مولتیپل اسکلروزیس MS یک نوع بیماری عصبی است. این بیماری مسری نیست و از فردی به فرد دیگر منتقل نمی شود.
در بیماری ام اس ، سیستم ایمنی شما به اشتباه اعصاب مغز و نخاع شما را مورد حمله قرار می دهد. سیستم ایمنی به غلاف میلین (عایق الکتریکی که دور آکسون ها پیچیده شده است) که لایه ی محافظتی روی فیبرهای عصبی است حمله می کند، در نتیجه باعث ایجاد مشکلات ارتباطی بین مغز و بدن شما می شود. در نهایت، این بیماری می تواند آسیب های دائمی به اعصاب وارد کند.
علائم و نشانه های بیماری ام اس به طور گسترده ای متفاوت هستند و به میزان آسیب اعصاب و اینکه کدام اعصاب آسیب دیده اند بستگی دارد. بعضی افراد مبتلا به ام اس ممکن است توانایی راه رفتن به تنهایی و یا به طور کل را از دست دهند.
هنوز درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد با این حال می توان به وسیله ی روش هایی بسیاری از علائم آن را درمان کرد. این درمان ها عبارتند از:
داروها
فیزیوتراپی
درمان های جایگزین و تکمیلی
علائم و نشانه های ام اس در افراد مختلف بسته به محل آسیب اعصاب و شدت آسیب متفاوت است. علائم اغلب بر حرکت فرد تاثیر می گذارند و شامل موارد زیر می شوند :
بر اساس مطالعه محققان، سردرد در بیماران ام اس شایع است به طوری که سردرد میگرنی در این بیماران بیشتر ازافراد دیگر جامعه وجود دارد، با توجه به این مساله سردرد در بیماران مبتلا به ام اس در تعیین نوع و ارتباط آن با حملات ام اس حایز اهمیت است.
مشکلات بینایی نیز اغلب رایج هستند از جمله :
از دست دادن قسمتی یا کل بینایی ، اغلب در یکی از چشم ها که معمولا همراه با درد هنگام حرکت چشم است.
دوبینی
تاری دید
دیگر علائم مولیتپل اسکلروزیس عبارتند از :
اگر دچار هرگونه از علائم فوق به دلایلی نامعلوم شدید حتما به پزشک مراجعه کنید.
اکثر افراد مبتلا ام اس دارای دوره ی عود مجدد هستند. آن ها دوره هایی را تجربه می کنند که علائم جدیدی در آن بروز پیدا می کند که معمولا طی چندروز یا چند هفته به طول می انجامد و به طور جزئی یا کامل بهبود پیدا می کنند. این عود شدن بیماری ناشی از دوره های آرام و فروکش بیماری است که می تواند ماه ها یا سال ها طول بکشد.
بالا رفتن جزئی دما در بدن می تواند علائم بیماری ام اس را بدتر کند، اما به عنوان دوره ی عود بیماری شناخته نمی شود.
تعدادکمی از افراد به نوعی از بیماری ام اس مبتلا هستند که با گذشت زمان بدون دوره ی عود به طور پیوسته وخیم تر می شود. این نوع از ام اس ،ام اس پیشرونده نام دارد و یافتن درمان های کمک کننده به این بیماری سخت تر است.
بدتر شدن علائم معمولا شامل مشکلات حرکتی و راه رفتن است. میزان پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به ام اس پیشرونده ثانویه بیشتر است.
علت مولتیپل اسکلروزیس هنوز ناشناخته است.در این بیماری سیستم ایمنی به بدن حمله میکند و نقص از عملکرد سیستم ایمنی است.
ممکن است با شنیدن مطالبی درباره ی ام اس به این فکر بیوفتید که آیا می توانستم کاری کنم تا از ابتلا به آن جلوگیری کنم؟ پاسخ خیر است زیرا کسی به طور کامل نمی داند که چه عواملی در کنار هم موجب بروز فرد به بیماری ام اس می شود.
این عوامل خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش می دهند :
سن. ام اس ممکن است در هر سنی رخ دهد ، اما معمولا در افراد بین 16 تا 55 سال بیشتر رخ می دهد.
جنسیت. احتمال ابتلا به ام اس در زنان 2 تا 3 برابر است.
سابقه خانوادگی. اکر یکی از والدین یا خواهر بردر های شما مبتلا به ام اس شده اند، شما در معرض خطر ابتلا به بیماری هستید.
عفونت. شواهدی وجود دارند مبنی بر اینکه برخی از ویروس ها و احتمالا باکتری ها می توانند به بروز و ابتلا به ام اس دامن بزنند خصوصا ویروس ایستاین بار که موجب تب غده ای میشود.
آب و هوا. بیماری ام اس در کشور های دارای آب و هوای معتدل مانند کانادا، آمریکای شمالی، نیوزیلند، جنوب شرقی استرالیا و اروپا بسیار رایج است.
ویتامین D . پایین بودن سطح ویتامین D و کمبود نور خورشید خطر ابتلا به ام اس را افزایش می دهد.
برخی بیماری های خود ایمنی. اگر بیماری تیروئید، دیابت نوع 1 یا بیماری التهابی روده دارید احتمال ابتلا به بیماری ام اس بیشتر است.
سیگار کشیدن. اگر سیگار بکشید احتمال ابتلا به ام اس در شما بیشتر می شود. مواد شیمیایی موجود در سیگار ممکن است برروی سیستم ایمنی تاثیر بگذارند و به برانگیختن ام اس دامن بزنند.
