بابت تاخیرم معذرت می‌خوام. تبریک گفتن یا نگفتن من برات فرقی نداره ولی می‌خوام بدونی پات ایستادم. دعا کن که تا آخر آخر هم پات بمونم. کمتر که می‌شناختمت، فکر می‌کردم یه آدم عادی‌ای که فقط پدر و مادر عزیز کرده داری. هرچی بزرگتر شدم، هرچی بیشتر شناختمت، البته که شناختم هرچی بیشتر می‌شه، .می‌فهمم که کمتر تو و افکارت رو و راهت رو درک کردم. تو بهم همه‌چیز رو نشون دادی. بهم فهموندی که برای تاثیر گزار بودن، خودم رو، روحم رو، جسمم رو به یه مشت دروغ بفروشم. بهم نشون دادی که مهم نیست من زنم یا مرد، مهم اینه که خودم رو فقط به دست خدا بدم، گوشم به خدا باشه، نه نه نه، گوشم با خدا باشه، دهنم با خدا باشه، نگاهم با خدا باشه، روحم با خدا باشه. چطور تو راه خدا، برای خدا مبارزه کنم، مقاومت کنم.
ازت ممنونم
یازینب، ای بانوی عقیله
برامون دعا کن
