دستگاه های تصفیه هوا برای مقابله با آلودگی محیط داخلی از فناوری های مختلفی استفاده می کنند. برخی از آنها بهتر از بقیه کار می کنند و برخی دیگر حتی ممکن است برای سلامتی مضر باشند.
فیلترهای مکانیکی
دستگاه های تصفیه هوا با فیلترهای چین دار از فن ها برای انتقال هوا از طریق یک شبکه متراکم از الیاف ظریف استفاده می کنند که ذرات را به دام می اندازد. فیلترهای دارای مش بسیار ریز فیلترهای HEPA هستند که بطور معمول99.97 درصد ذرات با اندازه خاص (به قطر 0.3 میکرون - رنگ دود و رنگ) را از بین می برند. این فیلترها می توانند ذرات بزرگتر از جمله گرد و غبار و گرده گل را نیز از بین ببرند.
اما فیلترهای مکانیکی محدودیت هایی نیز دارند. از جمله اینکه به گازها یا بوها کمکی نمی کنند و نگهداری از آنها می تواند گران باشد و باید هر شش تا دوازده ماه یکبار تعویض شوند.
فیلترهای کربن فعال
فیلترهای جاذب به جای گرفتن ذرات مانند فیلترهای مکانیکی، از کربن فعال استفاده می کنند که می تواند برخی از مولکول های ایجاد کننده بو را از هوا جذب کند. همچنین ممکن است با برخی گازها مقابله کنند، هرچند برابر گازهایی مانند فرمالدئید، آمونیاک یا اکسید نیتروژن موثر نیستند. از آنجا که این فیلترها با ذرات مقابله نمی کنند، بسیاری از دستگاه های تصفیه هوا شامل یک فیلتر کربن فعال و یک فیلتر چین دار برای گرفتن ذرات هستند.
کربن فعال سریعتر از یک فیلتر پلیسه اشباع می شود و به تعویض بیشتر نیاز دارد. مثلا هر سه ماه یکبار.
اوزون ژنراتورها
این دستگاه ها ازن تولید می کنند. مولکولی که می تواند با برخی آلاینده ها واکنش داده و ترکیب شیمیایی آنها را تغییر دهد. از آنجایی که عمر ازون بسیار کوتاه است و هیچ اثر شیمیایی بر جای نمی گذارد، می تواند تصفیه کننده ی هوای خوبی باشد، هرچند در مورد سمی بودن اوزون شبهاتی وجود دارد که البته دستگاههایی با ویژگی از بین برنده ی ازون انتخاب خوبی خواهند بود.
دستگاه تصفیه الکترونیکی هوا
رسوب دهنده های الکترواستاتیک و یونیزرها ذرات موجود در هوا را شارژ می کنند. بنابراین با یک جاذبه مغناطیسی مانند آنها به صفحه های دستگاه یا به سطوح مجاور می چسبند.
دستگاه های تصفیه هوای از این نوع ویروس ها، باکتری ها و هاگ های قارچی موجود در هوا را با لامپ های UV از بین می برند. اما برخی از باکتری ها و هاگ کپکها در برابر اشعه ماورا بنفش مقاوم هستند.
برای کار کردن، نور ماورا بنفش باید به اندازه کافی قدرت داشته باشد و قرار گرفتن در معرض آن هم باید به اندازه کافی طولانی باشد.
اکسیداسیون فوتوکاتالیستی
PCO از اشعه ماوراء بنفش و یک فوتوکاتالیست مانند دی اکسید تیتانیوم برای تولید رادیکال های هیدروکسیل استفاده می کند که آلاینده های گازی را اکسید می کند. بسته به آلاینده ، این واکنش گاهی اوقات می تواند محصولات جانبی مضر مانند فرمالدئید، دی اکسید نیتروژن و مونوکسید کربن ایجاد کند. ضمن اینکه این دستگاه ها به طور موثر هیچ یک از ترکیبات آلی فرار (VOC) را که به طور معمول در هوای داخلی یافت می شود ، حذف نمی کنند. .
http://b2best.ir/air-purifier-types/
