تا به حال چند بار پیش آمده است که برای مصاحبه با کسی قرار گذاشته شده ام و وقتی به اتاق مصاحبه رفته ام فردی آمده بوده که چند سال از من بزرگتر بوده است. اولین بار که این اتفاق افتاد برای شغل برنامه نویسی بود. یک برنامه نویس حرفه ای هم همراهم آمد برای سوال های فنی. البته اینکه در جلسه مصاحبه حتما بیش از یک نفر حضور داشته باشد از چندین جنبه مزیت است اما می تواند برای مصاحبه شونده آزاردهنده شود، که بعدها درباره اش خواهم نوشت.
نمی دانم اصلا چطور شده بود که سال تولد را دقت نکرده بودیم و قرار تنظیم شده بود. شاید اگر می دانستیم که باید با فردی که بیست سال از مسن ترین فرد تیم ما بزرگتر است، مصاحبه کنیم، قرار را کنسل می کردیم. البته هنوز نمی دانم چقدر این کار درست یا نه. شروع همکاری با فردی که از میانگین سنی تیم مثلا، ده پانزده سال بزرگتر باشد.... حوزه ی برنامه نویسی با وجود نوآور بودن و جوان بودنش پیشکسوت هایی دارد که ممکن است به هر دلیلی بخواهند محل کارشان را تغییر بدهند و در چنین شرایطی واقعا باید چه کرد.
خلاصه همکارم که یکی از آن برنامه نویس های متواضع و ماخوذ به حیا بود، از همان ابتدای مصاحبه دائم عذر خواهی می کرد و سعی می کرد که خدای نکرده سوالاتش شکل ناخوشایندی نداشته باشد. مصاحبه شونده هم شروع کرد به تعریف کردن از خاطراتش با اولین سیستم ها و زبان های برنامه نویسی که هم شیرین بود و هم غم انگیز. این ماجرایی بود که یک روز برای ما هم تکرار می شد و نمی دانستیم آینده برایمان چه نقشه ای دارد. آن جلسه به نتیجه ی مثبتی برای مصاحبه شونده نرسید و هنوز برایم مساله است، که خصوصا برای استخدام برنامه نویس، سن و سال چقدر ملاک است؟ شاید اگر مساله فقط تیم خودمان باشد بگوییم ما لازم است یکدستی و توازن آن را حفظ کنیم ولی اگر همه ی تیم ها بخواهند این طور فکر کنند چه خواهد شد؟
راستش در بین همه عکس های یادگاری که تیم های مختلف این روزها در شبکه های اجتماعی منتشر می کنند، من هنوز اختلاف سنی که به چشم بیاید ندیده ام. همه جوان هستند و پر شور، پس تکلیف قدیمی های این شغل چه می شود...
من عضوی از تیم کاران هستم که در حوزه ی کار و استخدام فعالیت می کنند و این روزها کلی سوال و مساله و ماجرا را تجربه میکنیم.
