سال اول تولد یک کودک ، سالی پر از اتفاقات تازه و نقاط عطف در زندگی نوزاد می باشد. زیرا در همان سال های ابتدایی، رشد کودک با سرعت زیادی انجام می شود. یکی از اتفاقات مهمی که در این مرحله از زندگی اتفاق می افتد راه رفتن کودک می باشد.
اکثر نوزادان بین 9 تا 15 ماهگی شروع به راه رفتن می‌کنند، اما علایم اولیه برای شروع راه رفتن را در هفته های قبل به والدین خود اطلاع می‌دهند.
بنابراین به پدر و مادرهایی که به تازگی صاحب فرزند شده‌اند توصیه می‌شود که این علایم را به خوبی بشناسند و با ایجاد زمینه های مناسب برای پرورش این علایم، راه رفتن کودک خود را آسان تر کنند.
فرایند نشستن اگرچه امری عادی به نظر می رسد، ولی باید دانست که نیاز به تکامل سیستم عصبی در بخش نخاع و همکاری مناسب آن با ماهیچه ها مختلف مانند ماهیچه های ناحیه پشت، کمر و لگن دارد.
فرایند نشستن، پیش مرحله‌ای است برای راه رفتن کودک. هر فردی قبل از راه رفتن باید بداند که چگونه بدون استفاده از دست، راست بنشیند. معمولا نشستن در کودکان حدود شش ماهگی شروع می‌شود.
مرحله نشستن هم‌زمان با مرحله چهار دست و پا رفتن صورت می گیرد و کودک علاقه‌مند است که از مکانی به مکان دیگر به حالت چهار دست و پا برود. والدین کودک باید هر گونه وسیله تیز و برنده و شکستنی را از مسیر راه کودک بردارند.
اگر به کودکان حدود 9 تا 10 ماهه دقت کرده باشید می‌بینید که این دسته از کودکان علاقمند هستند که دست خود را به میز و صندلی بگیرند و خود را به سمت بالا بکشند. این کار آزمون و خطایی برای تقویت تعادل بدن و تقویت عضلات پا و هماهنگ کردن آن با قسمت فوقانی بدن می‌باشد.
کودکان در ابتدای این کار بسیار با شکست مواجه می‌شوند و به زمین می خورند، اما در نهایت پس از مدتی تلاش می توانند با کمک وسایلی مانند میز و صندلی و تکیه بر آن، بایستند. در همین زمان است که کودک یاد می‌گیرد که چگونه خود را کنترل کند و بر روی لگن خود بنشیند.
یکی دیگر از پیش مراحل راه افتادن، استفاده کردن از دست ها می‌باشد. کودک در این مرحله می آموزد که چگونه برای ایستادن (برای مدت زمانی اندک) از دست خود استفاده کند. با استفاده از دست، حفظ تعادل خود را نیز تقویت می‌کند.
یکی دیگر از تمرین هایی که باید قبل از راه رفتن در کودک شکل بگیرد و با آزمون و خطا تقویت شود، حرکت دادن مستقل پا ها می باشد.
کودک پس از مرحله “خود را به بالا کشیدن”، وارد مرحله‌ای می‌شود که می‌تواند خود را از یک سر میز (با کمک گرفتن از میز) به سر دیگر میز برساند که این مرحله را کروز می‌گویند.
به تدریج با تقویت عضلات پا و هماهنگی بیشتر آن با سایر اعضای بدن، مسیرهای طولانی‌تری را به این شکل طی می کند. حتی والدین در این مرحله می توانند دست کودک را بگیرند و به آرام قدم زدن او در فرایند راه رفتن کمک کنند.
زمانی که نوزادتان توانست به تنهایی و بدون کمک شما بشیند او را بر روی چهارپایه مخصوصی بنشانید. چهار پایه مورد نظر باید ترجیحا بدون پشتی باشد. هم چنین قد آن باید به گونه ای باشد که پاهای کودک بتواند زمین را لمس و به آن فشار بیاورد.
در این حالت پشت کودک باشید و از او مراقبت کنید. پاهای کودک شما باید زاویه ای در حدود 90 درجه داشته باشند. می توانید چندین اسباب بازی در کنار چهار پایه قرار دهید.
کودک شما برای بازی کردن و سرگرم کردن مجبور است خم شود، وسیله را بردارد و دوباره بنشیند. این کار به غضلات او کمک می کند تا قوی شوند و برای راه رفتن آماده شوند. هم چنین این تمرین به کودک کمک می کند تا پاهایش را به شکلی قرار دهد که بتواند وزن خودش را بر روی آن ها قرار دهد.
اسباب بازی هایی که کودک تان به آنها علاقه مند است را در بالاتر از قد او قرار دهید. سپس او را تشویق کنید که آن ها را از شما بگیرد. این کار باعث افزایش تعادل و قدرت عضلات پای کودکتان می شود که می تواند به زودتر راه رفتن او کمک کند.
سعی کنید کودکتان را تشویق کنید که با کمک وسایل دیگر شروع به راه رفتن کند. با گذاشتن اسباب بازی یا خوراکی روی مبل ها او را تشویق کنید که با کمک مبل و میز راه برود. اگر کودکتان در حفظ تعادل در این مرحله مشکل دارد می توانید با گرفتن یک دست او به راه رفتن ش کمک کنید.
وقتی که کودکتان با کمک مبل و سایر وسایل در حال راه رفتن است می توانید یک توپ سبک در مسیر او قرار دهید. سپس او را تشویق کنید که به توپ ضربه بزند. سعی کنید توپ را در جهات مختلفی از پای کودک تان قرار دهید.
زمانی که توپ در پشت پای او باشد، برای ضربه زدن مجبور است پای خود را بلند کند که باعث تقویت هر چه بیشتر عضلات پا می شود. هم چنین قرار دادن توپ در هر دو طرف موجب می شود هر دو پا قوی شود. علاوه بر این حقظ تمرکز و تعادل، با تکرار این بازی به راحتی می تواند به دست بیاید. چیزی که برای راه رفتن کودک شما الزامی است.
در اوایل زمانی که کودک شروع به بلند شدن و ایستادن می کند ممکن است نتواند بشیند. این کار باعث گریه و ناراحتی او می شود. در این جالت باید نحوه نشستن را به کودک یاد دهید تا ترسی از بلند شدن و راه رفتن پیدا نکنند. غضلات پای او را به آرامی خم کنید و به او نشان دهید برای نشستن باید چه کاری انجام دهد.
مقابل کودک خود بنشینید. دستان او را به دور شانه خودتان قلاب کنید. سپس با گرفتن لگن او، کودک را به راه رفتن و گام برداشتن تشویق کنید. در مراحل بعدی می توانید حمایت خود را کم تر کنید. ارام ارام به عقب بروید تا کودکتان به سمت شما راه برود.
پشت کودکتان بایستید و دو دست او را بگیرید. سپس سعی کنید به او یاد دهید آرام آرام گام بردارد. این حرکت به ظاهر ساده باعث افزایش تعادل کودک و آموزش گام برداشتن می باشد. که باعث زودتر راه افتادن کودک می شود.
source: راه رفتن و راه افتادن کودک: کودک در چه سنی باید راه برود؟
