتی

5-خطر بیماری هلندی

بیماری هلندی کنایه از وضعیتی است که درآمدهای هیدروکربنی یک کشور موجب ثروتمند شدن دولت، کاهش رقابت بین صنایع و افزایش بیکاری ها شود. به غیر از هلند کشورهایی همچون ونزوئلا، عربستان، نروژ و ... نیز به این بیماری مبتلا شده اند.

پیشنهادات:

با توجه به جمیع جهات فوق و پژوهش های انجام شده و بررسی های به عمل آمده از مطالعه کتب و مقالات موجود از آنجائیکه اقتصاد رژیم صهیونیستی به شدت تحت تاثیر عوامل خارجی بوده و موضوعات سیاسی، نظامی، امنیتی، اقتصادی در سطح بین المللی تکانه های شدیدی به آن وارد می سازد راهکارهای زیر در راستای تضعیف و نابودی ساختار اقتصادی رژیم صهیونیستی پیشنهاد می گردد:

1-سیاسی

1-1-جلوگیری از روند عادی سازی روابط کشورهای اسلامی با رژیم صهیونیستی از طریق تقویت روابط سیاسی با کشورهای اسلامی و نیز پیگیری در مجامع مرتبط

2-1-تمرکز بر ایجاد وحدت کشورهای اسلامی و هم افزایی آنان در خصوص قضیه فلسطین و قدس به عنوان مساله اصلی جهان اسلام

3-1-دیپلماسی فعال در حوزه منطقه ای و جهانی در راستای به انزوا کشاندن رژیم صهیونیستی به عنوان یک رژیم جعلی و اشغال گر

4-1-جلب حمایت جهانی دولت ها و ملّت ها در سراسر جهان از مجاهدان فلسطینی.

5-1-بهره گیری از نفوذ و محبوبیت چهره های شاخص در مجامع و رویدادهای ورزشی، علمی، هنری و ... در جهت حمایت از مردم فلسطین و آرمان های آنان

2-امنیتی

1-2-حمایت مادی و معنوی از گروه های مبارز فلسطینی در راستای ناامن سازی سرزمین های اشغالی برای اشغال گران صهیونیست

2-2-حمایت از تداوم مقاومت در داخل سرزمین‌های فلسطین و تقویت خطّ جهاد و شهادت

3-2-حمایت و پشتیبانی از رشد نیروهای مقاومت و توانایی‌های دفاعی و هجومی آنان در راستای تضعیف رژیم صهیونیستی

3-اقتصادی

1-3- تقویت جایگاه جنبش جهانی تحریم رژیم صهیونیستی موسوم به BDS

2-3-عدم فروش مستقیم نفت و حامل های انرژی به رژیم صهیونیستی

3-3-هرگونه اقدام سیاسی، نظامی و ... که منجر به افزایش قیمت نفت خام گردد

4-3-دستیابی به بخشی از بازارهای هدف رژیم صهیونیستی در آفریقا، آسیا و اروپا

5-3- تحریم خرید کالا و خدمات از شرکت های صهیونیستی