همانطور که در بالا ذکر شد، سیب قبلاً در آسیای مرکزی رشد کرده است و روند پرورش سیب در نهایت به بقیه قاره آسیا عمدتاً به عنوان نتیجه مهاجرت گسترش یافته است. همچنین به دلیل همجواری بین آسیای مرکزی و غرب; افرادی که به غرب آسیا نقل مکان کردند معمولاً دانه های سیب را با خود حمل می کردند تا در آن منطقه نیز سیب بکارند. اعتقاد بر این است که برخی از جوامعی که به چین مهاجرت کرده اند این میوه را در آنجا کاشته اند.
در کمال تعجب، چندین جامعه باستانی در اروپا سیب را در وقایع اساطیری خود گنجانده اند، که نشان دهنده مجموعه رویدادهایی است که در آنها توضیح می دهند که چگونه قبلاً با این میوه روبرو شده اند. فرهنگ‌هایی که داستان‌های مربوط به سیب را می‌خوانند، شامل یونان باستان و جوامع نورس است. از سال 2000 قبل از میلاد چندین جامعه در یونان و ایتالیا کنونی سیب مصرف می کردند. در انگلستان، سیب حتی قبل از ورود رومی ها به این منطقه رشد می کرد. خانواده سلطنتی اروپایی، به ویژه آنهایی که از بریتانیا آمده بودند، ارزش زیادی برای سیب قائل بودند و پادشاه هنری هشتم به خاطر باغ سیب خود که حاوی انواع مختلفی از سیب است، مشهور بود.
سیب در هنر اروپایی (عمدتا آثار مسیحی) نیز توصیف شده است، زیرا اعتقاد بر این است که سیب میوه محدود شده کتاب مقدس بوده است. در اروپا، سیب حیاتی بود، زیرا سیب میوه ای بود که می توانست برای زمستان ذخیره شود. اروپایی‌ها به سیب نیز اهمیت می‌دادند.
به خصوص به دلیل آب و هوا، در قاره آفریقا، رشد درختان سیب رضایت بخش نبود. در مصر، چندین درخت سیب در سال 1300 قبل از میلاد شکوفا شدند و به خوبی رشد کردند و سیب نیز منبع غذایی برای مصریان بود. رومیان باستان و یونانیان روابط تجاری قوی با منطقه شمال آفریقا و در طول فعالیت های تجاری خود داشتند. آنها سیب ها را به شرکای تجاری خود معرفی کردند. از شمال آفریقا، سیب از طریق تسلط و شفاهی به سایر نقاط نیز سرایت کرد.
درخت سیب خرچنگی تنها گونه سیبی است که به طور طبیعی در آمریکای شمالی رشد می کند. اسپانیایی ها و انگلیسی ها در دهه 1600 به آمریکای شمالی سفر کردند و عمدتاً با خود سیب آوردند. سیب برای اولین بار در ایالات متحده در جیمزتاون جمع آوری شد. برخی از انواع سیب هایی که از اروپا آورده شده بودند برای منطقه آمریکا نامناسب بودند، اما به زودی انواع جدیدی از آنها ظاهر شد.
یکی از بنیانگذاران آمریکا، توماس جفرسون، توسط ادموند ژنه که در آن زمان وزیر فرانسه در ایالات متحده بود، قلمه های سیب به او اهدا شد. قلمه های سیب بعداً به یک مهد کودک در ویرجینیا اهدا شد که منجر به ایجاد گونه سیب رالز ژنت شد.
