یکی از ابعاد پیشرفت با مفهوم اسلامی سبک زندگی است. ما اگر پیشرفت همه‌جانبه را به معنای تمدن‌سازی نوین اسلامی بگیریم این تمدن نوین دو بخش دارد: یک بخش ابزاری و یک بخش متنی و اصلی و اساسی است. بخش ابزاری عبارت است از: علم، اختراع، صنعت، سیاست، اقتصاد، اقتدار سیاسی و نظامی، اعتبار بین‌المللی، تبلیغ و ابزارهای تبلیغ. اما بخش حقیقی یا همان سبک زندگی، بخش حقیقی و اصلی تمدن است؛ مثل مسئله‌ی خانواده، سبک ازدواج، نوع مسکن، نوع لباس، الگوی مصرف، نوع خوراک، نوع آشپزی، تفریحات، مسئله‌ی خط، مسئله‌ی زبان، مسئله‌ی کسب و کار، رفتار ما با دیگران در خانه و جامعه و داخل و خارج، سفرهای ما، نظافت و طهارت ما، اینها آن بخش های اصلی تمدن است، که متن زندگی انسان محسوب می گردد. بنابراین بخش نخست را سخت افزاری و بخش دوم را بایستی نرم افزاری بدانیم.
